ΠΟΥΛΑ...ΠΟΥΛΑ!

Μετά τον ΟΤΕ και την Ολυμπιακή, που ήδη παραδόθηκαν σε ιδιωτες, σειρά παίρνουν η Εταιρεία Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ) και η μεταλλευτική ΛΑΡΚΟ. Λίγες μέρες μετά την απόφαση για εκποίηση του 5% των μετοχών του ΟΤΕ, η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων συνεδρίασε και πάλι χθες και με συνοπτικές διαδικασίες αποφάσισε να προχωρήσει στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ μέσω της παράδοσης του 23% των μετοχών σε "στρατηγικό επενδυτή" και, παράλληλα, την αναζήτηση επίσης ''στρατηγικού επενδυτή" για την ΛΑΡΚΟ. Θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι αν η ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ προχωρήσει χωρίς προσκόμματα, σειρά παίρνει η ΕΥΔΑΠ...

Με την περίπτωση της ΕΥΑΘ, γίνεται ένα αποφασιστικό βήμα για την εμπορευματοποίηση ενός αγαθού, όπως είναι το νερό, με πολλαπλές συνέπειες και επιπτώσεις για τα λαϊκά στρώματα. Παράλληλα, όπως φαίνεται, υπάρχει και έντονο παρασκήνιο. Αν και η κυβέρνηση υποκριτικά ισχυρίζεται ότι η εκποίηση της εταιρείας θα γίνει μέσω διεθνούς διαγωνισμού, στην πραγματικότητα οι πολύφερνοι γαμπροί έχουν ήδη βρεθεί και έχουν πάρει θέση μάχης.

Λόγος γίνεται για τις ελληνογαλλικές συμπράξεις, πρώτον, της Ελλάκτωρ (Μπόμπολας - Καλλιστάντση) με τη γαλλική πολυεθνική Suez (κατέχει ήδη το 5% της ΕΥΑΘ) και, δεύτερον, του ομίλου Λάτση με την επίσης γαλλικών συμφερόντων Veolia, η οποία έχει αναπτύξει δραστηριότητες διαχείρισης υδάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ενδιαφέρον για την ΕΥΑΘ, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει επιδείξει και η ισπανική Aqualia.

Η διάθεση προς πώληση του 23% των μετοχών της ΕΥΑΘ ήταν ήδη γνωστή στις ενδιαφερόμενες εταιρείες, καθώς εκπρόσωπος της Suez, με δηλώσεις του στον Τύπο το προηγούμενο Σάββατο (10/7/2009), καλούσε την κυβέρνηση να ...ανοίξει τα χαρτιά της για το τι σκοπεύει να κάνει με την ΕΥΑΘ. Κάτι που οι κυβερνώντες έπραξαν τρεις μέρες αργότερα. Να υπενθυμίσουμε, τέλος, ότι στην πολυεθνική Suez, είχε περιέλθει η διαχείριση των υδάτινων πόρων της Βολιβίας στην προ Ε. Μοράλες εποχή. Γεγονός που είχε πυροδοτήσει τις μεγάλες κινητοποιήσεις του βολιβιανού λαού, ο οποίος ζητούσε ( και τελικά πέτυχε) την εκδίωξη της Suez και επανεθνικοποίηση των εταιρειών διαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομίας, στην περίπτωση της ΕΥΑΘ, η κυβέρνηση προτίθεται να παραχωρήσει σε "στρατηγικό επενδυτή" το 23,02% των μετοχών της εταιρείας, μέσα από την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού. Προκειμένου, μάλιστα, να περιορίσει τις εύλογες και αναμενόμενες αντιδράσεις των κατοίκων της Θεσσαλονίκης, στην ανακοίνωση επισημαίνεται ότι και μετά την πώληση του 23,02% των μετοχών σε ιδιωτικά επιχειρηματικά συμφέροντα, το 51% της εταιρείας θα παραμένει στα χέρια του Δημοσίου, το οποίο επίσης θα εξακολουθεί να ασκεί την τιμολογιακή πολιτική της ΕΥΑΘ, ενώ δε θα θιγούν τα συμφέροντα των εργαζομένων. Επιπλέον στον έλεγχο του Δημοσίου, παραμένουν οι εγκαταστάσεις, οι υποδομές και το δίκτυο ύδρευσης της περιοχής...

Επιχειρούν, δηλαδή, να παρουσιάσουν μία παραπλανητική εικόνα, όπου ο "στρατηγικός επενδυτής" θα αγοράσει απλώς το 23% των μετοχών της ΕΥΑΘ, αλλά, κατά τα άλλα, τον έλεγχο της εταιρείας θα συνεχίσει να τον ασκεί το Δημόσιο. Φυσικά, στη κυβέρνηση γνωρίζουν ότι οι κεφαλαιούχοι, όταν αποφασίζουν να αγοράσουν περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου, δεν το κάνουν από αγαθοεργία, αλλά επειδή προσδοκούν να κερδίσουν. Επιχειρούν, επίσης, να αποκρύψουν αυτό που λέει η κοινή λογική, ότι οι επιχειρηματίες που θα εισέλθουν στην ΕΥΑΘ, θα την θέσουν και υπό τον έλεγχό τους και, φυσικά, θα έχουν αποφασιστική γνώμη και στη διαμόρφωση των εργασιακών σχέσεων και στη διαμόρφωση της τιμολογιακής πολιτικής. Με άλλα λόγια, οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης θα πουν το νερό νεράκι, καθώς αυτό, ως εμπόρευμα, θα πωλείται με κριτήριο τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας της ιδιωτικής επιχείρησης που το παράγει.

Για την περίπτωση της ΛΑΡΚΟ, στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι αποφασίστηκε η διερεύνηση της δυνατότητας πώλησης μετοχών της εταιρείας που κατέχει το Δημόσιο σε "στρατηγικό επενδυτή". Ενδιαφέρον για την εξαγορά της ΛΑΡΚΟ έχει επιδείξει ο όμιλος Μυτιληναίου.