ΟΧΙ ο Λαός....ΑΥΤΟΙ!

Ολοι εκείνοι που αποτελούν τους πυλώνες του συστήματος της βαρβαρότητας, του κράτους της τρομοκρατίας, που πανηγύριζαν όταν οι πράκτορες της CIA αλώνιζαν (και επισήμως) στην Ελλάδα τις μέρες της Ολυμπιάδας, που καλούσαν την Αστυνομία να παρέμβει κατά των μαθητών, τους οποίους στα δελτία ειδήσεων τους παρουσίαζαν (πριν λίγο καιρό) σαν «σεσημασμένα παλιόπαιδα» που τάχα πρωταγωνιστούσαν σε πορνοβίντεο γυρισμένα στις τουαλέτες των σχολείων τους,

με όλα τα μέσα που διαθέτουν φρόντισαν, από το περασμένο Σάββατο της δολοφονίας του 15χρονου, να αφιερώσουν έναν ποταμό τηλεοπτικού χρόνου από τα κανάλια τους και σελίδες επί σελίδων από τα έντυπα Μέσα τους, για να προβάλουν τις κουκούλες, τους βανδαλισμούς, τους πυρπολημένους σκουπιδοτενεκέδες και τον «πόλεμο» μεταξύ «κλεφτών και αστυνόμων».

Ολες αυτές τις μέρες, που σφραγίστηκαν κυρίως από τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις εκατοντάδων χιλιάδων λαού και νεολαίας στους δρόμους της Αθήνας και όλων των πόλεων της χώρας, οι εικόνες από τη λαοθάλασσα «κόπηκαν», η κάθοδος του λαϊκού παράγοντα στους δρόμους απεκρύβη, «χάθηκε» μέσα από την ανακύκλωση του «μπάχαλου».

«Το παράσιτο ετοιμάζεται να θρέψει το φυτό που από τους χυμούς του τρέφεται», έγραφε ο Τολστόι.

Και το κράτος τους αποδείχτηκε έτοιμο: Το κράτος των παρασίτων που σφετερίζονται τον πλούτο που άλλοι δημιουργούν, το κράτος που πυροβολεί 15χρονους, έσπευσε μέσω των εργολάβων της «ενημέρωσης» να ποτίσει το «φυτό» της τρομοκράτησης του «νοικοκύρη» που θέλει την «ησυχία» του. Αντί να δείχνουν τα πρόσωπα των νέων που ξεχύθηκαν στους δρόμους, έδειχναν τις κουκούλες. Αντί να δείχνουν τα μάτια των χιλιάδων νέων που βγάζουν φωτιές ενάντια στην καταστολή και την αυθαιρεσία, έδειχναν τις φωτιές από τις μολότοφ.

Ευτυχώς, η προσπάθεια απέτυχε. Η επιδίωξη να ταυτιστεί ο αγώνας με το βανδαλισμό, το σχέδιο να συκοφαντηθεί η διαδήλωση σαν συνώνυμο του πλιάτσικου, η μεθόδευση να «κουκουλωθούν» τα αίτια του λαϊκού ξεσπάσματος μέσα από την υπερπροβολή του «κουκ(ου)λοθέατρου» μεταξύ ΜΑΤατζήδων και προβοκατόρων, έπεσαν στο κενό.

Τότε ακριβώς τέθηκε σε εφαρμογή - και συνεχίζεται ακόμα - η επόμενη φάση του σχεδίου: Ολοι αυτοί που ευθύνονται για την κοινωνική αγανάκτηση, όλοι αυτοί που προκάλεσαν την κοινωνική οργή, όλοι αυτοί που «έχουν το κρίμα στο λαιμό τους», άρχισαν με ύφος ...ουδέτερο, συγκαταβατικό, «υπεράνω κομματικών σκοπιμοτήτων», να μας αναλύουν τα αίτια της έκρηξης!

Και πώς το κάνουν; Χρησιμοποιώντας πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: «Ολοι φταίμε», «είμαστε όλοι υπεύθυνοι», «εμείς τα προκαλέσαμε», «έχουμε όλοι ευθύνες», κι άλλα τέτοια ...αυτοκριτικά!

Λες, δηλαδή, και «όλοι μαζί» πυροβολήσαμε! Λες και «όλοι μαζί» προσανατολίζουμε την Αστυνομία να δέρνει εργάτες, αγρότες, φοιτητές, συνταξιούχους! Λες και «όλοι μαζί» τα παίρναμε από τη «Ζήμενς»! Λες και «όλοι μαζί» υπηρετούμε τη σαπίλα των Βατοπεδίων, των Χρηματιστηρίων, των ομολόγων, των «καρτέλ»! Λες και «όλοι μαζί» δίνουμε μόλις 3% του προϋπολογισμού στην Παιδεία! Λες και «όλοι μαζί» στέλνουμε τους νέους στην ανεργία, λες και «όλοι μαζί» κάναμε την πολιτική μέσο πλουτισμού! Λες και «όλοι μαζί» λέμε «ναι» στην ΕΕ των «ευρωτρομονόμων», στην ΕΕ των οδηγιών για την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων, στην ΕΕ των αποφάσεων για 65 ώρες δουλειά! Λες και «όλοι μαζί» δημιουργήσαμε 2,5 εκατομμύρια φτωχούς και λες και «όλοι μαζί» δώσαμε 28 δισ. στους τραπεζίτες!

Τα αίτια της οργής και της αγανάκτησης, που ήρθε αυτή η τρομερή σταγόνα από αίμα για να ξεχειλίσει το ποτήρι, είναι όπως ακριβώς περιγράφονται. Μόνο που όλα αυτά δεν «τα κάναμε εμείς». Τα έχουν κάνει «αυτοί»!

«Αυτοί» είναι οι πολιτικά υπεύθυνοι και της καταστολής. Γιατί η καταστολή που εκδηλώθηκε με τόσο βάναυσο τρόπο το βράδυ της δολοφονίας του παιδιού δε θα μπορούσε να υπάρξει αν δεν ήταν η αποτρόπαιη έκφραση - με τη μορφή του περιστρόφου - του περιεχομένου μιας απάνθρωπης πολιτικής.

Μια πολιτική, ένα κράτος, ένα σύστημα που θέλει τους ανθρώπους τις τρεις μέρες να δουλεύουν και τις άλλες τρεις να είναι άνεργοι, που θέλει τους νέους εφεδρικό στρατό ανεργίας και εξαρτήματα ανακυκλώσιμων ημιαναλφάβητων, που θέλει τον «απασχολήσιμο» να πληρώνει τις φούσκες των «γκόλντεν μπόις», αυτό το σύστημα έχει και την Αστυνομία που του αρμόζει.

Οποιος σκοτώνει τα όνειρα, όποιος σκοτώνει το μέλλον, όποιος σκοτώνει την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή, δεν μπορεί παρά να είναι υπόλογος για τους μηχανισμούς που σκοτώνουν. Τέτοιους μηχανισμούς «κατασκευάζει».