Παρακάτω διαβάζουμε ένα πολύ σημαντικό μέρος της συνέντευξης του Ανδρέα Βγενόπουλου στο LIFO.
Περιεχόμενο αυτού του αποσπάσματος η υπόθεση του Χρηματιστηρίου το 1999-2000:
"Το 1999, τον καιρό που γινότανε αυτό το χυδαίο πράγμα στη Σοφοκλέους, εσείς ήσασταν εκεί;
Εγώ ήμουν στο χρηματιστήριο.
Βγάζατε κέρδη;
Βγάλαμε κέρδη.
Δεν αισθανόσασταν ότι γίνεται κάτι ανήθικο, ότι κλέβουμε λίγο και το παγκάρι του φτωχού;
Τον Οκτώβριο του 1999 είχα κάνει μια συνέντευξη στον κύριο Πάνο Παναγιωτόπουλο... η οποία ξεκίνησε για να κρατήσει μισή ώρα και κράτησε τεσσεράμισι, από την αγανάκτηση των τηλεθεατών, εις την οποία επεξήγησα ότι το χρηματιστήριο ήταν φούσκα, ότι δεν έχει καμία λογική η αποτίμηση των μετοχών και ότι ο κόσμος θα χάσει τα λεφτά του. Τους είχα φέρει πολύ συγκεκριμένα παραδείγματα, μου είχαν επιτεθεί μέσω της τηλεόρασης όλοι οι κερδοσκόποι εκείνης της εποχής που τους χαλούσα το παιχνίδι, αλλά εγώ το έλεγα και επέμενα και τελικώς δικαιώθηκα. Είχαμε κάνει και δημόσιες ανακοινώσεις ότι σταματάμε να έχουμε πλέον έκθεση στις ελληνικές μετοχές διότι είναι υπερτιμημένες. Το είχα πει δημόσια αυτό το πράγμα. Δεν έκλεισα το στόμα μου προκειμένου να μεγιστοποιήσω τα κέρδη. Προφανώς κέρδισα και προφανώς είχαμε τοποθετήσεις στο χρηματιστήριο οι οποίες πήγαν εξαιρετικά καλά.
Νιώθατε καλά τότε με τα κέρδη αυτά;
Όχι, δεν ένιωθα καθόλου καλά και γι' αυτό τον λόγο κάναμε αυτού του είδους τις δημόσιες παρεμβάσεις.
Παρεμβάσεις ναι, αλλά τα λεφτά ερχόντουσαν.
Και τι να κάνω; Να μην πάρω τα χρήματα για τους μετόχους μου όταν εκείνη την περίοδο...
Ήταν τα χρήματα που έχανε εκείνη τη στιγμή η μάνα μου από το νησί.
Και τι να κάνω εγώ; Αν η μάνα σας με είχε πάρει ένα τηλέφωνο να με συμβουλευτεί, θα της έλεγα να μη βάλει τα χρήματα της.
Δεν μιλάω για τη μάνα μου όμως τώρα.
Έλεγα σε όλους τους επενδυτές τότε: «Μπαίνετε σε μια δραστηριότητα που δεν τη γνωρίζετε. Είναι σαν εγώ να αποφασίσω ξαφνικά, χωρίς να ξέρω, να παίξω χόκεϊ επί πάγου. Στον ίδιο αυτό τομέα που εσείς προσπαθείτε να βγάλετε χρήματα, δραστηριοποιούνται όλα τα μεγαθήρια του κόσμου, όλοι οι μεγάλοι διεθνείς επενδυτικοί οίκοι, που για να κάνουν αυτήν τη δουλειά έχουν 3.000 άτομα επαγγελματίες με PHD, αναλυτές, traders...» και τους έλεγα ότι «Στο τέλος της ημέρας, ποιος νομίζετε ότι θα κερδίσει και ποιος θα χάσει; Εσείς θα χάσετε. Μην ασχολείστε. Αντιμετωπίστε διαφορετικά αυτό το παιχνίδι».
Δεν μου απαντάτε. Τότε γινότανε ένα είδος κοινωνικής ληστείας - το παραδέχεστε;
Δεν θα έλεγα κοινωνικής ληστείας. Θα έλεγα ήταν μια κοινωνική παράκρουση. Πολλοί άνθρωποι πίστεψαν στον εύκολο πλουτισμό μέσα από το χρηματιστήριο".
Αποκαλυπτικός και ρεαλιστικός ο Α. Βγενόπουλος. Όλη η συνέντευξη εδώ.
Παρασκευή 30 Οκτωβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου