Ο ΤΣΙΠΡΑΣ ΣΤΗ ΔΕΘ

Ολόκληρη η συνέντευξη τύπου του κ. Αλέξη Τσίπρα στη ΔΕΘ:

"ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ (Α. ΝΤΑΒΑΝΕΛΛΟΣ): Να σας καλωσορίσω στη σημερινή μας συνέντευξη. Ιδιαίτερα να καλωσορίσω τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες από τα μέσα ενημέρωσης που μας τιμούν με την παρουσία τους.

Στη σημερινή συνέντευξη παραβρίσκονται ο σύντροφος Αλέξης Τσίπρας, Πρόεδρος του Συνασπισμού και εκπρόσωπος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο Πάντζας Γιώργος, μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, η Αμμανατίδου Λίτσα, βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκη, η Μαριάνα Μπρεκάση την οποία την περιμένουμε από στιγμή σε στιγμή, υποψήφια βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης, ο Τάσος Κουράκης, βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης και η Χαραλαμπίδου Δέσποινα, αναπληρώτρια Γραμματέας του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης.

Εγώ που σας μιλάω είμαι ο Αντώνης Νταβανέλος, μέλος της Συντονιστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Θα προσπαθήσω να διευθύνω λίγο τη συνέντευξη.

Θα παρακαλέσω τους συναδέλφους που θα κάνουν τις ερωτήσεις να λένε το μέσο στο οποίο εργάζονται. Και να αρχίσουμε τη δουλειά μας...

Πάμε για μια εκλογική μάχη η οποία είναι κρίσιμη. Ίσως περισσότερο από κάθε άλλη φορά είναι δικαιολογημένος αυτός ο όρος «κρίσιμη», που δίνει η Αριστερά συνήθως σε κάθε εκλογική μάχη. Πριν από λίγες μέρες ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε από εδώ από τη Θεσσαλονίκη τα μέτρα οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής που όλα τα επιχειρηματικά κέντρα έχουν ζητήσει ως απαραίτητα για την επόμενη περίοδο.

Γίνεται μια ολόκληρη συζήτηση για το κατά πόσο τα μέτρα αυτά είναι αναγκαία από τη σκοπιά ενός αόρατου πράγματος που λέγεται οικονομία. Κανένας δε συζητάει τις συνέπειες των μέτρων αυτών για εκατομμύρια ανθρώπους. Τι θα σημαίνει δηλαδή για τους εργαζόμενους το πάγωμα των μισθών, τι θα σημαίνει για τον καθένα από εμάς το πάγωμα των κοινωνικών δαπανών και τι κατάσταση θα αντιμετωπίσουμε στα σχολεία και στα νοσοκομεία.

Και για όλα αυτά τα ζητήματα ο Πρωθυπουργός ζητάει νωπή εντολή για να προχωρήσει. Και εμφανίζεται ως εναλλακτική λύση το ΠΑΣΟΚ να ζητάει λευκή επιταγή για να προχωρήσει. Χωρίς να μας λέει προς ποια κατεύθυνση. Χωρίς να παίρνει την παραμικρή δέσμευση πάνω σε αυτά τα ζητήματα, πάνω στα πιο κρίσιμα αιτήματα των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών μαζών.

Σημειώστε ότι κατά τη διάρκεια των συναντήσεων πριν από τη ΔΕΘ μεταξύ του Πρωθυπουργού και όλων των επιχειρηματικών επιμελητηρίων, κυκλοφόρησε έντονα η ιδέα και η συζήτηση για μια κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, για το γερμανικό μοντέλο, για τη συγκυβέρνηση μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.

Όλα αυτά είναι οι προκλήσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε μπροστά. Εμείς είμαστε έτοιμοι να δώσουμε μία μάχη μπροστά σε μεγάλες δυσκολίες. Κοιτάμε κυρίως την περίοδο μετά τις εκλογές, που θα χρειαστεί μέσα στη Βουλή ισχυρή Ριζοσπαστική Αριστερά και έξω από τη Βουλή ισχυρούς μαζικούς και λαϊκούς αγώνες για να ανατραπεί αυτή η πολιτική.

Με αυτά τα καθήκοντα μετριόμαστε, σε αυτά τα καθήκοντα λογοδοτούν και οι όποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουμε, γι’ αυτά και προφανώς και πολλά άλλα θα μας μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος έχει το λόγο.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα ήθελα καταρχάς να σας ευχαριστήσω όλους και όλες για την παρουσία σας σήμερα εδώ και κυρίως τους εκπροσώπους των ΜΜΕ. Θα ήθελα να ξεκινήσω με το αυτονόητο. Είμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο και όλες οι τοποθετήσεις που έγιναν ή θα γίνουν απ’ αυτή τη θέση, είναι προφανώς ενταγμένες στο πλαίσιο της προεκλογικής περιόδου.

Και επειδή αυτές οι συνεντεύξεις είναι δημόσιες και τις παρακολουθεί ο κόσμος, θέλω να κάνω την εξής επισήμανση. Είναι πολύ σημαντικό για τον κόσμο να μπορεί να καταλαβαίνει τι λέγεται πίσω από τις ευχάριστες διατυπώσεις και τις γενικόλογες διακηρύξεις.

Το λέω αυτό γιατί πριν από λίγες μέρες, απ’ αυτή εδώ τη θέση, βρισκόταν ο Πρωθυπουργός, ο οποίος ταύτισε τον εαυτό του με το καλό του τόπου και έθεσε στους πολίτες το ερώτημα, το δίλημμα, αν θεωρούν τον ίδιο ή τον κ. Παπανδρέου πιο αξιόπιστο να διαχειριστεί την οικονομική κρίση.

Αυτά τα ερωτήματα όμως, αυτό το δίλημμα, ελάχιστη σχέση έχει με τα πραγματικά διλήμματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία, στη μέση μιας οικονομικής κρίσης. Διότι η πραγματική πολιτική καθορίζεται από συγκεκριμένες επιλογές σε συγκεκριμένα διλήμματα:

Αν τα βάρη της κρίσης θα τα επωμισθούν για μια ακόμα φορά οι εργαζόμενοι και ο κοινωνικός τομέας ή αν θα κληθούν να συνεισφέρουν και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που συσσωρεύουν υπερκέρδη.

Αν απέναντι στην κρίση χρειάζεται να στηρίξουμε τα χαμηλά εισοδήματα και τις μικρές επιχειρήσεις ή αν θα ακολουθήσουμε μια περιοριστική πολιτική.

Αν ο δημόσιος πλούτος, τα δημόσια αγαθά, το περιβάλλον, είναι τομείς που είναι αναγκαίο να προστατευτούν ή αν πρέπει να τα παραχωρήσουμε και αυτά σε ισχυρά οικονομικά κέντρα για εμπορική εκμετάλλευση.

Φίλες και φίλοι, εμείς στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς θεωρούμε ότι οι πρόωρες εκλογές δεν επιβλήθηκαν προκειμένου να εξυπηρετηθεί κάποιο εθνικό συμφέρον όπως ισχυρίζεται η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, αλλά προκειμένου να εξυπηρετηθούν στενά κομματικά και ιδιοτελή ταξικά συμφέροντα.

Φίλες και φίλοι, μιλάει ο Πρωθυπουργός διαρκώς για γενναίες μεταρρυθμίσεις. Μιλάει για θαρραλέες μεταρρυθμίσεις. Και το περίφημο θάρρος έγκειται στο ποια κυβέρνηση θα αναλάβει να τις προχωρήσει για λογαριασμό των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων, χωρίς να υποστεί το οικονομικό κόστος.

Για μας είναι δεδομένο, κάποιοι έχουν καθορίσει τη πολιτική. Κάποιοι έχουν καθορίσει την πολιτική ατζέντα και το δίλημμα που θέτουν στον ελληνικό είναι με ποιον απ’ τους δύο αυτή η πολιτική ατζέντα θα δρομολογηθεί. Το λέω αυτό γιατί θα ήθελα να πω και μια κουβέντα εισαγωγικά για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Στις εκδηλώσεις που καλύπτονται τηλεοπτικά, ο κ. Παπανδρέου μιλάει με φανταχτερά λόγια: «Όραμα», «σχέδιο», «ευθύνη», «όλοι μαζί μπορούμε» που θα έλεγε και ο Ομπάμα, αλλά σε ένα non paper που κυκλοφορεί ευρύτατα και που αναπαρήγαγαν όλες οι εφημερίδες και που περιλαμβάνει τις θέσεις που πρόκειται να αναπτύξει ο κ. Παπανδρέου μεθαύριο εδώ μπροστά σας, εγώ προσωπικά δε βλέπω ούτε όραμα, ούτε κάποιο διακριτό σχέδιο, ούτε κάτι που θα μπορούσαμε να κάνουμε όλοι μαζί.

Μόνο γενικόλογες εξαγγελίες που τις ακούμε διαρκώς σε κάθε προεκλογική περίοδο. Πράγματα που ακούγονται σωστά, αλλά όταν κανείς βρίσκεται μεσούσης αυτής της οικονομικής κρίσης, δεν ξέρω αν είναι αρκετά. Και σε ρωτώ, συνιστούν αυτές οι γενικόλογες εξαγγελίες διαφορετική πορεία;

Δεν ακούμε κουβέντα για τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών.

Δεν ακούμε κουβέντα για τη ληστεία που γίνεται εδώ και πολλά χρόνια στη χώρα με τις περίφημες Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα.

Δεν ακούμε κουβέντα για το τι μας περιμένει, τι πρόκειται να γίνει με το ασφαλιστικό, τη στιγμή που έχουν καταληστέψει τα δημόσια ταμεία.

Δεν ακούμε κουβέντα και καμιά ουσιαστική προοπτική, για το μεγάλο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος από τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Και μη μου πείτε ότι ο τρόπος με τον οποίο το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εξαγγέλλει την Πράσινη Ανάπτυξη, οριοθετεί την προστασία του περιβάλλοντος από τα κέρδη.

Φίλες και φίλοι, θέλω να κλείσω την εισαγωγή μου και θα μου επιτρέψετε ενδεχομένως να μακρηγορήσω λίγο, γιατί δε θα έχουμε την ευκαιρία σε αυτή τη σύντομη προεκλογική περίοδο να καταθέσουμε – πολλές φορές δεν θα έχουμε την ευκαιρία – την πολιτική μας ατζέντα, το πρόγραμμά μας.

Στο επίκεντρο της δικής μας οπτικής, βρίσκεται η κρίση. Και εννοούμε την κρίση όπως τη ζουν οι εργαζόμενοι, όπως τη ζουν οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν ένα θεοσκότεινο μέλλον, όπως τη βιώνει ολόκληρη η κοινωνία.

Σε αυτή τη λογική η δική μας προγραμματική πρόταση περιλαμβάνει τρεις αλληλένδετους στόχους.

Πρώτον, τη δημιουργία μίας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση, με άμεσα μέτρα προστασίας.

Δεύτερον, ένα άμεσο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης βραχυπρόθεσμα.

