Να τα πούμε? ΟΧΙ!!!

απο το: drseeng.blogspot.com

Διαβάστε τη συνέχεια...

Ξανά στους δρόμους...ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ!

Ξανά στους δρόμους θα βγουν και αύριο μαθητές και φοιτητές με συγκέντρωση στις 2μμ στα Προπύλαια και πορεία προς τη Βουλή των Ελλήνων, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την εφαρμογή του νέου τρομονόμου που επιτρέπει την είσοδο των Αστυνομικών Αρχών μέσα στα Ανωτατα ιδρύματα και κατ'επέκταση την άρση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, δικαίωμα κατοχυρωμένο από το Ελληνικό Σύνταγμα και νομοθεσία, όπως επίσης και για τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου.

Καζάνι που βράζει είναι σήμερα ολόκληρη η μαθητική κοινότητά με την παραπάνω συζήτηση της Άρσης του Ασύλου και κάτι μας λέει πως αύριο θα χυθεί στους δρόμους με αποτέλεσμα να φέρει πλημμύρα. Διαβάστε τη συνέχεια...

Απο πότε οι κουκουλοφόροι έχουν το δικαίωμα να συλλαμβάνουν?

Στο Ηράκλειο Κρήτης κουκουλοφόροι συλλαμβάνουν πολίτη ο όποιος ζητά βοήθεια και τους λέει ότι απλά παρακολουθούσε τα επεισόδια.



Από πότε δίνεται το δικαίωμα να συλλαμβάνουν οι κουκουλοφόροι κύριε Παυλόπουλε? Διαβάστε τη συνέχεια...

Για τη ρήτρα αυτοεξαίρεσης από το 48ωρο («ρήτρα opt out»)

Η ρήτρα αυτοεξαίρεσης από το 48ωρο έχει μείνει γνωστή με τον όρο «ρήτρα opt out». Κάνοντας χρήση της ρήτρας, οι εργοδότες, μέσα από συλλογικές συμβάσεις, θα μπορούν να απασχολούν τους εργαζόμενους περισσότερες από 48 ώρες κατά μέσο όρο τη βδομάδα. Τα συνδικάτα δηλαδή (όπου κατά κανόνα πλειοψηφούν οι συμβιβασμένες δυνάμεις) θα υπογράφουν την «εθελούσια» εξαίρεση των εργαζόμενων από το 48ωρο, σαν μέσο εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας.

Μ' αυτό τον τρόπο δίνεται το δικαίωμα στον εργοδότη να διαμορφώσει το χρόνο εργασίας με τον εξής μοναδικό περιορισμό: Μέσα στο 24ωρο να μεσολαβούν 11 ώρες ανάπαυσης ανάμεσα σε δυο διαστήματα εργασίας, όπως προβλέπεται μέχρι σήμερα από την οδηγία 2003/88/ΕΚ. Κατά συνέπεια ο εργαζόμενος μπορεί να δουλεύει μέχρι και 13 συνεχόμενες ώρες μέσα σ' ένα 24ωρο. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος που έχει πιεστεί να υπογράψει τη ρήτρα opt out, για πενθήμερη εργασία θα δουλεύει 5Χ13=65 ώρες τη βδομάδα, για 6ήμερη 6Χ13=78 ώρες και πάει λέγοντας! Είναι αυτονόητο ότι με τέτοιους ρυθμούς εργασίας οι συνέπειες στην υγεία, στην οικογενειακή, προσωπική και κοινωνική του ζωή θα είναι ανεπανόρθωτες.

Προκλητικοι ισχυρισμοι

Τα κόμματα της ευρωλατρείας θριαμβολογούν ότι έβαλαν δήθεν «χαλινάρι» στην εφαρμογή της ρήτρας opt out. Κι αυτό επειδή η έκθεση Σέρκας, την οποία ψήφισαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προβλέπει τη διατήρηση της ρήτρας opt out για 36 μήνες ακόμα (τρία χρόνια). Η πρόταση του Συμβουλίου και της Επιτροπής δεν έβαζε χρονικό όριο στην εφαρμογή της ρήτρας. Προβλεπόταν ωστόσο να γίνει επαναδιαπραγμάτευση συνολικά της οδηγίας σε μια εξαετία.

Επί της ουσίας, η έκθεση Σέρκας και κατ' επέκταση το κείμενο που προέκυψε από την ψηφοφορία της Τετάρτης στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν καταργεί τη ρήτρα opt out. Απλά δίνει χρόνο στο κεφάλαιο και τους πολιτικούς εκπροσώπους του να ελιχθούν και να επιτύχουν την άνευ όρων εφαρμογή της ρήτρας opt out. Από αυτή την άποψη, είναι τουλάχιστον προκλητικά και επικίνδυνα τα όσα ισχυρίζονται ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ότι μπλοκαρίστηκε δήθεν το 65ωρο. Τέτοιοι ισχυρισμοί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να καλλιεργούν τον εφησυχασμό στους εργαζόμενους, να σπέρνουν αυταπάτες. Αυτός είναι και ο πραγματικός στόχος των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Γι' αυτό πασχίζουν.

Ακόμα παραπέρα: Με βάση τα όσα γράψαμε για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, αποδεικνύεται ότι το κεφάλαιο δεν έχει ανάγκη τη ρήτρα opt out για να ξεπεράσει τον τυπικό σκόπελο του 48ωρου και να αυξήσει το χρόνο εργασίας σε 65, ακόμα και 78 ώρες τη βδομάδα. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και μάλιστα σε ετήσια βάση, όπως καθιερώνεται με τη συμβολή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, του δίνει τη δυνατότητα να επιβάλλει απανωτά 13ωρα την ημέρα στους εργαζόμενους στη διάρκεια του έτους. Γεγονός που οδηγεί σε εβδομάδα εργασίας μέχρι και 78 ωρών. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Κι αυτή την πραγματικότητα θέλουν να κρύψουν.

Με σύμμαχο τον εργοδοτικό συνδικαλισμό

Βρίσκουν μάλιστα το θράσος να λένε ότι με τη συμβολή τους και την ψήφο τους στην έκθεση Σέρκας αυστηροποιήθηκαν οι όροι εφαρμογής της ρήτρας opt out, ακόμα και για τους 36 μήνες που θα βρίσκεται σε ισχύ. Θέλουν να κρύψουν ότι τίποτα δεν μπορεί να αντισταθμίσει τη φθορά στην υγεία του εργαζόμενου που προκύπτει από τα 12ωρα και τα 13ωρα εργασίας. Πολύ περισσότερο θέλουν να κρύψουν ότι οι δυνάμεις της συναίνεσης που στηρίζουν από κοινού στο συνδικαλιστικό κίνημα, όχι μόνο δεν πρόκειται να μπλοκάρουν πουθενά την υπογραφή της ρήτρας, αλλά επιπλέον δεν μπορούν να ελέγξουν την παραμικρή προϋπόθεση στην εφαρμογή της ρήτρας opt out. Αντίθετα, είναι οι πρώτοι που θα σπεύσουν να δέσουν χειροπόδαρα τους εργαζόμενους όταν το αντιδραστικό μέτρο χτυπήσει την πόρτα μιας επιχείρησης.

Είναι χαρακτηριστική η στάση του εργοδοτικού σωματείου (ελέγχεται εξ ολοκλήρου από την ΠΑΣΚΕ) στην επιχείρηση ΑΛΚΟ στο Θριάσιο, που με τη δική του υπογραφή ο εργοδότης έβαλε σε εφαρμογή την εκ περιτροπής εργασία, δέκα χρόνια μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου από το ΠΑΣΟΚ το 1998. Αυτά είναι τα συνδικάτα που στηρίζουν οι δυνάμεις που ψήφισαν την έκθεση Σέρκας και σπεύδουν τώρα να θριαμβολογήσουν για το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας που έγινε την Τετάρτη στο Ευρωκοινοβούλιο.

Διαβάστε τη συνέχεια...

Για τον «ενεργό» και «ανενεργό» χρόνο εργασίας

Τα κόμματα της ευρωλατρείας ισχυρίζονται ότι η απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου την περασμένη Τετάρτη διασφάλισε ότι τόσο η «ενεργή», όσο και η «ανενεργή» περίοδος του χρόνου εργασίας κατοχυρώθηκαν στο σύνολό τους σαν εργάσιμος χρόνος. Τι δε λένε; Οτι η συγκεκριμένη απόφαση νομιμοποίησε εξολοκλήρου το αίτημα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου να σπάσει ο χρόνος εργασίας σε «ενεργή» και «ανενεργή» περίοδο. Με την πρώτη ευκαιρία, το κεφάλαιο θα αξιοποιήσει την απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου για να πάει ένα βήμα παραπέρα και να κατοχυρώσει και νομικά την «ανενεργή» περίοδο σαν μη εργάσιμο και άρα απλήρωτο χρόνο εργασίας.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι εργαζόμενοι, ακόμα και αν δουλεύουν οκτάωρο, δε θα πληρώνονται για το σύνολο των οκτώ ωρών, αλλά μόνο για το χρόνο που ο εργοδότης τους θα ορίζει σαν «ενεργή περίοδο» του χρόνου εργασίας. Έναπ.μ. για να δουλέψει οκτάωρο μέχρι τις 4 μ.μ. Από τις 8 π.μ. μέχρι τις 10 π.μ. δεν έχει πολύ δουλειά και ο εργοδότης της δίνει εντολή να μην κάτσει στο ταμείο. Από τις 10 π.μ. μέχρι τις 2 μ.μ. το ταμείο δουλεύει πυρετωδώς. Η δουλειά «πέφτει» ξανά από τις 2 μ.μ., όποτε η υπάλληλος δεν κάθεται στο ταμείο της μέχρι το τέλος του ωραρίου. παράδειγμα: Μια υπάλληλος - ταμίας σε σούπερ μάρκετ πηγαίνει στη δουλειά της στις 8

Η υπάλληλος, για οκτώ ολόκληρες ώρες βρισκόταν στον τόπο δουλειάς της. Εχει στερηθεί το σπίτι και την οικογένειά της για το μεροκάματο, ήταν στην υπηρεσία του εργοδότη της. Ομως η εργοδοσία, κάνοντας χρήση του «ενεργού» και «ανενεργού» χρόνου εργασίας, θεωρεί ότι η υπάλληλος δούλεψε μόνο την ώρα που καθόταν στο ταμείο, δηλαδή από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ. Ετσι, στο τέλος της ημέρας την πληρώνει μόνο γι' αυτές τις ώρες! Δηλαδή, ενώ η εργαζόμενη βρισκόταν στη δουλειά της επί οκτώ ώρες, πληρώνεται μόνο για τις τέσσερις!

Μόνιμη επιδίωξη του ευρωκεφαλαίου

Για όσους σπεύσουν να ισχυριστούν ότι τα παραπάνω είναι σενάρια και μόνο, αρκεί να ανατρέξουν στο παράδειγμα της εταιρείας «First Call». Η εταιρεία απαιτούσε από τους υπαλλήλους της στο τέλος κάθε μήνα να δουλεύουν επιπλέον ώρες, για να καλύψουν τον «μη παραγωγικό χρόνο», όπως τον όριζε η εργοδοσία, ή αρνούνταν να τους πληρώσει για το χρόνο αυτό, παρά το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονταν κανονικά στο πόστο τους!

Η προσπάθεια του ευρωκεφαλαίου να σπάσει το χρόνο εργασίας έχει ξεκινήσει από το 2005, οπότε και για πρώτη φορά (12/5/2005) τέθηκε σε ψηφοφορία στο Ευρωκοινοβούλιο η πρόταση οδηγίας για την οργάνωση του χρόνου εργασίας που περιείχε τους όρους «ενεργή» και «ανενεργή» περίοδος του χρόνου εργασίας. Τότε μάλιστα οι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου είχαν φροντίσει να «σπάσουν» τη συγκεκριμένη τροπολογία σε δύο μέρη, προκειμένου να διασφαλίσουν ότι θα εγκριθεί η διάκριση του χρόνου εργασίας, ανεξάρτητα από το αν θα γινόταν αποδεκτό το αίτημα η «ανενεργή» περίοδος του χρόνου εργασίας να θεωρείται «μη εργάσιμος» και άρα απλήρωτος χρόνος.

Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είχαν και τότε υπερψηφίσει το μέρος εκείνο της τροπολογίας που εισήγαγε τους όρους «ενεργή» και «ανενεργή» περίοδος, νομιμοποιώντας τον τεμαχισμό του χρόνου εργασίας. Η έκθεση Σέρκας που ψήφισαν τα ίδια κόμματα στις 5 Νοέμβρη 2008, στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, απλά επικύρωσε το έγκλημα που ολοκληρώθηκε την περασμένη Τετάρτη στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου.

Το κερασάκι στην τούρτα

Η ίδια η υπουργός Απασχόλησης έσπευσε με δήλωσή της την περασμένη Τετάρτη, αμέσως μετά την ψηφοφορία στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, να δείξει ποιο είναι το επόμενο βήμα, μετά την κατοχύρωση των όρων «ενεργός» και «ανενεργός» χρόνος εργασίας. Αφού επανέλαβε τα γνωστά ευχολόγια ότι «ο χρόνος ετοιμότητας των εργαζομένων στο χώρο της εργασίας τους πρέπει να λογίζεται ως χρόνος εργασίας», συμπλήρωσε με νόημα: «Οποιεσδήποτε άλλες συμπληρωματικές ρυθμίσεις που αφορούν στον τρόπο υπολογισμού του χρόνου αυτού, στην αμοιβή του κ.τ.λ., μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με τη διαβούλευση, τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και τη συμφωνία των κοινωνικών εταίρων». Από μόνη της αυτή η δήλωση βάζει την επόμενη κιόλας ώρα από την ψηφοφορία θέμα διαφορετικού τρόπου πληρωμής του «ενεργού» και του «ανενεργού» χρόνου εργασίας, κάνοντας φύλλο και φτερό τις θριαμβολογίες των ευρωλάγνων ότι κατοχύρωσαν δήθεν τον ενιαίο χαρακτήρα του χρόνου εργασίας.

Διαβάστε τη συνέχεια...