ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΠΡΟΣΧΗΜΑ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ 1,7δισ. Δ΄

Μείωση άμεσης φορολογίας 2,5 δισ.

Ας δούμε όμως και μία άλλη πλευρά του περιβόητου ζητήματος των ελλειμμάτων, του τρόπου που αυτά δημιουργούνται και άρα ποιοι είναι υπεύθυνοι για την ύπαρξή τους και κατ' επέκταση ποιοι οφείλουν να καλύψουν τη ζημιά.

Ακολουθώντας πιστά την πολιτική ενίσχυσης των επιχειρηματιών, οι κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ εδώ και δυο δεκαετίες ...προσαρμόζουν συστηματικά το φορολογικό σύστημα στις της Λισαβόνας, που προβλέπουν τη συνεχή μείωση της φορολογίας των κερδών. Η μείωση των συντελεστών φορολόγησης των κερδών - που καταγράφεται και ως προγραμματική δέσμευση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - έχει οδηγήσει στη συνεχή μείωση των άμεσων φόρων που εισπράττει το δημόσιο από τις επιχειρήσεις, ενώ το ...«κενό» που δημιουργείται καλύπτεται συνεχώς από την αυξανόμενη φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών και συνταξιούχων. Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ενώ την προηγούμενη δεκαετία ο ανώτατος συντελεστής φορολόγησης έφτανε το 50%, σήμερα είναι μόλις 25%!!!

Αν όλα αυτά τα προσαρμόσουμε σε συγκεκριμένους αριθμούς και ποσοστά, θα διαπιστώσουμε ότι ενώ την περίοδο 2000-2007 το ΑΕΠ, σε τρέχουσες τιμές, αυξήθηκε κατά 71%, η φορολογία των επιχειρηματικών κερδών αυξήθηκε μόλις κατά 13%. Αν, χάριν συνεννόησης και μόνο, υποθέσουμε ότι το φορολογικό σύστημα - αυτό το αντιδραστικό σύστημα - «πάγωνε» στα επίπεδα του 2001, αν υποθέσουμε, δηλαδή, ότι οι άμεσοι φόροι εξελίσσονταν τουλάχιστον με ρυθμούς ανάλογους της αύξησης του ΑΕΠ, τότε οι αριθμοί δείχνουν πώς και ποιος δημιουργεί τα ελλείμματα. Το κέρδος που αποκόμισαν μόνο από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών οι μεγαλοεπιχειρηματίες, σε μια περίοδο ιδιαίτερης άνθησης της κερδοφορίας τους, είναι εκατοντάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο. Συγκεκριμένα:

• Το 2002 δεν πλήρωσαν άμεσους φόρους 330,4 εκατ. ευρώ.
• Το 2003 το ποσό έφτασε στα 333,4 εκατ. ευρώ.
• Το 2004, χρονιά μεγάλης μείωσης των συντελεστών, ενθυλάκωσαν ακόμα 503,3 εκατ. ευρώ.
• Για κάθε μία από τις επόμενες χρονιές, το όφελος ήταν περί τα 300 εκατ. ευρώ.

Κοντολογίς, μόνο από το 2002 και μετά και μόνο χάρη στη μείωση των φορολογικών συντελεστών φορολόγησης του κεφαλαίου, οι κεφαλαιοκράτες παρακράτησαν - και άρα το δημόσιο δεν εισέπραξε - ποσά που ανέρχονται στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ!

Με αυτά και μόνο τα δεδομένα, ο καθένας καταλαβαίνει την υποκρισία, την πρόκληση και τον εμπαιγμό. Το πρόβλημα δεν είναι τα ελλείμματα, γενικά και αφηρημένα. Είναι τα ελλείμματα που προκαλούνται εξαιτίας της πολιτικής στήριξης των μεγαλοεπιχειρηματιών. Τα ελλείμματα τα δημιουργούν οι ακολουθούμενες - με βάση τη Λισαβόνα - πολιτικές. Η ανάγκη εξεύρεσης ακόμα περισσότερων πόρων για την ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση της οικονομικής ολιγοκυριαρχίας απαιτεί την κλιμάκωση της πολιτικής που αφαιμάσσει τους εργαζόμενους, ώστε να πλουτίζει ακόμα περισσότερο η άρχουσα τάξη.

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΠΡΟΣΧΗΜΑ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ 1,7δισ. Γ'

Σταγόνα στον ωκεανό

Η υπέρβαση του δημοσιονομικού ελλείμματος από τα όρια του κριτηρίου του 3% στο 3,7% ισοδυναμεί με ένα κονδύλι της τάξης του 1,7 δισ. ευρώ. Μόνο που αυτά τα 1,7 δισ. είναι σταγόνα στον ωκεανό, σε σχέση με τα ποσά που τσεπώνουν οι πλουτοκράτες. Πρόκειται για ένα ποσό που - για να συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της πρόκλησης - ισοδυναμεί και υπερκαλύπτεται μόνο από τα κέρδη που παρουσιάζει η Εθνική Τράπεζα. Χώρια οι άλλες τράπεζες. Χώρια οι βιομηχανίες, ή οι εμπορικοί όμιλοι.

Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητό τι σημαίνει να μπαίνουν σε πλήρη αμφισβήτηση τα όποια δικαιώματα των εργαζομένων έχουν απομείνει και να απειλείται να ανατραπεί συθέμελα η θέση τους στην κοινωνία στο όνομα αυτών των 1,7 δισ. ευρώ, να σημειώσουμε ότι μόνο το 2007 οι μεγάλες και πολύ μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα παρουσίασαν μεικτά κέρδη της τάξης των 42 δισ. ευρώ, ενώ τα επίσημα καθαρά τους κέρδη ήταν για μια ακόμα χρονιά ανοδικά και έφτασαν τα 10,7 δισεκατομμύρια ευρώ!

Είναι ολοφάνερο ότι η υπονόμευση των εργασιακών σχέσεων, η κατάργηση της πλήρους απασχόλησης, η πολιτική λιτότητας και απαξίωσης των μισθών, οι ανατροπές στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, η εμπορευματοποίηση της Παιδείας και της Υγείας δεν έγιναν ούτε γίνονται για την υπέρβαση του 1,7 δισ. ευρώ. Αυτό είναι το πρόσχημα. Οπως ακριβώς πυρπολούνταν μέχρι σήμερα τα δικαιώματα των εργαζομένων για να αυγατίσουν τα κέρδη του κεφαλαίου, έτσι και τώρα μπαίνουν και πάλι στο κρεβάτι του Προκρούστη για να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις να αυξάνονται και στο μέλλον αυτά ακριβώς τα κέρδη. Τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω, αν τα δούμε συνολικά, σαν άθροισμα, στα χρόνια της δεκαετίας που διανύουμε, συνθέτουν ένα αστρονομικό ποσό, που μόνο τη λαϊκή οργή και την αγανάκτηση μπορούν να προκαλούν. Σύμφωνα με τους επίσημους ισολογισμούς των μεγάλων εταιρειών, τα χρόνια 2000-2007:

• Οι τραπεζίτες τσέπωσαν καθαρά κέρδη ύψους 32 δισ. ευρώ
• Οι βιομήχανοι 17 δισ. ευρώ
• Οι μεγαλέμποροι 16 δισ. ευρώ.

Δηλαδή, το σύνολο των καθαρών επίσημων κερδών ήταν την εφταετία 65 δισ. ευρώ και τώρα υποτίθεται πως έρχονται τα πάνω κάτω για δημοσιονομική υπέρβαση της τάξης του 1,7 δισ...

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΕΚΤΙΜΑΤΕ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΟ 5%

Στην εκτίμηση ότι η τουριστική κίνηση στην Ελλάδα το 2009 θα μειωθεί κατά 4,24%, προχωρά το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ). Η μείωση της κίνησης από τις παραδοσιακές αγορές, όπως είναι η Βρετανία, αναμένεται να φτάσει το 4,58%. Οι επιπτώσεις της συνολικής μείωσης στην απασχόληση, σύμφωνα με το ΙΤΕΠ, θα είναι η απώλεια 69.000 θέσεων εργασίας για ολόκληρη την οικονομία και όχι μόνο τον τουριστικό κλάδο. Να σημειωθεί ότι μόνο με το μέτρο της επιδότησης της απασχόλησης των εποχικά εργαζομένων, όπου θα πληρώνονται ουσιαστικά με δικά τους λεφτά, μέσω ΟΑΕΔ, το υπουργείο Απασχόλησης εκτιμά ότι θα διασφαλιστούν 50.000 θέσεις εργασίας στον τουριστικό κλάδο. Αυτό δεν εμποδίζει τους μεγαλοξενοδόχους να κινδυνολογούν συστηματικά, να υπερβάλλουν για τις επιπτώσεις της κρίσης και να ζητούν ακόμη περισσότερα μέτρα από αυτά που ήδη έχει λάβει η κυβέρνηση, στηρίζοντας αδρά τα κέρδη τους.

Το ίδιο το ΙΤΕΠ, φορέας που πρόσκειται στον ξενοδοχειακό κλάδο, δηλώνει ότι οι εξελίξεις στον τομέα των κρατήσεων σήμερα μπορούν να εκληφθούν μόνον ως ενδεικτικές της τάσης, και όχι του μεγέθους των επιπτώσεων. Εκτιμάται επίσης ότι η πορεία του εσωτερικού τουρισμού θα είναι καλύτερη το 2009 σε σχέση με τον αλλοδαπό, «επομένως δίνεται η ευκαιρία στους τουριστικούς φορείς της χώρας να αναγνωρίσουν την αξία του και να του αποδώσουν την ανάλογη σημασία».

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΠΡΟΣΧΗΜΑ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ 1,7δισ. Β'

Το δικό μας έλλειμμα

Στην Ελλάδα το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν το 2008 διαμορφώθηκε στα 245 δισεκατομμύρια ευρώ. Αρα, με βάση τις δύο αλληλοσυμπληρούμενες Συνθήκες της ΕΕ, το ανώτατο επιτρεπόμενο έλλειμμα του δημοσίου είναι περί τα 7,35 δισ. Το δημόσιο χρέος αντίστοιχα δύναται να φτάσει τα 147 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τους οικονομικούς εγκεφάλους της ΕΕ, τα επίπεδα αυτά είναι ανεκτά και θεωρείται ότι κινούνται μέσα στα πλαίσια μιας υγιούς οικονομίας.

Η τάση του καθένα να προσφεύγει σε αντιστοιχίες που τον αφορούν και να μετράει τα «δικά του» ελλείμματα και χρέη, είναι αυθόρμητη και απόλυτα κατανοητή. Μόνο που όταν γίνουν οι σχετικοί υπολογισμοί, η έκπληξη είναι φοβερή και τρομερή, αφού για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων τέτοια ποσοστά ελλειμμάτων φαντάζουν εξωπραγματικά. Για παράδειγμα, ένα νοικοκυριό, με δύο μισθωτούς που έχουν καθαρό οικογενειακό εισόδημα 1.800 ευρώ και είναι σαφές ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, για να έχουν ...οικονομική ...προοπτική, θα πρέπει να κανονίσουν έτσι τη ζωή τους ώστε να μην τους λείπουν πάνω από 54 ευρώ το μήνα. Αστεία πράγματα, όταν οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, οι λογαριασμοί τρέχουν, οι τιμές δεν έχουν σταματημό, ενώ ταυτόχρονα οι ανάγκες συνεχώς διογκώνονται. Αν πάλι αυτό το νοικοκυριό, του οποίου το ετήσιο εισόδημα είναι (1.800 Χ 14) της τάξης των 25.200 ευρώ, στην προσπάθειά του να ξεφύγει από το βραχνά του ενοικίου, πάρει στεγαστικό δάνειο, έστω 100.000 ευρώ, για να αγοράσει δικό του σπίτι, τότε το χρέος του όχι μόνο δεν κινείται στο 60%, αλλά θα αγγίξει το 300%!!!

Σε ό,τι αφορά τα νοικοκυριά, είναι πασίγνωστο ότι τα ελλείμματά τους τα προκαλούν οι ίδιες οι εκμεταλλευτικές σχέσεις που κυριαρχούν στην κοινωνία και η επιδίωξη της άρχουσας τάξης να καρπώνεται όλο και μεγαλύτερο μέρος από τον παραγόμενο πλούτο. Αν κάποιος πάει να αναζητήσει τα αίτια της δημιουργίας των ελλειμμάτων σε επίπεδο κοινωνίας σε άλλους τομείς, έχει χάσει. Η ρίζα τους είναι ακριβώς η ίδια: Η τεράστια κλοπή των πόρων της κοινωνίας από τους εκπροσώπους της οικονομικής ολιγοκυριαρχίας, που έχοντας εξασφαλίσει κυβερνήσεις του χεριού της, μαζί με την αύξηση κεφαλαίων και κερδών, σφετερίζεται φοροαπαλλαγές, επιχορηγήσεις, κίνητρα, οικονομικές ενισχύσεις, κ.ο.κ.

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ: ΠΡΟΣΧΗΜΑ Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΟΥ 1,7δισ.

Οι αποφάσεις που πήρε η Κομισιόν την προηγούμενη Τετάρτη, με αφορμή την εξέταση των δημοσιονομικών της ελληνικής οικονομίας, και η έναρξη της διαδικασίας για τη λεγόμενη επιτήρηση αποκαλύπτουν με τον πιο τρανταχτό τρόπο την απάτη τόσο της ΕΕ όσο και της ελληνικής κυβέρνησης, που στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν την καταιγίδα των αντιλαϊκών και αντιδραστικών μέτρων - που κάθε τόσο μπαίνουν σε εφαρμογή - τα συνδέουν πότε με την οικονομική κρίση και πότε με τα περιβόητα ελλείμματα του δημόσιου τομέα.

Στην πραγματικότητα, το σύνολο των πολιτικών επιλογών και των μέτρων που ανακοινώνονται και τα οποία έχουν αποκλειστικό στόχο τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα της χώρας, δεν είναι μέτρα που εκπονήθηκαν για την αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων. Και η μείωση των μισθών και οι παραπέρα αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και οι ανατροπές στο συνταξιοδοτικό σύστημα των εργαζομένων και οι ιδιωτικοποιήσεις, όλο αυτό το «πακέτο» που εύηχα ονομάζουν «μεταρρυθμίσεις», είναι συστατικά στοιχεία της συνολικής στρατηγικής των κεφαλαιούχων και εκπορεύονται από τις συμφωνία της Λισαβόνας, για τη συνεχή προσαρμογή των κοινωνικο-οικονομικών δεδομένων στις ανάγκες κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αποτελούν, άλλωστε, διακηρυγμένους προγραμματικούς στόχους και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και όλα τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.

Στο πλαίσιο της ίδιας ακριβώς απάτης, που εξυπηρετεί κάθε οπαδό και απολογητή του «ευρωμονόδρομου», κινούνται και οι κραυγές που ακούγονται αυτό τον καιρό, με τις οποίες προσπαθούν να μας πείσουν (να μας τρομοκρατήσουν ακριβέστερα) ότι η διαμόρφωση του δημόσιου ελλείμματος στο 3,7% το 2009 ισοδυναμεί με το χείλος του γκρεμού, την πορεία προς την καταστροφή και την πτώχευση της χώρας.

Το σκεπτικό της ΕΕ, αλλά και η κυβερνητική επιχειρηματολογία, κινείται στη λογική ότι το σύνολο της οικονομικής πολιτικής πρέπει να υποτάσσεται και να καθορίζεται με βάση τα επίπεδα των ελλειμμάτων του δημοσίου. Τη διαφορά, δηλαδή, που υπάρχει ανάμεσα στα ετήσια έσοδα και στις δαπάνες του κράτους. Αυτό έλεγαν και πριν από είκοσι χρόνια, το ίδιο υποστήριζαν όταν η ένταξη στην ΟΝΕ είχε αναχθεί σε εθνική υπόθεση, αυτό λένε και σήμερα. Κατά τη γνώμη της ΕΕ αλλά και των ελληνικών κυβερνήσεων, τα ελλείμματα αποτελούν μάστιγα, η οποία όχι μόνο απλά θα πρέπει να ελεγχθεί, αλλά είναι υποχρεωτικό να κινείται μέσα στα πλαίσια που προβλέπουν η Συνθήκη της Λισαβόνας. Το προκλητικό της υπόθεσης είναι ότι αυτοί που με τις πολιτικές τους προκαλούν όλο και μεγαλύτερα ελλείμματα, όχι μόνο στα δημοσιονομικά, αλλά και στους οικογενειακούς λογαριασμούς δεκάδων εκατομμυρίων νοικοκυριών, έχουν ορίσει ότι για να έχει μια οικονομία προοπτική, το δημοσιονομικό της έλλειμμα δεν πρέπει να ξεπερνά το 3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, ενώ το δημόσιο χρέος δεν πρέπει να ξεφεύγει από το 60% του ΑΕΠ.

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΓΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ...

...μόλις στο ...165% είναι η αύξηση των κερδών που ανακοίνωσε η MIG για το 2008! Και, πιστέψτε μας, δεν είναι ο μόνος όμιλος στην Ελλάδα που «πέτυχε» τέτοια νούμερα και τέτοιες αυξήσεις κερδών.

Κανείς τους δε ζημιώθηκε, σας βεβαιώνουμε, αφού έδωσαν και πήραν οι αντιλαϊκές πολιτικές την προηγούμενη χρονιά.

Κατά τα άλλα, όμως, ο Ελληνας εργαζόμενος πρέπει να καθίσει μαζί με αυτούς στο «τραπέζι του διαλόγου» και να συζητήσουν το πώς θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της διεθνούς συγκυρίας.

Δεν είναι φανερό ότι κάποιοι μας δουλεύουν

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΘΟΛΟΥΡΑ!

Ολα τα είχαμε, η αφρικανική σκόνη στον ουρανό μας έλειπε. Πάντως, ταιριάζει με το κλίμα των ημερών, καθότι δημιουργεί ...θολούρα.

Και από ό,τι φαίνεται η θολούρα είναι το ζητούμενο από όσους μας τάζουν λύσεις για την οικονομική κρίση.

Η κυβέρνηση δηλώνει ότι ο πρωθυπουργός ...ξεκουράστηκε και τον εμφανίζει να τρέχει παντού, προκειμένου «υπεύθυνα» να αποσοβήσει τις συνέπειες της κρίσης.

Την ίδια ώρα βέβαια, οι υπουργοί του παίρνουν το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο, με αποτέλεσμα να ...τρέχει ο Ελληνας εργαζόμενος αναρωτώμενος πώς θα γλιτώσει Διαβάστε τη συνέχεια...