Και τρίτον, μία νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

Σε ότι αφορά τον πρώτο στόχο, τη δημιουργία μιας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης, οι προτάσεις μας δεν είναι γενικόλογες, είναι πολύ συγκεκριμένες.

Πρώτον, ζητάμε να προστατέψουμε άμεσα την κοινωνία από τις απολύσεις και την εργασιακή ανασφάλεια. Την ώρα που μιλάμε, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων έχουν ένα μεγάλο βραχνά πάνω από το κεφάλι τους. Αλλά όχι μονάχα οι νέοι. Και οι εργαζόμενοι οι οποίοι βρίσκονται σε μια ηλικία που δεν είναι εύκολο να αναζητήσουν δουλειά. Θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να απαγορευτεί η δυνατότητα απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις. Να μην επιδοτούνται από το κράτος ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρήσεις που προκειμένου να μειώσουν το κόστος τους και να κρατήσουν τα κέρδη τους υψηλά, προβαίνουν σε απολύσεις. Να διενεργείται διαχειριστικός έλεγχος και όλες οι επιδοτήσεις είτε από τον προϋπολογισμό, είτε από ευρωπαϊκά κονδύλια, να επιστρέφονται σε περιπτώσεις που οι επιχειρήσεις αυτές δε συμμορφώνονται.

Δεύτερον. Να εξασφαλίσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης με καθορισμό ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για κάθε Έλληνα πολίτη. Κανένας μισθός και καμία σύνταξη κάτω απ’ το όριο της φτώχειας.

Τρίτον. Να στηρίξουμε ουσιαστικά τους άνεργους. Πέρα από το γεγονός ότι ο υπολογισμός της ανεργίας είναι πλασματικός, θα ήθελα να πω ότι είναι σημαντικό να δούμε την αύξηση του επιδόματος ανεργίας, που είναι απ’ τα χαμηλότερα επιδόματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αντιστοιχεί περίπου στο 53% του μισθού του ανειδίκευτου εργάτη, χορηγείται δε υπό αυστηρές προϋποθέσεις και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Εμείς λέμε ότι πρέπει να αυξηθεί τουλάχιστον στο 80%. Και λέμε επίσης ότι πρέπει να υπάρχει ασφάλιση των ανέργων, σύνταξη και υγεία για όλο το διάστημα της ανεργίας. Για τους εργαζόμενους δε άνω των 55 ετών που απολύονται, λέμε ότι πρέπει να είναι υποχρεωμένες οι επιχειρήσεις που απολύουν να καλύπτουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές μέχρι τη συνταξιοδότηση. Και βεβαίως να παγώνουν οι δανειακές υποχρεώσεις όλων όσων βρίσκονται στην ανεργία, για όσο διάστημα βρίσκονται στην ανεργία.

Τέταρτον. Καταπολέμηση της ακρίβειας. Αυστηρός έλεγχος τιμών. Καταπολέμηση των εναρμονισμένων πρακτικών και των καρτέλ. Θέσπιση πλαφόν οροφής στις τιμές από το εμπόριο μέχρι τον καταναλωτή. Και πάγωμα των τιμολογίων των Δημόσιων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας.

Πέμπτον. Ριζική αντιμετώπιση της τραπεζικής αυθαιρεσίας. Φτάνει πια με τη βία που ασκούν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες στην ελληνική οικονομία. Άμεση κατάργηση των καταχρηστικών όρων. Απαγόρευση των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας. Αντικατάσταση του περίφημου ΤΕΙΡΕΣΙΑ όπου έχει μαυριστεί η μισή Ελλάδα, από ανεξάρτητη δημόσια αρχή, ώστε να μην τελεί υπό τον πλήρη έλεγχο των τραπεζών και να οδηγεί με τη λειτουργία του σε πραγματική εξυγίανση των οικονομικών συναλλαγών και όχι στην εξόντωση πολιτών και επιχειρήσεων.

Σε ό,τι αφορά τώρα το δεύτερο στόχο, το άμεσο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Θα μου επιτρέψετε να αμφισβητήσω τα οικονομικά επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων, που σπεύδουν να δηλώσουν νομιμοφροσύνη στον κ. Αλμούνια και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Αντιμετώπιση της κρίσης σημαίνει συγκεκριμένα μέτρα για την ανάκαμψη της απασχόλησης. Και εδώ οι προτάσεις μας είναι πολύ συγκεκριμένες.

Πρώτον. Πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας με στόχο στην επόμενη πενταετία κάθε έτος να έχουμε 100 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, ώστε στην πενταετία να έχουμε 500 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων στην υγεία, στην παιδεία, στις κοινωνικές υπηρεσίες, που με έναν πρόχειρο υπολογισμό είναι πάνω από 100 χιλιάδες.

Με ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων για την κατασκευή κοινωνικών υποδομών και με ένα πρόγραμμα για την περιβαλλοντική προστασία και την περιβαλλοντική αποκατάσταση που μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και βεβαίως με την καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας σε παραγωγικούς τομείς, ειδικότερα σε αυτούς που σχετίζονται με τον τομέα του περιβάλλοντος.

Δεύτερο συγκεκριμένο μέτρο. Ουσιαστική στήριξη των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Πριν έρθω στη συνέντευξη με σταμάτησε στο δρόμο ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας και μου είπε: εκεί που θα πας πες στον κόσμο αν ποτέ έχει σκεφτεί κάποιος από αυτούς που κυβερνάνε, το άγχος που έχει ένας μικρομεσαίος επιχειρηματίας όταν ξέρει ότι την επόμενη μέρα πρέπει να πληρώσει μια ακάλυπτη επιταγή και δεν μπορεί να το κάνει.

Πάνω από 2 δισεκατομμύρια ευρώ οι ακάλυπτες επιταγές. Πιστωτική ασφυξία στην αγορά. Και τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση και οι υποσχέσεις που δίνει το ΠΑΣΟΚ, είναι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

Εμείς μιλάμε για την ανάγκη άμεσα να μετεξελιχθεί το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, το περίφημο ΤΕΜΠΜΕ, που υποτίθεται ότι θα έδινε δάνεια, αλλά με όρους και εγγυήσεις που μόνο οι εύρωστες επιχειρήσεις πήραν, σε Τράπεζα ειδικού σκοπού δημόσιου συμφέροντος ώστε να ασκείται ειδική χαμηλότοκη και ευνοϊκή χρηματοπιστωτική πολιτική στο χώρο των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.

Τρίτο συγκεκριμένο μέτρο. Να μπει τέλος σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, όπως τα προγράμματα STAGE, ανασφάλιστης εργασίας και κοροϊδίας για χιλιάδες νέους ανθρώπους. Να μπει τέλος στο περίφημο μπλοκάκι. Να μπει τέλος στην ανασφάλιστη εργασία.

Και σ’ αυτό το πλαίσιο θέλουμε να είμαστε συγκεκριμένοι. Απευθυνόμαστε και στα δυο κόμματα. Κυρίως στο ΠΑΣΟΚ που τα πρωτοεφάρμοσε και στη Νέα Δημοκρατία που συνέχισε αυτή την πολιτική.

Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι νόμοι, αντεργατικοί νόμοι, που ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν και από τις δυο κυβερνήσεις, που προωθούν τις μορφές ελαστικής απασχόλησης και αυτοί οι νόμοι εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να καταργηθούν και είμαστε πολύ συγκεκριμένοι.

Σε ότι αφορά τέλος τον τρίτο στόχο, τη νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, προτείνουμε:

Πρώτον -θα μιλήσω με τίτλους για να μπορέσουμε να ολοκληρώσουμε την εισήγηση και να πάμε σε ερωτήσεις- προτείνουμε πρώτον το συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο περιβαλλοντικής ανάπτυξης, που θα καλύπτει τους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, με ανάπτυξη τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον και με δημόσιες επενδύσεις και με στρατηγική για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

Δεύτερον, ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του δημόσιου τομέα, που θα έχει ως κριτήριο την κοινωνική αποτελεσματικότητα. Εμείς υποστηρίζουμε την παρουσία ισχυρών βιώσιμων, αλλά κοινωνικά ελεγχόμενων δημόσιων επιχειρήσεων σε τομείς που σχετίζονται με βασικές κοινωνικές ανάγκες, όπως είναι η ενέργεια, όπως είναι οι επικοινωνίες, όπως είναι η ύδρευση.

Και μιλάω ιδιαίτερα εδώ στη Θεσσαλονίκη, όπου ακόμα και η ΕΥΑΘ, η ύδρευση της πόλης, το νερό δηλαδή, ιδιωτικοποιείται. Όπως είναι η τραπεζική πίστη, οι υποδομές.

Τρίτον, εμείς προτείνουμε μια αποφασιστική παρέμβαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μια νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με ισχυρό, δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο, με κεντρικό πυλώνα του την Εθνική Τράπεζα, αλλά και τη λειτουργία άλλων δημόσιων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και Τραπεζών, καθώς και Τραπεζών ειδικού σκοπού.

Μιλάμε για την ανάγκη άμεσης ανάκτησης του δημόσιου ελέγχου της Εθνικής Τράπεζας και ενίσχυσης του μετοχικού ελέγχου του Δημοσίου στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Μιλάμε για την ανάγκη δημιουργίας στεγαστικής Τράπεζας των εργαζομένων, μιλάμε για την ανάγκη ανάπτυξης ενός νέου τύπου χρηματοπιστωτικών Οργανισμών, συνεταιριστικών Τραπεζών και Τραπεζών ειδικού κοινωνικού σκοπού.

Τέταρτον, μιλάμε για την άμεση ανάγκη ριζοσπαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, ειδικά για την αντιμετώπιση της μεγάλης πληγής του πολιτικού συστήματος, που είναι η διαφθορά, με απαλλαγή της Δημόσιας Διοίκησης από κομματικές και πελατειακές παρεμβάσεις, με διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος, με προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και πέμπτο και τελευταίο μιλάμε για την ανάγκη μιας διεκδικητικής παρέμβασης της χώρας μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να διαμορφωθούν νέοι συσχετισμοί για δυο πολύ σοβαρά ζητήματα.

Την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, που είναι ένας στενός κορσές για την ευρωπαϊκή κοινωνία και για την κοινωνία της χώρας μας, για όλες τις χώρες, και την αντικατάσταση του από ένα Σύμφωνο βιώσιμης ανάπτυξης, κοινωνικής προστασίας και απασχόλησης. Και δεύτερον, την επιβολή πολιτικού ελέγχου στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Για να εξοικονομήσω χρόνο για τις ερωτήσεις, θα ήθελα να σας απαντήσω εκ των προτέρων στο ερώτημα «που θα βρείτε τα χρήματα για μια τέτοια κοινωνική πολιτική».

Η απάντηση η δική μας σ’ αυτό το ερώτημα είναι, φίλες και φίλοι, ότι σ’ αυτή τη χώρα, δόξα τω Θεώ, παράγεται πολύς πλούτος. Το ζήτημα είναι πώς κατανέμεται αυτός ο πλούτος. Μιλάμε λοιπόν για την ανάγκη αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, μέσα από ένα δίκαιο, απλό και αναλογικό φορολογικό σύστημα.

Μιλάμε επίσης για την ανάγκη εξοικονόμησης πόρων από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, από τη μείωση των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών, από την καταπολέμηση της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Και τρίτον, μιλάμε για τη δημιουργία νέου πλούτου μέσα από την αύξηση της απασχόλησης, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανάπτυξη της σε νέους τομείς της παραγωγής και των υπηρεσιών.

Προσπάθησα όσο μπορούσα πιο σύντομα να σας καταθέσω τους βασικούς προγραμματικούς άξονες, με τους οποίους θα διεκδικήσει ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς την ψήφο των πολιτών, προκειμένου να επιβάλει μια εναλλακτική προγραμματική ατζέντα. Μια εναλλακτική προγραμματική ατζέντα θετικής διεξόδου από την κρίση, τη στιγμή όπου είναι σχεδόν βέβαιο ότι όποιο και από τα δυο κόμματα έρθει στην εξουσία η προγραμματική ατζέντα θα είναι σε άλλη κατεύθυνση.

Όλα όσα σας είπα, είναι μέρος μόνο συνολικότερων επεξεργασιών, που έχουν πραγματοποιηθεί το προηγούμενο διάστημα στον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Με το πρόγραμμα μας, με τις θέσεις μας, κυρίως όμως με πίστη στις αντιστάσεις και τους αγώνες των κινημάτων και της κοινωνίας, θα απευθυνθούμε στον ελληνικό λαό για να δώσουμε δύναμη στη δύναμη του.

Σας ευχαριστώ.

ΣΥΝΤΟΝΣΤΗΣ: Να περάσουμε στις ερωτήσεις. Παρακαλώ να αναφέρετε το μέσο στο οποίο εργάζεστε. Έχει ζητήσει η συνάδελφος η κα Καββαδία.

Α. ΚΑΒΒΑΔΙΑ ( «ΕΡΤ»-«ΝΕΤ105,8»): Κύριε Πρόεδρε, έχω ένα φίλο γύρω στα 50, ο οποίος όλη του τη ζωή ανήκε και εξακολουθεί να ανήκει στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Πριν την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, μου διηγείτο ότι πριν κατέβει να ψηφίσει έπινε καφέ ακούγοντας μελοποιημένο Μανόλη Αναγνωστάκη. Όταν τον ρώτησα λοιπόν μου είπε ότι «το κάνω αυτό γιατί νιώθω την ανάγκη να ντοπαριστώ και να πάω να ψηφίσω και πάλι το χώρο αυτό».

Μετά τα όσα συνέβησαν τις τελευταίες μέρες με ξαναβρήκε και μου είπε ότι βαρέθηκε πια αυτό το ψυχοφθόρο περιβάλλον, βαρέθηκε μια ψήφο η οποία τείνει να γίνει ψυχαναγκαστική. Γιατί κ. Πρόεδρε αυτός ο άνθρωπος πρέπει να ξαναψηφίσει ή γιατί να ξαναψηφίσει τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κατ' αρχάς κα Καββαδία πρέπει να ξαναψηφίσει και θα ξαναψηφίσει επειδή διαβάζει και ακούει μελοποιημένο τον Μανόλη Αναγνωστάκη.

Επιπλέον, δε, πρέπει να σας πω ότι αυτός ο χώρος στον οποίον αναφέρεστε, είναι ένας χώρος μεγάλων ανθρώπων της διανόησης, προσωπικοτήτων, κυρίως όμως σημαντικών ανώνυμων ανθρώπων, αγωνιστών, λαϊκών αγωνιστών, που έχουν δώσει και τη ζωή τους για τη συνέχεια, την προοπτική, την παρουσία στα πολιτικά πράγματα της χώρας, του χώρου της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Θα σας μιλήσω με απόλυτη ειλικρίνεια. Όλα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα έχουν θυμώσει και πληγώσει τον κόσμο μας. Όμως το εγχείρημα μας ήταν από την αρχή ένα εγχείρημα που ξέραμε ότι θα έχει δυσκολίες.

Το να επιμένει κανείς στην προοπτική της ενότητας του χώρου της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς, προσπαθώντας να ξεπεράσει την παθογένεια της Αριστεράς, που είναι οι διασπάσεις, οι διαφοροποιήσεις, είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, έχει σκαμπανεβάσματα, όμως είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι είναι ο σωστός δρόμος και η σωστή επιλογή.

Και να ξέρετε ότι σ’ αυτή την εκλογική μάχη θα δώσουμε έναν αγώνα όχι για την πάρτη μας, θα δώσουμε έναν αγώνα για την κοινωνία. Θα δώσουμε έναν αγώνα και για τις παλιότερες γενιές των αριστερών, κυρίως όμως για τις σημερινές γενιές των νέων ανθρώπων, των εργαζόμενων, όλων όσων περνάνε δύσκολα, αλλά και για τις γενιές τις μελλοντικές.

Η ύπαρξη, η προοπτική και η συνέχεια του χώρου της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς στα πολιτικά πράγματα του τόπου αποτελεί εγγύηση γι' αυτό που εμείς λέμε ασπίδα αλληλεγγύης και κοινωνικής προστασίας.

κα ΓΕΩΡΓΑΚΗ: Καλημέρα σας. Όταν αναλάβατε το κομματικό σας αξίωμα υπήρξε μια πάρα πολύ καλή διάθεση στον κόσμο, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε πάρει πάρα πολύ καλά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις. Τελικά καταλήξαμε στις Ευρωεκλογές και στο ποσοστό αυτό που μόνο ικανοποιητικό δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι για εσάς.

Επειδή τελευταία ακούμε πολύ για αυτοκριτική αρχηγών, πολιτικών αρχηγών, εσείς έχετε κάνει την προσωπική σας αυτοκριτική; Τι ποσοστό ευθύνης έχετε για την κρίση αυτή που έχει ξεσπάσει τελευταία στον ΣΥΡΙΖΑ; Και αν τελικά ο Συνασπισμός δεν μπει στη Βουλή θα παραιτηθείτε από το κομματικό σας αξίωμα;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Γεωργάκη, 4 μήνες τώρα αυτοκριτική κάνουμε όλοι. Και την κάνουμε με δημόσιο τρόπο. Συλλογικό και δημόσιο τρόπο. Ο καθένας την αυτοκριτική του και όλοι με συλλογικό τρόπο προσπαθούμε να βρούμε τρόπους και διεξόδους για να συνεχίσουμε το ενωτικό μας εγχείρημα.

Εδώ να σας πω ότι αυτό το εγχείρημα βασίζεται στη συλλογικότητα. Τις τελευταίες μέρες μάλιστα έχω ακούσει ιδιαίτερη κριτική γιατί είναι τόσο συλλογικό λέει που δεν έχει έναν, αλλά έχει εντεκάδα.

Θα σας πω λοιπόν με απόλυτη ειλικρίνεια. Προσωπικές ευθύνες υπάρχουν, δεν βαραίνουν όλους οι ίδιες ευθύνες. Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του αλλά συλλογικά προχωράμε και συλλογικά αποδίδουμε και τα θετικά και τα αρνητικά.

Από εκεί και πέρα σε ότι αφορά τον προσωπικό τόνο του ερωτήματος, θέλω να σας πω με ειλικρίνεια ότι δεν σκέφτομαι καν αυτό το ενδεχόμενο. Όταν πηγαίνει κανείς στον πόλεμο δεν πάει για να τον χάσει, πάει για να τον κερδίσει. Δεν σκέφτομαι καν την προοπτική να μην έχει συνέχεια αυτός ο χώρος. Ξέρω ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα σχέδια που εξυφαίνονται σήμερα, όχι μονάχα από τους πολιτικούς μας αντιπάλους, αλλά από όσους θέλουν να ξεμπερδεύουν με αυτή την ενοχλητική φωνή.

Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη και κυρίως δεν θα τους κάνουν τη χάρη οι προοδευτικοί πολίτες. Σε κάθε περίπτωση όμως τις ευθύνες τις προσωπικές τις αναλαμβάνω και θα τις αναλάβω και με συλλογικό τρόπο θα προχωρήσουμε μπροστά όπως κάναμε και όλο το προηγούμενο διάστημα.

κ. ΡΟΥΜΠΟΣ («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»-«Α.Π.Ε.)»: Γεια σας. Θέλω να ρωτήσω το εξής. Αν κάποιος σας είχε καταραστεί μάλλον θα ήσασταν καλύτερα. Κατά συνέπεια ρωτάω ποια είναι αυτή η κατάρα που σας δέρνει, αν βγει κάποιο μάθημα όλη αυτή την περίοδο ποιο είναι και αν το πήρατε.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ρούμπο, δεν αισθάνομαι έτσι και θέλω να σας μιλήσω με ειλικρίνεια. Η αλήθεια είναι ότι περάσαμε δύσκολες στιγμές, αλλιώς είχαμε σχεδιάσει τα πράγματα. Ξέραμε όμως, ξέραμε πάρα πολύ καλά, ότι βαδίζουμε δύσκολους δρόμους. Ξέραμε πάρα πολύ καλά ότι θα έχουμε και δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε από τους αντιπάλους μας, αλλά και δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουμε από τους ίδιους μας τους εαυτούς, που τελικά αποδείχτηκαν μεγαλύτερες από αυτές που μας δημιούργησαν οι αντίπαλοι μας.

Παρ' όλα αυτά, αυτό που έχει σημασία για εμάς, είναι ότι είμαστε εδώ και αντέχουμε. Ότι το εγχείρημα μας είναι ενωμένο. Ότι όλες οι συνιστώσες που συναποτελούν τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς δίνουν τη μάχη. Ότι όλες οι τάσεις και τα ρεύματα που συναποτελούν τον Συνασπισμό βρίσκονται σε εγρήγορση και σε ετοιμότητα.

Γυρνάω τις τελευταίες ημέρες όσο μπορώ Κομματικές Οργανώσεις. Προχθές ήμουν στη Δράμα, χθες στη Θεσσαλονίκη. Αυτό που διαπιστώνω από παντού είναι ότι ο κόσμος μας, παρά το γεγονός ότι είναι θυμωμένος, ενδεχομένως και πληγωμένος, είναι αποφασισμένος να δώσει αυτή τη μάχη. Και να σας πω και ένα τελευταίο.

Η ύπαρξη της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν έχει να κάνει είτε με τις διαφωνίες είτε με τον τρόπο με τον οποίο καταφέρνουμε να τις επιλύσουμε. Έχει να κάνει με την κοινωνική ανάγκη να υπάρχουμε και αυτή η κοινωνική ανάγκη είναι αδήριτη και είναι αυτή η οποία θα μας δώσει δύναμη μεγάλη, μεγαλύτερη απ’ αυτή που μπορεί κάποιος να φανταστεί σε σχέση με όλα όσα εκτυλίχθηκαν όλο το προηγούμενο διάστημα.

κ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ («ΑΥΓΗ» – «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ 105.5»): Κύριε Πρόεδρε, στο ενδεχόμενο μη αυτοδυναμίας, ήθελα να ρωτήσω αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα ενδιαφερθεί για το περιεχόμενο της διακυβέρνησης της χώρας και θέλω να συμπληρώσω αν βλέπετε πιθανό τον ενδεχόμενο σ' αυτή την περίπτωση, δηλαδή που δεν υπάρχει αυτοδυναμία, πιθανό το σενάριο του μεγάλου Συνασπισμού.

A. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Παπαδόπουλε, διαβάζω τις τελευταίες ημέρες τα κεντρικά άρθρα των μεγάλων εφημερίδων των συγκροτημάτων του Τύπου. Διαβάζω επίσης και το σχολιασμό σε έγκριτες εφημερίδες έγκριτων συναδέλφων σας και διαπιστώνω ότι το κεντρικό πολιτικό διακύβευμα σ' αυτές τις εκλογές θα είναι η ύπαρξη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ ή η αυτοδυναμία.

Θέλω να σας πω ότι για μας το ζήτημα της αυτοδυναμίας βεβαίως είναι σημαντικό, η προοπτική δηλαδή του να υπάρχει άμεσα σχηματισμός κυβέρνησης ή όχι, αλλά εμείς σ' αυτή τη μάχη, σ' αυτή την εκλογική μάχη πηγαίνουμε με απόλυτη σαφήνεια στόχων, προθέσεων, επιδιώξεων. Πηγαίνουμε με τις προγραμματικές μας θέσεις. Έχουμε το πρόγραμμά μας και θέλουμε να αλλάξουμε την πολιτική ατζέντα προτείνοντας μια διαφορετική ρότα και κατεύθυνση για τη χώρα, για την πορεία της χώρας.

Θέλω να σας απαντήσω με ειλικρίνεια γιατί ξέρω ότι θα τεθεί ξανά και ξανά αυτό το ερώτημα. Το δίλημμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή δεν είναι αν θα υπάρξει δεύτερη προσφυγή στις κάλπες ή συνεργασία με την Αριστερά. Το δίλημμα που υπάρχει αυτή τη στιγμή και τίθεται από τους κυρίαρχους κύκλους του πολιτικού κατεστημένου και θα τεθεί με μεγάλη ένταση το επόμενο διάστημα, θα είναι δεύτερη προσφυγή στις κάλπες ή πιέσεις ασφυκτικές για ένα μεγάλο Συνασπισμό.

Το άγχος που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε όλους όσους εξώθησαν τον Πρωθυπουργό σε πρόωρη προσφυγή στην κάλπη είναι ή νωπή εντολή ή ισχυρή κυβέρνηση για να προωθηθούν αντιλαϊκά μέτρα. Σ' αυτή την προοπτική εμείς με νύχια και με δόντια θα προσπαθήσουμε να αντισταθούμε και να βγούμε ισχυροί για να αποτρέψουμε αυτά τα ενδεχόμενα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ»): Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής. Καταρχήν αναφερθήκατε στις προσπάθειες που γίνονται για να καμφθούν εν πάση περιπτώσει οι διαφορετικές τοποθετήσεις που υπάρχουν μέσα στο χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ. Βλέπουμε όμως ότι υπάρχουν δομικές, θεσμικές διαφορές. Άλλοι μιλούν έξω από την Ευρώπη, άλλοι μιλούν Ευρωστρατό, άλλοι μιλούν συμμαχίες με συγκεκριμένες δυνάμεις, άλλοι τις απορρίπτουν. Μήπως τελικά δεν ταιριάζουν όλες οι συνιστώσες και δεν μπορούν να συμπορευθούν γύρω από το ίδιο εγχείρημα;

Και ένα δεύτερο ερώτημα. Θα ήθελα να μου σχολιάσετε μια δήλωση του κ. Πάγκαλου τώρα τελευταία που επανήλθε στις επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ και μίλησε για «ντιντίδες των βορείων προαστίων».

A. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο σας ερώτημα, θα ήθελα να σας πω ότι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρωτοποριακό εγχείρημα το οποίο έχει συγκεντρώσει κόμματα, πολιτικές συλλογικότητες από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες και το ξέραμε αυτό.

Τούτη την ώρα εδώ στο πάνελ βλέπετε εκπροσώπους από διαφορετικά κόμματα. Εγώ εκπροσωπώ τον Συνασπισμό, ο Αντώνης Νταβανέλος τη Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, ο Γιώργος Πάντζας το ΔΗΚΚΙ, η Μαριάννα Μπρεκάση την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας.

Δεν ήμασταν μαζί όλα αυτά τα χρόνια, περπατάγαμε όμως μαζί σε κοινούς στόχους, σε κοινούς αγώνες. Βρεθήκαμε μαζί σε αγώνες και σε διεκδικήσεις κοινωνικές. Βρεθήκαμε μαζί στα κινήματα και αποφασίσαμε να συνάψουμε μια μεγάλη συνεργασία χωρίς ο καθένας να παραμερίζει τις δικές του απόψεις, χωρίς κανένας κομματικός σχηματισμός ή συλλογικότητα να παραμερίζει τις δικές του πολιτικές αφετηρίες και ιδεολογικούς προσανατολισμούς.

Όμως ο στόχος αυτής της πλατιάς συνεργασίας ήταν να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε την παθογένεια της Αριστεράς, να δημιουργήσουμε μια μεγάλη ελπίδα στο λαό για την προοπτική μιας μεγάλης παράταξης της Αριστεράς που θα μπορέσει να αλλάξει τους συσχετισμούς προς όφελος των δυνάμεων της κοινωνίας.

Βεβαίως υπάρχουν δομικές διαφορές, όπως τις αναφέρατε πιο πριν. Όμως αυτές οι δομικές διαφορές δεν μας αποτρέπουν από το να έχουμε ένα επεξεργασμένο πλαίσιο προγραμματικών στόχων, στους οποίους όλοι συμφωνούμε και πιστεύουμε ότι σ' αυτό το πλαίσιο προγραμματικών στόχων μπορεί να επιτευχθεί μια πλατύτερη συμφωνία και πλειοψηφία ευρύτερων δυνάμεων, όχι μόνο από το δικό μας χώρο και μ' αυτό το πρόγραμμα και μ' αυτή τη στόχευση πηγαίνουμε και προχωράμε όλοι μαζί.

Υπ’ αυτή την έννοια θέλω να σας πω ότι για μας δεν υπάρχουν ζητήματα να εκβιάζουμε συμφωνίες. Είμαστε ανοιχτοί, ανοιχτοί στη διαφορετικότητα. Συζητάμε δημόσια και ανοιχτά. Είμαστε ο πιο δημοκρατικός και πλουραλιστικός πολιτικός σχηματισμός στην ελληνική πολιτική ζωή. Αυτό έχει και κόστος. Το πληρώσαμε το κόστος, έχουμε όμως το όφελος της ενότητας που για μας είναι πάρα πολύ σημαντικό.

Τώρα σε σχέση με το ερώτημά σας για τις δηλώσεις του κ. Πάγκαλου, εγώ θέλω να σας πω το εξής. Υπάρχει ένας βασικός επικοινωνιακός κανόνας: ποιος ρωτάει τι, με τι στόχο και με τι αποτέλεσμα. Ξεκινώντας να απαντάω ένα ένα τα ερωτήματα, η πρώτη απάντηση είναι ο κ. Πάγκαλος. Ε, δεν χρειάζεται να πάμε στα επόμενα ερωτήματα και στις επόμενες απαντήσεις.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε τι λέτε για τις συνιστώσες, εμένα όμως μου ήχησε ακόμα πιο σκληρή η κριτική της Ανανεωτικής Πτέρυγας που σε ανακοίνωσή της μιλάει για αδυναμία της πλειοψηφίας του Συνασπισμού να υπερασπιστεί την υπόσταση του Συνασπισμού.

Μιλάει για ανυπαρξία πολιτικού χρόνου με την οποία συνοδεύει την απόφασή της να κατεβεί τελικά στα ψηφοδέλτια και επιτρέψτε μου ότι φαίνεται σαν μια επιφύλαξη για το τι θα κάνει μετά τις εκλογές όταν μιλάει για ανάγκη νέας πορείας και διεξόδου της Ανανεωτικής Αριστεράς. Θέλω λίγο το σχόλιό σας σχετικά με αυτή την ανακοίνωση.

A. ΤΣΙΠΡΑΣ: Το σχόλιό μου είναι ότι όλες αυτές οι πλευρές, όλες αυτές οι κριτικές, όλες αυτές οι επισημάνσεις είναι σοβαρές επισημάνσεις και τις παίρνουμε όλοι υπόψη μας. Το τι θα γίνει μετά έχει να κάνει βεβαίως με τις εξελίξεις που θα έχουμε, έχει να κάνει όμως και με το ότι, κι αυτό για μας είναι βέβαιο, θα υπάρξουν πλατιές δημοκρατικές διαδικασίες και στο κόμμα μου και στη συμμαχία μας, στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς και συλλογικά θα χαράξουμε την πορεία μας.

Ξέρετε, αν ένα πρόβλημα βγήκε στην επιφάνεια όλες αυτές τις μέρες ήταν η αδυναμία πλατιών δημοκρατικών διαδικασιών προκειμένου μέσα από αυτές τις όποιες διαφορετικές οπτικές, τις όποιες διαφορετικές απόψεις να μπορούμε να τις επιλύουμε πιο εύκολα. Άρα λοιπόν μην έχετε καμία αμφιβολία, όλες οι οπτικές, όλες οι απόψεις και ιδιαίτερα αυτές της Ανανεωτικής Πτέρυγας, που είναι μια σημαντική τάση στο κόμμα μου, στο Συνασπισμό, θα τις λάβουμε υπόψη μας.

Όμως είμαστε βέβαιοι ότι με συντροφικότητα και αλληλεγγύη θα συνεχίσουμε και θα συνεχίσουμε ενωμένοι, όποιες δυσκολίες κι αν βρούμε, όπως κάναμε όλο το προηγούμενο διάστημα, διότι διαφορετικές απόψεις έχουμε, σεβόμαστε όμως τη δημοκρατία, που είναι και μέσο και σκοπός, σεβόμαστε τις συλλογικές διαδικασίες και προσπαθούμε να συνθέτουμε τις διαφορετικές απόψεις σε μια προωθητική προοπτική.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ»): Κύριε Πρόεδρε, το 2007 στις εκλογές είχατε συγκεντρώσει ένα ποσοστό γύρω στο, αν θυμάμαι καλά, 5,4. Στις ευρωεκλογές είχατε πάρει 4,7. Να τονίσω ότι στις ευρωεκλογές δεν είχατε αυτά τα προβλήματα που έχετε σήμερα. Τώρα μ' αυτά τα δεδομένα που υπάρχουν στο κόμμα σας, τι ποσοστό προσδοκάτε σ' αυτές τις εκλογές και ποιο ποσοστό θα κρίνετε ότι είναι αποτυχία ή επιτυχία, με δεδομένο ότι το 4,7 των ευρωεκλογών το κρίνετε ως αποτυχία.

Επίσης θα ήθελα να ρωτήσω, χθες είπατε, μιλήσατε ότι κάποια μερίδα του Τύπου και κάποιες πολιτικές δυνάμεις έχουν σχεδιάσει την εξόντωση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα μας πείτε τα ονόματά τους; Ευχαριστώ.

A. ΤΣΙΠΡΑΣ: Σε σχέση με το πρώτο ερώτημά σας, κάθε φορά σημασία έχει όχι μονάχα το απόλυτο νούμερο, αλλά η σύγκριση στόχων και προσδοκιών με το αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι ότι, κι αυτό είναι κι ένα στοιχείο αυτοκριτικής που την κάναμε όλοι, είχαμε βάλει τον πήχη πάρα πολύ ψηλά στις ευρωεκλογές, και δεν υπολογίσαμε τι; Ότι αυτές οι ευρωεκλογές είχαν μια ιδιαιτερότητα. Ήταν η πρώτη πολιτική αναμέτρηση που γινόταν σε ένα ιδιαίτερο κλίμα που δημιούργησε η οικονομική κρίση και σε ένα πλαίσιο απαξίωσης της πολιτικής, που έστειλε πάνω από 2 εκατομμύρια πολίτες στις παραλίες.

Αντιλαμβάνεστε ότι αν οι μισοί από αυτούς που συνειδητά επέλεξαν τον Ιούνη να μην προσέλθουν στην κάλπη, έρθουν με συνειδητή απόφαση να ψηφίσουν, οι συσχετισμοί και το αποτέλεσμα θα είναι πολύ διαφορετικό.

Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε επίγνωση των δυσκολιών και των προβλημάτων μας και ο στόχος μας είναι στις 5 του μηνός να έχουμε 3% και τη δική σας ψήφο. Από κει και πέρα βέβαια αντιλαμβάνεστε ότι οι πολιτικές μας επιδιώξεις είναι πολύ σημαντικότερες από την απλή μας επιβίωση. Είναι να παίξουμε καθοριστικό ρόλο στις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις με τις προτάσεις, με τις θέσεις και με τους αγώνες μας.

Τώρα σε ό,τι αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας. Μου επαναλαμβάνετε, αν θυμάμαι καλά, το δεύτερο σκέλος;

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είχατε μιλήσει ότι μερίδα του Τύπου…

A. ΤΣΙΠΡΑΣ: Α, ναι, να ονομάσουμε…

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και κάποιες πολιτικές δυνάμεις ότι σχεδιάζουν την εξόντωση του ΣΥΡΙΖΑ.

A. ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι, νομίζω ότι υπάρχει μια παροιμία που λέει: χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Πάρτε να διαβάσετε τα πρωτοσέλιδα μεγάλων εφημερίδων, τα κύρια άρθρα για να δείτε φανερά ποιες είναι οι επιδιώξεις. Τους πολιτικούς μας αντίπαλους τους ξέρουμε, τους βλέπουμε. Ξέρουμε, είναι μια ανταγωνιστική διαδικασία η εκλογική μάχη, ότι οι πολιτικοί μας αντίπαλοι προφανώς δεν θέλουν το καλό μας.

Δεν είναι μόνο όμως οι πολιτικοί μας αντίπαλοι που δεν θέλουν το καλό μας κι αυτό είναι φανερό. Και τούτο διότι έχει ενισχυθεί η άποψη λόγω της πολιτικής αριθμητικής των δημοσκοπικών και στατιστικών δεδομένων ότι η μη παρουσία μας στο επόμενο Κοινοβούλιο μπορεί να δημιουργήσει, να οδηγήσει ευκολότερα στο σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης.

Όμως δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Ο λόγος είναι ότι όλο το προηγούμενο διάστημα αποδείξαμε ότι είμαστε μια ενοχλητική παρουσία. Σας θυμίζω τι είχε γίνει τον περασμένο Δεκέμβρη όταν σχεδόν όλες οι πολιτικές δυνάμεις, τότε που δεν είχαμε μικρά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, είχαμε μεγάλα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις, μας καταλογίζανε ότι είμαστε μια δύναμη έξω από το φάσμα της δημοκρατικής νομιμότητας και μας προσάπτανε κατηγορίες οι οποίες δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Σαν θυμίζω ότι σε πολύ μεγάλα ζητήματα για να μην θυμόμαστε μονάχα τους τέσσερις αυτούς μήνες των δυσκολιών που πέρασε το ανανεωτικό μας εγχείρημα σας θυμίζω ότι όλα αυτά τα δυο χρόνια με την παρουσία της κοινοβουλευτικής μας ομάδας, με την παρουσία μας μέσα στους αγώνες ήμασταν η μόνη αξιόπιστη δυναμική αντιπολίτευση. Αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Από την περίοδο του άρθρου 16, από την περίοδο όπου αναδείξαμε το ζήτημα του σκανδάλου με το Βατοπαίδι, από την περίοδο εκείνη όπου αναδείξαμε μεγάλα οικολογικά μέτωπα και αγώνες όπως το θέμα του Βοτανικού, του Λιθάνθρακα, από την περίοδο εκείνη που βρεθήκαμε στην πρώτη γραμμή των αγώνων για το ασφαλιστικό, για τα εργασιακά, σε όλα τα μεγάλα κοινωνικά μέτωπα.

Άρα λοιπόν θέλω να σας πω ότι είναι ευκόλως κατανοητό για ποιο λόγο κάποιοι δεν θέλουν την παρουσία μας στην πολιτική ζωή του τόπου.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Πριν δώσω το λόγο για την επόμενη ερώτηση στον κ. Καπετανόπουλο θα κάνει ένα σχόλιο ο Γιώργος Πάντζας.

Γ. ΠΑΝΤΖΑΣ: Φίλες και φίλοι το ερώτημα το αντιστρέφω εγώ, το ερώτημα του δημοσιογράφου της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Είναι γιατί μέρους του Τύπου έχει στόχο τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς γυρίζουμε την ερώτηση. Μπορεί κάποιος από όλο αυτό το συγκεκριμένο κομμάτι του Τύπου που βάλει συνεχώς εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ έχει αυτή τη θέση; Και όχι μόνο ο Τύπος αλλά και τα κόμματα.

Κάτι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ φίλες και φίλοι. Συμβαίνει κάτι πραγματικό κάτι αληθινό όπως είπε και ο Πρόεδρος. Σταθήκαμε δίπλα σε όλα τα προβλήματα των εργαζομένων της χώρας μας, σταθήκαμε δίπλα στους νεολαίους σε όλα τα μεγάλα ζητήματα, κατηγορηθήκαμε και ως κουκουλοφόροι ακόμα.

Εγώ δεν θυμάμαι ποτέ στην αριστερά να αγωνιστήκαμε με κουκούλες στο κεφάλι. Η κουκούλα είναι εφεύρημα της φασιστικής δεξιάς ξεκάθαρο πράγμα και το έχω δει με τα μάτια μου στην κατοχή.

Όλα αυτά έχουν ένα στόχο που σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει σωστά τη δουλειά του. Ενοχλεί το καπιταλιστικό σύστημα. Ενοχλεί αυτές τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ που κάθε τέσσερα, τρία, δυο χρόνια μας οδηγούν στον πάτο. Οικονομικά, πολιτικά, σε εξωτερική πολιτική και βασικά σε κοινωνικά θέματα. Αυτή είναι η υπόθεση.

Στόχος λοιπόν όλων αυτών των συγκεκριμένων μέσων μαζικής ενημέρωσης είναι αυτός που κάνει ένα σωστό αγώνα δίπλα στους εργαζόμενους της πατρίδας μας. Και γι’ αυτό χτυπιέται ο ΣΥΡΙΖΑ. Να είστε σίγουροι όμως φίλες και φίλοι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει στη Βουλή και αυτό σας το λέω με σιγουριά. Και θα το δείτε συντομότατα. Ευχαριστώ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο συνάδελφος Καπετανόπουλος.

κ. ΚΑΠΕΤΑΝΟΠΟΥΛΟΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ»): Κύριε Πρόεδρε ακούσαμε τις τελευταίες μέρες από το στόμα στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα πρωτοκλασάτων και του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ότι οι διαφορές που παρ’ ολίγο να σας οδηγήσουν πριν από δυο, τρεις μέρες σε αδιέξοδο θα τεθούν και πάλι στο τραπέζι αμέσως μετά τις εκλογές. Για ποιο λόγο λοιπόν να σας εμπιστευτούν την ψήφο τους οι πολίτες στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου όταν κάποιοι από εσάς κάνουν ανοιχτά λόγο για ανεξάρτητη και διακριτή πορεία που μπορεί να τους οδηγήσει ενδεχομένως και εκτός ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Καπετανόπουλε νομίζω ότι στις προηγούμενες ερωτήσεις και απαντήσεις έχω δώσει ένα στίγμα για την απάντησή μου στο ερώτημά σας. Σας είπα λοιπόν, έχω προηγουμένως πει, ότι σ’ αυτή την ενωτική προσπάθεια λαμβάνουν μέρος πολλές συλλογικότητες και πολιτικά ρεύματα του χώρου της αριστεράς μέρος κρατώντας ο καθένας διακριτή την ταυτότητά του. Και βεβαίως πρέπει να σας πω ότι κύριο μέλημα όλων μας είναι η σύνθεση, η δημιουργική και προωθητική σύνθεση.

Από κει και πέρα ακούω με προσοχή όλες τις απόψεις. Αυτό όμως που έχει σημασία γιατί το ερώτημά σας αναφέρεται σχεδόν στο δεύτερο μισό του κόμματός μου, αυτό που έχει σημασία είναι ότι υπάρχει απόλυτη πεποίθηση όλων μας να προχωρήσουμε μαζί με όχημα και στόχο τη δημοκρατία διασφαλίζοντας την προοπτική και τη συνέχεια του πολιτικού χώρου που εκφράζει ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ που είναι η ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά.

Επειδή έχω την αίσθηση ότι θα ακολουθήσουν και άλλα ερωτήματα στην ίδια κατεύθυνση εγώ προλαβαίνω να σας πω τούτο. Είναι σεβαστές οι απόψεις, σεβαστές ενδεχομένως και οι εκτιμήσεις ορισμένων όμως κανείς δεν μπορεί και δεν δικαιούται να προσάψει λογικές είτε αποστασίας είτε λογικές θα ’λεγε κανείς βοήθειας του συστήματος από πολιτικά πρόσωπα ιστορικά, από συντρόφους μου που έχουν μέσα από τη διαδρομή τους επηρεάσει καταλυτικά τα πολιτικά πράγματα στο χώρο μου και στην αριστερά.

Αλλού να ψάξετε να βρείτε τέτοιους. Στο δικό μας το χώρο δεν υπάρχει ούτε ένας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο κ. Σεκλετίδης.

κ. ΣΕΚΛΕΤΙΔΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ»): Κύριε Πρόεδρε έχετε πει αρκετές φορές ότι οι διαφορές σας με τον Αλέκο τον Αλαβάνο δεν έχουν προσωπικό χαρακτήρα. Και από την πλευρά του ο Αλέκος Αλαβάνος έχει πει ότι ό,τι σας χωρίζει δεν είναι προσωπικό. Παρόλα αυτά στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ στα στελέχη των συνιστωσών υπάρχει απορία. Ποιες είναι αυτές οι πολιτικές διαφορές; Είναι κάτι το οποίο νομίζω κι εσείς έχετε κληθεί να το απαντήσετε αρκετές φορές. Δεν ξέρω αν θα θέλατε σήμερα να μας δώσετε κάποιες απαντήσεις. Τι σας χωρίζει πολιτικά με τον Αλέκο τον Αλαβάνο.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Σεκλετίδη την ώρα της μάχης οι διαφορές οι σημαντικές και οι διαφωνίες και οι αντιθέσεις και οι αντιπαραθέσεις είναι με αυτούς που είναι απέναντί σου όχι με αυτούς που είναι δίπλα σου. Δεν είναι η ώρα να ανοίξουμε μια τέτοια συζήτηση. Διαφορές πολιτικές, διαφωνίες, αντιθέσεις, αντιπαραθέσεις έχουμε πάρα πολλές σε έναν ζωντανό και ζωηρό πολιτικό οργανισμό όπως αυτός της Ριζοσπαστικής και Ανανεωτικής Αριστεράς. Και είμαστε περήφανοι που τις έχουμε και δεν τις κρύβουμε κάτω από το χαλί. Και είμαστε περήφανοι που τις έχουμε και συνθέτουμε δημιουργικά. Και αντιπαρατιθέμεθα πολλές φορές διότι είναι απολύτως λογικό ο καθένας να θέλει η δική του η άποψη να επικρατήσει.

Την ώρα της μάχης όμως είμαστε όλοι στρατιώτες, παραμερίζουμε επιμέρους διαφορές και διαφωνίες και δίνουμε τη μάχη μας. Και θέλω να σας πω ότι είμαι βέβαιος πως θα συνδράμουν στην προσπάθειάς μας όλοι και όλες. Όλα τα στελέχη του χώρου μας από όποια θέση επιλέξουν, από όποιο μετερίζι.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Πριν δώσω το λόγο στο συνάδελφο Μπεκλαρή θα κάνει ένα σχόλιο η Μαριάννα Μπρεκάση.

Μ. ΜΠΡΕΚΑΣΗ: Πήρα αυτή τη στιγμή το λόγο για να σας κάνω μια υπενθύμιση την οποία θεωρώ βασική για την συζήτησή μας και για το παραπέρα. Από τον Δεκέμβρη και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται μια ανελέητη επίθεση από τη μεριά του συστήματος, από τη μεριά του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό είναι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ενόχλησε, γιατί ο ΖΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο πλευρό των εργαζομένων και της νεολαίας σε όλους τους αγώνες και ήταν μια πραγματική αντιπολίτευση στη Νέα Δημοκρατία σε όλη αυτή την περίοδο της διακυβέρνησής της.

Υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα δίλημμα που πλανάται, αυτοδυναμία και αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν βρεθεί είναι πιο εύκολη η αυτοδυναμία, και θα ήθελα να υπενθυμίσω το εξής. Σε όλο τον κόσμο, σε σας, σε όλους μας και όλες μας αλλά πολύ περισσότερο σε όλο τον κόσμο ότι τότε που έγινε ελκυστικός ο ΣΥΡΙΖΑ, τότε που κόσμος στήριξε τις ελπίδες του πάνω μας ήταν όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε πραγματικά αντιπολίτευση. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ εμπόδισε την αναθεώρηση του άρθρου 16 και του άρθρου 24. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στο πλευρό των αγώνων της νεολαίας και θέλω να συμφωνήσω με αυτό και με τον σύντροφο Πάντζα και με τον σύντροφο Πρόεδρο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ τον Αλέξη Τσίπρα.

Άρα η μόνη εγγύηση αυτή τη στιγμή για τον λαϊκό παράγοντα με βάση το ότι θα έχουμε μια εναλλαγή του νεοφιλελευθερισμού και ότι αυτή τη στιγμή κάποια πράγματα πλασάρονται ας πούμε σαν πρωτότυπα και καινούρια ενώ είναι παλιά καραμέλα την οποία μάλιστα ο κόσμος την έχει ζήσει στο πετσί του, η μόνη εγγύηση λοιπόν για τον λαϊκό παράγοντα ότι αυτή τη στιγμή θα υπερασπιστεί κάποιος τα συμφέροντά του και τις ανάγκες του είναι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Και αυτό ο κόσμος όταν θα πάει στις κάλπες αλλά πολύ περισσότερο μετά τις κάλπες όταν θα βρεθούμε στους αγώνες να ξέρει ότι ΟΙ παράγοντες είναι δυο.

Διαβάζω πολύ καλά το πολιτικό σκηνικό από το 2002 μέχρι τα δώθε. Το έχω διαβάσει, το διάβαζα και παλιότερα από το 2002 μέχρι τα δώθε το διαβάζω πολύ εμπεριστατωμένα. Δεν υπάρχει αντιπολιτευτική αυτή τη στιγμή δύναμη που να υπερασπίσει τον λαϊκό παράγοντα. Αυτή είναι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να το πάρουΜΕ υπόψη μας όλες και όλοι και ειδικά ο κόσμος με τον οποίο θα βρεθούμε μετά στους δρόμους μετά την 4η Οκτώβρη. Σας ευχαριστώ.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Ο συνάδελφος Μπεκλάρης.

κ. ΜΠΕΚΛΑΡΗΣ («ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΕΡΤ-3»): Μιλήσατε προηγουμένως, απευθυνθόμενος στον παραδοσιακό ψηφοφόρο της ανανεωτικής αριστεράς. Στους νέους έστω και δημοσκοπικά ψηφοφόρους που σας είχαν ανεβάσει κάποια στιγμή τον ΖΥΡΙΖΑ στο 10, 15 τοις εκατό τι τους λέτε τώρα για να επιστρέψουν και να δώσουν την ψήφο τους γιατί πολλοί λένε ότι ήταν μια μόδα η οποία πέρασε.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Μπεκλάρη δεν έχω την ίδια εκτίμηση. Αντιθέτως αν παρακολουθήσετε με επιμέλεια, αν μελετήσετε με επιμέλεια όλες τις κοινωνικές έρευνες και τις δημοσκοπικές και τις ποιοτικές θα δείτε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων δεν έχει επιλέξει να δώσει δυναμική σε κανένα από τα δυο μεγάλα κόμματα και ότι η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων μας παρακολουθεί, παρακολουθεί τις προτάσεις μας, τις θέσεις μας και ταλαντεύεται ανάμεσα στην επιλογή της Ριζοσπαστικής Αριστεράς και ανάμεσα σ’ αυτό που επέλεξε στις προηγούμενες εκλογές, την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση που ήταν να απαξιώσει συνολικά την εκλογική διαδικασία και να απέχει.

Απευθυνόμαστε λοιπόν ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σ’ αυτούς τους ανθρώπους όχι για εκλογικούς λόγους. Κυρίως διότι είναι εκείνη η κοινωνική κατηγορία που πρόκειται να πληρώσει το μάρμαρο της κρίσης. Είναι εκείνη η κοινωνική κατηγορία που βρίσκεται σήμερα βουτηγμένη στην ανασφάλεια και στην αβεβαιότητα.

Είναι τα νέα αυτά παιδιά που έχουν σαν δεδομένο ότι δεν θα έχουν ασφαλιστικά δικαιώματα, δεν θα προλάβουν να έχουν αν συνεχιστούν έτσι τα πράγματα. Που ήδη μοιράζονται θέσεις εργασίας. Που τρέχουν κατά δεκάδες χιλιάδες σε προγράμματα stage ανασφάλιστης εργασίας και που έχουν αγανακτήσει με αυτό το πελατειακό ρουσφετολογικό πολιτικό σύστημα της αναξιοκρατίας που για άλλη μια φορά τους λένε ελάτε από τα πολιτικά γραφεία των βουλευτών και των πολιτευτών για να διεκδικήσετε μια θέση στον ήλιο της αγοράς εργασίας.

Σ’ αυτό τον κόσμο απευθυνόμαστε ιδιαίτερα. Και απευθυνόμαστε όχι με συναισθηματισμό αλλά με συγκεκριμένες προτάσεις. Προτάσεις διεκδίκησης, πάλης, αγώνα διότι τίποτα δεν χαρίζεται σ’ αυτή τη ζωή, όλα κατακτιούνται όταν διεκδικούνται.

Και είμαστε βέβαιοι ότι έχουμε έναν ιδιαίτερο τρόπο να συνομιλούμε με αυτόν τον κόσμο και ότι η επιλογή του, που θα είναι μια κρίσιμη επιλογή, στις 4 Οκτώβρη θα είναι η σωστή επιλογή.

Χ. ΓΙΑΣΚΟΥΛΙΔΗΣ («ΒΕΡΓΙΝΑ TV»): Θα επανέλθω λίγο στο θέμα των συνεργασιών, το οποίο σύμφωνα και με τις δημοσκοπήσεις φαίνεται ότι ενδιαφέρει αρκετά τους Έλληνες ψηφοφόρους.

Ο κ. Παπανδρέου σας έχει καλέσει αρκετές φορές να καθίσετε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, για το ενδεχόμενο μίας μετεκλογικής συνεργασίας. Μάλιστα, πριν λίγες μέρες είπε ότι «αν το ΠΑΣΟΚ κερδίσει τις εκλογές, ακόμη και αυτοδύναμο να είναι θα επιδιώξει κάποιες συνεργασίες με την ευρύτερη Αριστερά».

Εσείς σε όλα αυτά είστε αρνητικός, θα ήθελα λοιπόν να μας πείτε αν φοβάστε μήπως αυτή η «σκληρή» σας στάση απέναντι στις συνεργασίες και αυτή η άρνηση σας στερήσει κάποιο εκλογικό ποσοστό, το οποίο θα σας είναι πολύτιμο τη βραδιά των εκλογών;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Γιασκουλίδη, θα ήθελα να σας διορθώσω, διότι οι μόνοι οι οποίοι το προηγούμενο διάστημα δια του Προέδρου της κοινοβουλευτικής μας ομάδας, του Αλέκου του Αλαβάνου, καταθέσαμε προτάσεις και άξονες κοινής δράσης και συνεργασίας με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ήμασταν εμείς και απάντηση δεν πήραμε, παρά μόνο γενικόλογες και αοριστόλογες προτάσεις περί «της ανάγκης ευρύτερης συνάντησης και συνεργασίας».

Ακούστε να δείτε, για μας η συνεργασία δεν είναι ζήτημα αρχής, ταμπού, είναι ζήτημα προϋποθέσεων. Άλλωστε στο DNA μας είναι η συνεργασία, συνεργαζόμαστε με πολλές και διαφορετικές δυνάμεις. Με το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης σήμερα, με βάση τις προγραμματικές του θέσεις, τα όσα λέει, δεν κάνουμε δίκη προθέσεων, τα όσα εφήρμοσε όταν ήταν Κυβέρνηση και τα όσα ψήφισε από κοινού στο Κοινοβούλιο μαζί με την Κυβέρνηση, από την περίοδο του άρθρου 16 ως σήμερα, υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα, δημιουργεί ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα σε αυτά που εμείς προτείνουμε προγραμματικά και σε αυτά που οι ίδιοι φαίνεται ότι θα ακολουθήσουν μετά τις εκλογές.

Άρα λοιπόν το ερώτημα δεν πρέπει να το θέτετε σε μας, εμείς ήμασταν αυτοί που ήμασταν πάντα ανοιχτοί στην κοινή δράση και στη συζήτηση, πάνω σε συγκεκριμένους προγραμματικούς άξονες. Οι απαντήσεις που παίρνουμε διαρκώς είναι απαντήσεις απαξιωτικές, δια του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου να σας θυμίσω, είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ο κ. Πάγκαλος.

Ή είναι απαντήσεις όπως αυτές του Γραμματέα Πολιτικού Σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ του κ. Μπεγλίτη, όπου δήλωσε ότι «δεν θα ενδιαφερθεί το ΠΑΣΟΚ» και μάλιστα έχω την αίσθηση ότι μπορεί να του ξέφυγε αλλά αυτή είναι η αλήθεια, «δε θα ενδιαφερθεί για συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ, θα πάει σε δεύτερες εκλογές», όπου εγώ προσθέτω και μια παρένθεση "μπορεί να δεχθεί και πιέσεις για μεγάλο συνασπισμό".

Άρα λοιπόν να το ξεκαθαρίσουμε αυτό το θέμα: Εμείς έχουμε τις προγραμματικές μας θέσεις, έχουμε ένα πρόγραμμα που είναι μια εναλλακτική πορεία διεξόδου από την κρίση. Από την άλλη πλευρά ακούμε γενικολογίες, που στόχο έχουν να ψαρεύουν ψηφοφόρους ταλαντευόμενους, το έχουμε δει ξανά αυτό το έργο πολλές φορές σε αυτή τη χώρα, δεν είναι η πρώτη φορά που το βλέπουμε.

Και επιτέλους, εγώ αντιστρέφω το ερώτημα σε σας, εάν υπήρχαν οι προγραμματικές προϋποθέσεις γιατί δεν μας το λέει τώρα το ΠΑΣΟΚ και θα περιμένει να μας το πει μετά τις εκλογές, αν δεν έχει αυτοδυναμία;

Να μας πει τώρα αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τις προγραμματικές θέσεις που ανέλυσα πιο πριν, με τις προτάσεις διεξόδου από την κρίση που καταθέτουμε, οι οποίες προτάσεις κατά τη γνώμη μας συνιστούν ένα συνολικό πακέτο σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτή την κατεύθυνση που έχει ήδη οριοθετηθεί για τη χώρα μας από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις τις κυρίαρχες και από το οικονομικό κατεστημένο της χώρας.

Γ. ΛΑΟΥΤΑΡΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΙΝ»): Στο ίδιο πνεύμα με το συνάδελφο, διάβασα μια πρόσφατη ανακοίνωση της ΚΟΕ, η οποία ζητούσε από τους υποψήφιους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εκ των προτέρων δέσμευση να αποκλείσουν κάποια συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ μετεκλογικά. Προσωπικά στην πανελλαδική σύσκεψη της Ανανεωτικής Πτέρυγας άκουσα όμως τη Βουλευτίνα σας την κα Φιλίνη να αποκλείει κατηγορηματικά μια τέτοια δέσμευση.

Πρώτο ερώτημα, εσείς θα παίρνατε μια τέτοια δέσμευση; Δεύτερο ερώτημα, εάν αποκλείσουμε μια κεντρική συνεργασία ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να εγγυηθείτε την ενότητα της κοινοβουλευτικής σας ομάδας και την απουσία διαρροών προς το ΠΑΣΟΚ σε κρίσιμες ψηφοφορίες εντός Βουλής;

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Λαουτάρη, έδωσα επίσης μια ιδέα του στίγματος της απάντησής μου σε ένα παρόμοιο ερώτημα πιο πριν.

Τα μέλη και τα στελέχη του Συνασπισμού δεσμεύονται από τις πολιτικές αποφάσεις των συλλογικών του οργάνων και δεσμεύονται κυρίως από τη συνείδησή τους και την πολιτική τους αξιοπιστία και θα ήθελα να το πω σε σας και σε όποιον άλλον ρωτήσει και να μου επιτρέψετε τον τόνο τον υψηλό.

Αναφέρεστε σε στελέχη με ιστορική διαδρομή, με τις ιδιαίτερες απόψεις τους βέβαια, δεν μπορεί όμως κανείς να τους προσβάλλει με αυτόν τον τρόπο λέγοντας ότι «θα φύγουν, ότι θα αποστατήσουν». Έχουν μια ιστορική διαδρομή, ποτέ τους δε συνεργαστήκανε παρά μονάχα με άλλες πολιτικές δυνάμεις. Άλλοι συνεργαστήκανε με το ΠΑΣΟΚ, άλλοι φύγανε προς το ΠΑΣΟΚ και θέλω να είμαι ξεκάθαρος μαζί σας κι ως εκ τούτου είναι ιδιαίτερα -επιτρέψτε μου να πω- υποτιμητικό να βάζετε αυτό το ερώτημα.

Σε σχέση τώρα με τις διεργασίες που υπάρχουν στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι προφανές ότι υπάρχει μια ανοιχτή συζήτηση, ακούμε όλες τις προτάσεις, η δέσμευση όμως όλων των υποψηφίων Βουλευτών του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι η προγραμματική και πολιτική δέσμευση των κοινών αποφάσεων και προγραμματικών θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ.

Μ. ΠΛΗΚΑ: Κύριε Τσίπρα, θα ήθελα λίγο να σχολιάσετε τους επικοινωνιακούς όρους με τους οποίους θα παιχτεί αυτή η μάχη των εκλογών και δη τους τηλεοπτικούς. Ένα debate με όλους για πρώτη φορά ανάμεσα σε δύο Πολιτικούς Αρχηγούς, που εν δυνάμει μπορεί να είναι Πρωθυπουργοί.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κυρία Πλήκα, έχω την αίσθηση ότι αυτό που αναμένεται να αποφασιστεί από τη Διακομματική Επιτροπή, δηλαδή η πραγματοποίηση μιας ξεχωριστής τηλεμαχίας για δύο μονάχα εκ των υποψηφίων, για δύο κόμματα μονάχα, είναι αν μου επιτρέψετε την έκφραση υποτιμητικό για την ποιότητα της Δημοκρατίας στη χώρα μας.

Διότι, εδώ υπάρχουν κάποιες αρχές ισοτιμίας και αυτές οι αρχές ισοτιμίας παραβιάζονται, δεν παραβιάζονται μονάχα με τον τηλεοπτικό χρόνο που όπως πολύ καλά γνωρίζετε είναι 37,5% για το ένα κόμμα, 37,5% για το άλλο και 25% για τα υπόλοιπα.

Και για να θυμηθώ όλα όσα είχαν δει το φως της δημοσιότητας σε όλο το προηγούμενο διάστημα με την περιβόητη υπόθεση SIEMENS, δωράκια που πήγαν σε προεκλογικές καμπάνιες ήταν αυτά, κοιτάξτε ποια είναι η ισοτιμία του πολιτικού μας συστήματος, πόσο ισότιμη είναι η δική μας φωνή με τη φωνή που θα ακουστεί και θα επιβληθεί από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των δύο μεγάλων κομμάτων, η φωνή των δύο μεγάλων κομμάτων και η άποψή τους.

Θεωρούμε τελείως λάθος την επιλογή αυτή, την θεωρούμε προσβλητική για την ποιότητα της Δημοκρατίας και αντιπροτείνουμε αν θέλουν πραγματικά ένα άλλο μοντέλο διεξαγωγής τηλεοπτικής συζήτησης να υιοθετήσουμε το γαλλικό μοντέλο.

Το γαλλικό μοντέλο λέει «συζητήσεις ανά δύο», αλλά όχι μονάχα για τους δύο επικρατέστερους κατά τις δημοσκοπήσεις, αλλά όλοι ανά δύο. Αν θέλουν ανά δύο βεβαίως, όλες και οι έξι πολιτικές δυνάμεις με τους εκπροσώπους τους ανά δύο να συζητήσουν ανοιχτά στην τηλεόραση.

Από κει και πέρα οτιδήποτε άλλο αποφασιστεί είναι παραβίαση των κανόνων της ισοτιμίας και της Δημοκρατίας.

Γ. ΚΑΤΣΙΑΝΗΣ («ΔΗΜΟΤΙΚΗ TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»): Κύριε Πρόεδρε, προηγουμένως στο πλαίσιο των μέτρων που ανακοινώσατε και που έχει προτεραιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ και εντάσσονται στο πλαίσιο της αντιμετώπισης της κρίσης, προτείνατε και τη θέσπιση ενός προγράμματος καταπολέμησης της ανεργίας, με στόχο όπως είπατε τη δημιουργία 150 χιλιάδων θέσεων εργασίας ετησίως.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: 100 ετησίως.

Γ. ΚΑΤΣΙΑΝΗΣ («ΔΗΜΟΤΙΚΗ TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»): Το θέμα είναι με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό, όπως επίσης πως μπορεί να αναπροσαρμοστεί το επίδομα ανεργίας από το 53% που είπατε ότι είναι σήμερα, στο 80%; Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Κατσιάνη, αν κατάλαβα καλά, εννοείτε που θα βρεθούν τα χρήματα, γιατί με ποιο τρόπο είναι φανερό με ποιον τρόπο.

Γ. ΚΑΤΣΙΑΝΗΣ («ΔΗΜΟΤΙΚΗ TV ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»): Ναι, ναι.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Πηγαίνετε να δείτε τι συμβαίνει σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, σε όποιο θέλετε, σε όποια πόλη θέλετε.

Έχω επισκεφθεί δεκάδες τον ενάμισι χρόνο που είμαι Πρόεδρος του Συνασπισμού, όπου και να πάω βλέπω τεράστια κενά σε οργανικές θέσεις. Και βεβαίως αυτό δεν είναι τυχαίο, δεν είναι τυχαίο το ότι αυτή τη στιγμή στη χώρα μας το 57% των δαπανών για την υγεία είναι ιδιωτικές δαπάνες και κάποιοι θησαυρίζουν.

Πηγαίνετε στα σχολειά να δείτε τους ωρομίσθιους και τους αναπληρωτές, πηγαίνετε να δείτε σε υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, βρεφονηπιακούς σταθμούς, παιδικούς σταθμούς, προγράμματα όπως το βοήθεια στο σπίτι, όπου αυτή τη στιγμή φυτοζωούν, δεν υπάρχουν αυτά τα προγράμματα για να στηρίξουν την κοινωνία σε μια περίοδο κρίσης.

Φανταστείτε πόσο διαφορετικά μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση ένας Ευρωπαίος πολίτης, ένα νέο ζευγάρι στη Γαλλία ή στη Γερμανία, όπου έχει τη δυνατότητα να πάει το παιδί του σε έναν παιδικό βρεφονηπιακό σταθμό χωρίς να πληρώσει, ενώ στη χώρα μας δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα για όλα τα νέα ζευγάρια και αναγκάζονται είτε να μην πηγαίνουν να ψάχνουν δουλειά οι μητέρες, είτε να πηγαίνουν και να πληρώνουν μεγάλο μέρος του μισθού τους, αν υπάρχει μισθός.

Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι εδώ είναι θέμα πολιτικής επιλογής. Θα πάμε σε μια πολιτική επιλογή κοινωνικής προστασίας ή θα πάμε σε μια επιλογή διάλυσης της κοινωνίας, προκειμένου μέσα από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και τη διόγκωση της ανεργίας να μη χάσουν οι μεγάλοι επιχειρηματίες;

Ακούστε, στο ερώτημα που μου θέσατε "που θα βρεθούν τα χρήματα" εγώ θα σας πω μονάχα ένα πράγμα. Μιλάμε για μια ριζική αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, μιλάμε για μια ριζική μεταρρύθμιση φορολογική που θα ρίξει τα βάρη στους έχοντες και κατέχοντες κι όχι στα χαμηλά εισοδήματα.

Δείτε την αναλογία έμμεσων και άμεσων φόρων στη χώρα μας, σε σχέση με την αναλογία έμμεσων και άμεσων φόρων στον μέσο όρο της Ευρωζώνης, όπου είναι συντριπτική η διαφορά υπέρ των έμμεσων φόρων στη χώρα μας.

Δείτε τις φορολογικές ελαφρύνσεις και το καθεστώς διευκολύνσεων που υπάρχουν στην εκκλησία, σε μεγάλες επιχειρήσεις. Χαρακτηριστικά θυμάμαι στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό ο Γιάννης Δραγασάκης ανέδειξε το γεγονός ότι οι μετανάστες που πληρώνουν πράσινη κάρτα στη χώρα μας συνολικά δίνουν πολύ περισσότερα χρήματα από ότι οι εφοπλιστές που βγάζουν δισεκατομμύρια και θα καταλάβετε που μπορούμε να εξοικονομήσουμε τα χρήματα.

Κι ένα τελευταίο για τις τράπεζες. Επειδή ακούγεται ακόμα και η σκέψη έκτακτης εισφοράς στα υπερκέρδη των τραπεζών, την οποία δεν την αποκλείουμε, όμως θα ήθελα να σας πω ότι εδώ υπάρχει ένας μηχανισμός καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου. Θέλω να σας πω δηλαδή ότι το ζήτημα δεν είναι μονάχα τι θα πάρεις από τις τράπεζες και μάλιστα εφάπαξ, αλλά κυρίως το τι θα δώσεις ή τι θα αφήσεις να παίρνουν, να αρπάζουν οι τράπεζες από τον κοινωνικό πλούτο.

Δείτε τα υπερκέρδη τους σε περίοδο κρίσης: 700 εκατομμύρια ευρώ η Εθνική Τράπεζα κέρδη το 2009 σε περίοδο κρίσης, 200 εκατομμύρια ευρώ η Alpha Bank, από 100 έως 120 εκατομμύρια ευρώ όλες οι άλλες. Μιλάμε για έναν παραγόμενο πλούτο, ο οποίος είναι προκλητικός και μιλάμε και για έναν μηχανισμό κλοπής, ότι δεν έχει δηλαδή τη δυνατότητα το κράτος να δανείζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αλλά έχει τη δυνατότητα με μηδενικά σχεδόν επιτόκια να δανείζονται οι εμπορικές τράπεζες και μετά να δανείζουν στο κράτος με 5%, αυτοί είναι μηχανισμοί κλοπής.

Αν λοιπόν καταργήσουμε αυτούς τους μηχανισμούς, θα εξοικονομηθεί αρκετός πλούτος, αρκετά χρήματα, προκειμένου να εκπονήσουμε μία άλλη κοινωνική πολιτική που έχει ανάγκη η κοινωνία.

Β. ΙΓΝΑΤΙΑΔΗΣ («ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΘΝΟΣ»): Θα ήθελα αν επιτρέπετε ένα σχόλιο για τα όσα είπε για σας χθες η κα Παπαρήγα από εδώ από τον ίδιο χώρο. Είπε για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «έχει αποτύχει μέχρι γελοιοποίησης» ζήτησε από σας «μετριοπάθεια και σεμνότητα, όταν απευθύνεστε σε αυτούς» και σχολίασε το ότι «αν συνεργαζόταν μαζί σας, θα πηγαίνατε 12 στη Διακομματική Επιτροπή και άλλοι 12 στο debate». Ευχαριστώ.

Α. ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Ιγνατιάδη, άργησε η κα Παπαρήγα να επιτεθεί στον Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, δε μας ξαφνιάζει, περιμένουμε ακόμα ισχυρότερες επιθέσεις το επόμενο διάστημα, μας θλίβει βέβαια το γεγονός, αλλά δε μας ξαφνιάζει.

Και κυρίως μας θλίβει το γεγονός ότι επιλέγει με τέτοιους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς να επιτίθεται όχι μονάχα τώρα, όλο το προηγούμενο διάστημα, στο Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς και όχι στην Κυβέρνηση ή την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Θα ήθελα να σας πω όμως ότι αν κάποιος πρέπει να αισθάνεται ντροπή δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ για τη συλλογική του ηγεσία, για την προσπάθεια ενότητας και κοινής δράσης όλων των αριστερών δυνάμεων, αλλά είναι η ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος, που στα τέλη του προηγούμενου χρόνου αντί να δείχνει με το δάχτυλο το οικονομικό και το πολιτικό κατεστημένο, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και όλες τις πολιτικές δυνάμεις που ήθελαν να τσουβαλιάσουν τους νέους ανθρώπους και να τους πουν τρομοκράτες, αυτοί έδειχναν με το δάχτυλο το Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, μια άλλη δύναμη της αριστεράς.

Νομίζω ότι μεγαλύτερη ντροπή από αυτή δεν υπάρχει. Εμείς είμαστε περήφανοι, που παρά τις διαφωνίες μας, τις διαφορές μας, είμαστε εδώ όλοι μαζί και μπορεί να εκπροσωπηθούμε και με 11 και με 10 και με 15. Είμαστε περήφανοι που συνθέτουμε τις διαφορές μας και τις διαφωνίες μας και πηγαίνουμε μπροστά. Θα ήμασταν ντροπιασμένοι αν την ώρα της μάχης κοιτάζαμε το διπλανό μας και όχι αυτόν που είναι απέναντί μας.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Νομίζω ότι έχουμε τελειώσει με τις ερωτήσεις. Έχω τρία μικρά σχόλια από το σύντροφο Πάντζα από τη συντρόφισσα Δέσποινα και από τη συντρόφισσα Λίτσα Αμανατίδου. Μια φράση από εμένα.

Ελπίζω ότι αν έμπαινε, να μπει κάποτε στον πειρασμό η κα Παπαρήγα και να γίνουμε 12 και τότε να είναι σίγουρη ότι ο αναστεναγμός ανακούφισης από τον κόσμο της αριστεράς θα ακουστεί πάρα πολύ δυνατά. Ο Γιώργος Πάντζας.

Γ. ΠΑΝΤΖΑΣ: Σε σχέση με τις δηλώσεις της Γραμματέας του ΚΚΕ εμείς μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ δεν απαντάμε στο ΚΚΕ. Εμείς μέσα από το ΔΗΚΚΙ δεν απαντάμε στο ΚΚΕ, διότι πιστεύουμε ότι έχουμε έναν κοινό αγώνα μπροστά μας.

Είναι πολύ άσχημο ο λαός της αριστεράς να βλέπει αυτή τη σύγκρουση που υπάρχει μέσα στην αριστερά, μέσα στο λαό της. Προσωπικά εγώ τιμώ τους αγώνες και τις θυσίες του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στους οποίους συμμετείχα και εγώ και η οικογένειά μου. Και μέχρι και το 2006 συνεργαστήκαμε σαν ΔΗΚΚΙ, σε νομαρχιακές εκλογές και συνεχίζω να είμαι Νομαρχιακός Σύμβουλος με τη ΝΑΣ στην Ανατολική Αττική.

Τιμούμε τους αγώνες του ΚΚΕ και περιμένουμε από την ηγεσία του, αλλά και από τη βάση που είμαι σίγουρος ότι η βάση το θέλει αυτό, όλοι μαζί να συγκροτήσουμε ένα μεγάλο λαϊκό μέτωπο, ένα ενωμένο αριστερό μέτωπο, που θα λέγεται ΕΑΜ και μπροστάρης να είναι το ΚΚΕ. Τους περιμένουμε.

Δ. ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ: Νομίζω ότι σε αυτές τις πολύ κρίσιμες συνθήκες που βιώνουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες της χώρας και έχοντας μπροστά μας τις εκλογές, θα πρέπει να σκεφτούν όλοι και όλες που απασχολούνται, ο κόσμος της εργασίας θα πρέπει να σκεφτεί και να δώσει απαντήσεις μέσα του, στην καρδιά του κυρίως για κάποια πολύ βασικά πράγματα.

Πρώτον, δεσμεύονται τα 2 μεγάλα κόμματα να καταργήσουν τους αντεργατικούς νόμους, που έχουν μετατρέψει την πλήρη απασχόληση σε μερική; Δεσμεύονται να καταργήσουν, αυτά τα κόμματα που επιθυμούν την εξουσία, τους αντί ασφαλιστικούς νόμους , που το μεγαλύτερο κακό που έκαναν, το μεγαλύτερο κακό μέσα σε όλα είναι ο διαχωρισμός των εργαζομένων σε παλιούς και νέους εργαζόμενους;

Δεσμεύονται ότι θα υποστηρίξουν την κοινωνική ασφάλιση; Δεσμεύονται ότι θα σταματήσουν οι χαριστικές ρυθμίσεις στους εργοδότες; Αυτά νομίζω για τον κόσμο της εργασίας, είναι τα ερωτήματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσουν πριν να πάνε στην κάλπη.

Εμείς, σαν Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, θέλουμε και από αυτό το βήμα να πούμε ότι εμείς θα παλέψουμε και μέσα και έξω από τη Βουλή, θα στηρίξουμε όλους τους κοινωνικούς αγώνες και έξω από τη Βουλή και μέσα από τη Βουλή, έτσι ώστε να διευρυνθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι και να πάμε σε ένα καθεστώς όπου οι εργαζόμενοι θα νιώθουν ασφάλεια και θα μπορούν να προσφέρουν με δημοκρατικό τρόπο στην κοινωνία.

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΗΣ: Επειδή ο χρόνος μας έληξε, σας ευχαριστούμε όλους για τη συμμετοχή, καλή συνέχεια στον καθένα και στην καθεμιά από εσάς".