Αυτό όμως που εξοργίζει στην περίπτωση αυτή δεν είναι μόνο οι δυσβάστακτες ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και ότι όλο αυτό το έγκλημα σύμφωνα με το σκεπτικό της ΕΕ συντελείται στο όνομα της «ισότητας» των δύο φύλων. Τα όργανα της ΕΕ, βάσει των σχετικών οδηγιών και της νομολογίας που έχουν δημιουργήσει, αρνούνται ευθέως στη γυναίκα εργαζόμενη οποιοδήποτε δικαίωμα θα της έκανε λιγότερο επώδυνο το ρόλο της μέσα στην οικογένεια, τα διπλά και τριπλά βάρη που της φορτώνονται στην ανατροφή των παιδιών, στη φροντίδα των ηλικιωμένων κλπ. Και μάλιστα όταν είναι δεδομένη η παντελής απουσία των αναγκαίων κοινωνικών υποδομών.
Γιατί μέσα στην κοινονικοπολιτικη μας πραγματικότητα, μέσα σε αυτό το καθεστώς της
εκμετάλλευσης και της ντε φάκτο ανισοτιμίας, το δικαίωμα για συνταξιοδότηση κατά πέντε χρόνια νωρίτερα από τον άνδρα, δεν είναι στοιχείο ανισοτιμίας, αλλά ένα μέτρο που μπορεί να κάνει πιο υποφερτό το επαχθές βάρος που της έχει φορτωθεί. Και όμως, η ΕΕ αλλιώς και βούλεται και βουλεύεται...
Ετσι στη σκέψη 67 της απόφασης επισημαίνει πως: «Τα εθνικά μέτρα που καλύπτονται από τη διάταξη αυτή πρέπει να βελτιώνουν την ικανότητα των γυναικών να ανταγωνίζονται τους άνδρες στην αγορά εργασίας και να ακολουθούν σταδιοδρομία υπό συνθήκες ισότητας με αυτούς»! Ιδού λοιπόν ποια είναι η αντίληψη «περί ισότητας» στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ας τη χαίρονται τέτοια αντίληψη όλοι οι ευρωλάτρες, που την ίδια στιγμή μάλιστα πολλοί απ' αυτούς εμφανίζονται και με την ταμπέλα του φεμινιστή.
Αυτοί όμως που ξεπέρασαν κάθε όριο υποκρισίας είναι τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση εμφανίστηκε μπροστά στον ελληνικό λαό να καμώνεται ότι «η απόφαση είναι δυσάρεστη, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά». Το δε ΠΑΣΟΚ, αφού ξιφούλκησε κατά της ΝΔ κατηγορώντας τη για λάθος χειρισμούς, το 'παιξε «φίλος των γυναικών» και πως δήθεν διαφωνεί με την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Και οι δύο υποκρίνονται ασύστολα. Λένε ψέματα, φόρα παρτίδα. Εμείς μόνο θα υπενθυμίσουμε ότι:
- Με νόμο του 1992 η ΝΔ αύξησε τα όρια ηλικίας στις γυναίκες που θα έμπαιναν στην παραγωγή από την 1/1/1993 σε όλα τα Ταμεία, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα. Ψήφισε δηλαδή την «εξίσωση των ορίων ηλικίας» στο 65ο έτος.
- Το ΠΑΣΟΚ, όντας στην αντιπολίτευση, δήλωνε ότι θα καταργήσει το νόμο. Και όμως μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια κυβερνητικής εξουσίας, όταν το 2004 εγκατέλειπε την κυβέρνηση, ο νόμος αυτός ήταν και συνεχίζει να είναι σε απόλυτη ισχύ.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά μόλις προχτές η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Ε. Χριστοφιλοπούλου στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ ερωτηθείσα σχετικά δήλωνε: «Ηδη η ελληνική νομοθεσία για τους ασφαλισμένους μετά το '93 τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα εξισώνει - και σωστά - τα δικαιώματα ανδρών και γυναικών»!
Γιατί λοιπόν σκούζουν για τα δικαιώματα των γυναικών, όταν και οι δύο έκαναν σε βάρος τους αυτό που κάνει σήμερα και για τις εργαζόμενες στο Δημόσιο, για τις πριν το 1992, η Ευρωπαϊκή Ενωση; Γιατί υποκρίνονται ότι συμπάσχουν, όταν και τα δύο κόμματα και σήμερα θεωρούν σωστή την εξίσωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες, δηλαδή την αύξηση κατά πέντε χρόνια στον εργάσιμο βίο των γυναικών; Μήπως δεν είναι η ΝΔ που με το νόμο Πετραλιά, μόλις πέρυσι, αύξησε κατά πέντε χρόνια τα όρια ηλικίας για τις μητέρες εργαζόμενες με ανήλικο από το 50ό στο 55ο; Μήπως με τον ίδιο νόμο δεν αυξήθηκε το πρόστιμο για κάθε έτος «πρόωρης» συνταξιοδότησης, που ουσιαστικά υποχρεώνει σε αναγκαστική παραμονή στην εργασία άνδρες και γυναίκες;
Και ακόμα: Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου χαρακτηρίζει την ασφάλιση των δημοσίων «επαγγελματική» και αρνείται τον δημόσιο και κοινωνικό της χαρακτήρα. Από εδώ και η απαίτηση για «εξίσωση των ορίων». Και όμως το ΠΑΣΟΚ με το νόμο 2039 προώθησε τη δημιουργία στη χώρα μας της επαγγελματικής ασφάλισης, ενώ στελέχη του δεν κρύβουν ότι απώτερος στόχος είναι η αντικατάσταση της επικουρικής ασφάλισης με την επαγγελματική. Σε τι, λοιπόν, διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ με τη συγκεκριμένη απόφαση; Σε τίποτα.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου