"Μετά από συντονισμένους κυβερνητικούς χειρισμούς" ολοκληρώθηκαν οι διαδικασίες ανταλλαγής των εκτάσεων του Δημοσίου με τη Μονή Βατοπαιδίου σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Υπ.Αγροτικής Ανάπτυξης...Πρόκειται για μια απόφαση των υπουργών Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, Απασχόλησης Φάνης Πάλλη - Πετραλιά και Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλου (ΦΕΚ Β΄ 2115 του 2008), με την οποία αναπροσαρμόστηκαν τα νοσήλια του 2002 κατά 18% που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο προς τις ιδιωτικές κλινικές για τη νοσηλεία - γιατί δεν επαρκούν οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας - των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Η καθιέρωση των νοσηλίων αποκλειστικά για τις ιδιωτικές κλινικές θεσπίστηκε το 2001 (ΦΕΚ Β΄ 1372) - και ίσχυσε απ' την 1.1.2002 - με κοινή απόφαση των τότε συναρμόδιων υπουργών του ΠΑΣΟΚ Οικονομικών Γιώργου Δρυ, Εργασίας Νίκου Φαρμάκη και Υγείας Αλέκου Παπαδόπουλου. (Στον Πίνακα φαίνονται οι τιμές ανά θέση το 2002 και το 2008).
Μέχρι το 2001 το νοσήλιο ήταν κλειστό και ίσχυε το ίδιο για το δημόσιο και ιδιωτικό τομέα υγείας (Κοινή Υπουργική Απόφαση ΦΕΚ 242 Β΄/8.4.1993). Ομως το 1998 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καθιέρωσε (ΦΕΚ Β΄ 99/10.2.1998) δύο τύπους νοσηλίων για τα δημόσια νοσοκομεία: Το ημερήσιο ενοποιημένο (κλειστό) νοσήλιο που ποικίλλει από κλινική σε κλινική και το συνολικό ενοποιημένο (κλειστό) νοσήλιο, στο οποίο περιλαμβάνονται ιατρικές πράξεις, φάρμακα κλπ. Μ' αυτή τη διατίμηση οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - όπως και της ΝΔ - μετακύλησαν τη χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία σήμερα χρωστούν 2,2 δισ. ευρώ στα νοσοκομεία.
 |
Με αυτή τη μεθοδολογία οι κυβερνήσεις του δικομματισμού μετέτρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και το Δημόσιο σε βασικούς χρηματοδότες της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ενδεικτική για αυτό είναι η μελέτη που έγινε απ' το Εργαστήριο Υγιεινής της Ιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για το ΙΚΑ, το ΤΕΒΕ (ΟΑΕΕ), τον ΟΓΑ και τον ΟΠΑΔ(Ταμείο Δημοσίου), που καλύπτουν το 85,1% του συνόλου των ασφαλισμένων. Η μελέτη αυτή αποδεικνύει ότι κατά την περίοδο 2001-2003 οι πληρωμές των παραπάνω Ταμείων προς τους ιδιωτικούς φορείς παροχής ξεπέρασαν το 1,56 δισ. ευρώ - ήτοι 520 εκατ. ευρώ ετησίως κατά μέσον όρο - που αντιπροσωπεύουν το 52-60% του τζίρου των ιδιωτικών κλινικών, των διαγνωστικών κέντρων και των μαιευτικών κλινικών.
Διαβάστε τη συνέχεια... Χρόνια μπροστά στην αντιλαϊκή πολιτική
Η νομοθεσία που επηρεάζει πια στο σύνολό της τη λειτουργία των αμερικάνικων σχολείων, παρά τις μεταξύ τους διαφορές ανά πολιτεία, είναι το «No child left behind» (NCLB) («Κανένα παιδί να μη μείνει πίσω») που προώθησε η κυβέρνηση Μπούς. Πατώντας στις εκρηκτικές ανάγκες των σχολείων και το μεγάλο ποσοστό εγκατάλειψης της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ψηφίστηκαν και υλοποιούνται από το 2002 οι πιο αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ο NCLB περιλαμβάνει μια συνεχή διαδικασία αξιολόγησης των δημοτικών και των γυμνασίων της Αμερικής που κρίνει τη χρηματοδότηση των σχολείων. Τα σχολεία που δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στον κεντρικό στόχο για τη χρονιά, που βάζει ο NCLB όσον αφορά στα τελικά αποτελέσματα των εξετάσεων σε μαθηματικά και αγγλικά, μπαίνουν στη λίστα των «αποτυχημένων».
Σχολεία και μαθητές υπό διωγμό
Οσα σχολεία αξιολογούνται ως «Υπό βελτίωση» για 2ο συνεχόμενο χρόνο, λαμβάνουν ειδική χρηματοδότηση, ενώ πρέπει να αλλάξουν το διδακτικό προσωπικό και τα μαθήματα που θα διδάσκουν. Τελικά όσα σχολεία δεν επιτύχουν στις εξετάσεις απειλούνται με κλείσιμο. Συνηθέστερα, υπό την πίεση αυτού του ασφυκτικού ελέγχου και της ελάχιστης κρατικής χρηματοδότησης, αντί να γίνονται προσπάθειες να βελτιωθεί το επίπεδο της διδασκαλίας προτιμώνται άλλες πιο «συνοπτικές διαδικασίες».
Για να πετύχουν λοιπόν τα σχολεία στο παιχνίδι του ανταγωνισμού ανάμεσα στα σχολεία των πλούσιων και των φτωχών, προσπαθούν να διώξουν τους μαθητές που έχουν τις περισσότερες πιθανότητες να αποτύχουν στις τελικές εξετάσεις είτε να τους αποτρέπουν να συμμετέχουν! Και όπως αποδεικνύουν οι έρευνες, οι «βλάκες» μαθητές «τυχαίνει» πάντα να είναι αφρικανοί, ισπανόφωνοι ή λευκοί των λαϊκών στρωμάτων!
Και να λέγε κανείς ότι μιλάμε για λίγα σχολεία που αντιμετωπίζουν κάποια «ειδικά προβλήματα»; Στην Καλιφόρνια 1.000 από τα 9.500 σχολεία μπήκαν πέρυσι στη λίστα των «αποτυχημένων». 441 σχολεία της Φλόριντας απειλούνται με κλείσιμο. Συνολικά, το 27% των αμερικάνικων σχολείων απέτυχε στις εξετάσεις της αμερικάνικης αξιολόγησης το έτος 2004-2005!
Τα σχολεία των φτωχών συνοικιών…
Η ασφυκτική υποχρηματοδότηση πολλές φορές δεν επιτρέπει στα σχολεία των φτωχών συνοικιών να διδάξουν ούτε τα βασικά από τα βασικότερα μαθήματα! Πώς να κάνεις άλλωστε μάθημα όταν το αλυσιδωτό κλείσιμο σχολικών μονάδων έχει ως αποτέλεσμα σε σχολεία των 1.800, όπως το Richmore Hill, να στοιβάζονται 4.000 μαθητές;
Χαρακτηριστικό είναι ότι στις ανατολικές και βόρειες συνοικίες της πολιτείας του Λος Αντζελες, όπου κατοικούν κυρίως ισπανόφωνοι και αφρικανοί μαθητές, μόνο 4-7 στους 100 μαθητές διδάχθηκαν την πλήρη ύλη των μαθηματικών και των αγγλικών.
Η ίδια η κυβερνητική πολιτική τους είναι αυτή που «αφήνει τα παιδιά πίσω» και συγκεκριμένα τα παιδιά των φτωχών οικογενειών, των εργαζομένων.
Γιατί δεν μπορεί μια κυβέρνηση που απειλεί, ποδοπατά και εξοντώνει ολόκληρους λαούς για να ικανοποιεί τις ανάγκες των πολυεθνικών, να φέρεται καλύτερα στο λαό της χώρας της. Η πολιτική τους είναι ίδια στο εξωτερικό και το εσωτερικό.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα που μας έρχεται από αμερικάνικη έρευνα (Nelson A. Rockefeller Institute of Government study, 22 Οκτώβρη 2007), που δείχνει ότι ενώ η κυβέρνηση των ΗΠΑ δαπανά περίπου 6.000 δολάρια για κάθε δημόσιο σχολείο το χρόνο, ταυτόχρονα ξοδεύει 500.000 δολάρια το λεπτό για τo πόλεμο στο Ιράκ.
…και τα σχολεία των πλουσίων
Η κατηγοριοποίηση των σχολείων είναι ακόμα πιο εμφανής αν ρίξει κανείς μια ματιά στα ίδια τα μαθήματα που διδάσκονται. Το καλύτερο σχολείο σύμφωνα με την αξιολόγηση του NCLB, το Jeffco Public Schools στο Jefferson, παρέχει μαθήματα αστρονομίας στους μαθητές τους. Ενώ στη λίστα των 100 καλύτερων σχολείων περιλαμβάνεται, επίσης, και το Thomas Jefferson, που δέχεται μαθητές με συγκεκριμένα κριτήρια, ενώ οι δεσμοί του με τις επιχειρήσεις, είναι κάτι παραπάνω από «σφιχτοί», αφού χρηματοδοτείται από τοπικές επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας.
Αυτά είναι τα μυστικά για να καταλάβει ένα σχολείο μια θέση στα καλύτερα σχολεία των ΗΠΑ, που πληρούν όλες τις ανάγκες της αμερικάνικης κυβέρνησης και των πολυεθνικών!
Πέρα από τις εταιρείες και τα προγράμματα σίτισης σε σχολεία της Φλόριντα που αναλαμβάνουν τα Mac Donalds, έντονη παρουσία στα σχολεία έχουν και οι αξιωματικοί του αμερικάνικου στρατού στην προσπάθεια της κυβέρνησης να προβάλλει και να πείσει και τους μαθητές για τις «αξιέπαινες» επιχειρήσεις του στο εξωτερικό. Μάλιστα η νομοθεσία «No child left behind» προβλέπει να ανταμείβονται με μεγαλύτερη χρηματοδότηση όσα σχολεία επιτρέπουν στις στρατιωτικές υπηρεσίες να συλλέγουν πληροφορίες για τους μαθητές και τις οικογένειές τους, φακελώνοντάς τους από γεννησιμιού τους!
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Σχετικά άρθρα: Στους δρόμους της Αμερικής με εκατομμύρια αστέγους, μέρος 'Β, μέρος 'Γ
Σχετικά άρθρα:Παιδεία: Εμπόριο ελπίδας και ζύμωση της αμάθειας μέρος Α', μέρος 'Β 
Σχετικά Άρθρα:Η Υποταγμένη Επιστημονική Έρευνα 'Α, 'Β, 'Γ
Σχετικά άρθρα:Νομιμοποίηση του Χαφιεδισμού 'Α, 'Β, 'Γ
Σχετικά άρθρα:Πραξικόπημα στην Ονδούρα 'Α, 'Β, 'Γ, 'Δ
Σχετικά άρθρα:Διακοπές και ξεκούραση στο βωμό των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων_'Α, 'Β, 'Γ
