Δευτέρα 4 Μαΐου 2009
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!
ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ...ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΣΗ!

Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ινστιτούτου SIPRI της Στοκχόλμης, οι πέντε μεγαλύτεροι εξαγωγείς συμβατικών όπλων για την περίοδο 2004 - 2008 ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία και Ηνωμένο Βασίλειο.
Οι εξαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία αποτελούν το 31% και το 25% του συνόλου των παγκόσμιων εξαγωγών αντιστοίχως. Οι πέντε μεγάλοι εξαγωγείς όπλων «ευθύνονται» για το 78% των παγκόσμιων εξαγωγών συμβατικών όπλων την περίοδο 2004 - 2008.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακά είναι τα στοιχεία που αφορούν τον υπερ-εξοπλισμό των χωρών της Μέσης Ανατολής, αφού υπολογίζεται ότι περισσότερο από το ένα τρίτο (37%) των αμερικανικών εξαγωγών - πωλήσεων για την περίοδο 2004 - 2008 πήγε σ΄ αυτή την περιοχή. Βεβαίως όχι τυχαία και οπωσδήποτε σε συνάρτηση με τα σχέδια των ΗΠΑ και των συμμάχων τους για τη «Νέα Μέση Ανατολή».
Παρά το γεγονός ότι οι εξαγωγές της Ρωσίας ήταν, την περίοδο 2004 - 2008, κατά 14% υψηλότερες σε σχέση με την περίοδο 1999 - 2003, το μερίδιό της στην παγκόσμια αγορά παράμεινε κατά προσέγγιση το ίδιο. Εχει σημασία πάντως να γνωρίζουμε ότι το 71% των ρωσικών όπλων εξήχθησαν σε χώρες της Ασίας με κύριους «πελάτες» την Κίνα και την Ινδία. Αυξήθηκαν επίσης σημαντικά οι ρωσικές εξαγωγές στην Αφρική και τη Λατινική Αμερική με κύριους αποδέκτες την Αλγερία και τη Βενεζουέλα αντιστοίχως.
Αξιοσημείωτη είναι και η εξαγωγική δραστηριότητα της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας. Ο όγκος των γερμανικών εξαγωγών αυξήθηκε την περίοδο 2004 - 2008 κατά 70% σε σχέση με την περίοδο 1999 - 2003 και το μερίδιό τους στην παγκόσμια αγορά αυξήθηκε από 7% σε 10%. Κύριοι «πελάτες» της Γερμανίας ήταν χώρες της Ευρώπης. Στην κορυφή του γερμανικού πελατολόγιου βρίσκονται η Ελλάδα και η Τουρκία, οι οποίες πήραν το 1/3 των γερμανικών εξαγωγών.
Στην έκθεση του ινστιτούτου SIPRI σημειώνεται ότι πρώτη στις εισαγωγές όπλων έρχεται η Κίνα (11% του συνόλου των εισαγωγών), δεύτερη η Ινδία (7%), ενώ η πρώτη πεντάδα συμπληρώνεται με τη Νότια Κορέα (6%) στην τέταρτη θέση και την Ελλάδα και το Ισραήλ στην 5η (4%).
Διαβάστε τη συνέχεια...«ΘΗΡΙΟ» ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ


Τα παραπάνω γράφει ο Αλέξης Παπαχελας, μεταξύ άλλων, στο χθεσινό άρθρο του στην Καθημερινή με τίτλο «Ζητείται «θηρίο»».
Αναμφίβολα, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι μια από τις σπουδαιότερες πολιτικές προσωπικότητες, αν όχι η σπουδαιότερη και δεν έχουμε την πρόθεση να σχολιάσουμε τις πολιτικές του επιλογές, τουλάχιστον σε τούτο το άρθρο.
Αλλά εκείνο που μας όχλησε, είναι το σχόλιο του κ Παπαχελά για το αριστερόστροφο λαϊκισμό. Και εξηγούμαστε:
ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο: Τα λιμάνια της Ευρώπης(βλέπε Σούδα, Αστακό), λαμβάνουν ή όχι μέρος σε στρατηγικής σημασίας ΝΑΤΟικες αποστολές;

Τι θέση κράτησε η ΕΕ στις πολεμικές επιδρομές στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, ακόμη ακόμη και στα ευρωπαϊκά εδάφη της πρώην Γιουγκοσλαβίας;
Εάν σε όλες αυτές τις πολεμικές επιδρομές των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ η ΕΕ δεν συμμετείχε ενεργά, τότε χωρίς το παραμικρό κόλλημα τους έδινε την «λευκή επιταγή» της.
Η ΕΟΚ των μονοπωλίων: Να μιλήσουμε για τα τελευταία 10 χρόνια. Σε πόσες χώρες της ΕΕ τα Πανεπιστήμια τους δεν έχουν δίδακτρα; Σε πόσες χώρες της ΕΕ δεν προωθείται η στρατηγική της Λισσαβόνας; Ποιος οργανισμός ζητά επιτακτικά την εξίσωση των ΙΕΚ-ΚΕΣ με τα Ανώτατα Ιδρύματα; Ποιος οργανισμός στηρίζει, υπερψηφίζει και επιβάλει στα μέλη του, την εκτίναξη του εργάσιμου ωραρίου στις 65 ή ακόμη και στις 78 ώρες

Όλες οι παραπάνω πολιτικές επιλογές, αν δεν έχουν στόχο την υπεράσπιση των κερδών των Μονοπωλίων, όπως επίσης και την εξυπηρέτηση των γεωστρατιγικών συμφερόντων, ΝΑΤΟ και ΗΠΑ, τελικώς τι στόχο μπορεί να έχουν, για τους λαούς που τις επωμίζονται;
Ναι, η ένταξη στην ΕΕ ήταν στρατηγική επιλογή υψίστης σημασίας. Ορθά και έξυπνα έπραξε Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αλλά οι εποχές άλλαξαν, το ίδιο και η ΕΕ. Άλλαξε προς την αντιδραστικότερη και αντιλαϊκότερη πολιτική κατεύθυνση!
Διαβάστε τη συνέχεια...
ΟΙ ΑΠΟΡΙΕΣ
«Ποιος κερδίζει από την ολοένα και αυξανόμενη "ψαλίδα" μεταξύ τιμών παραγωγού και καταναλωτή; Δεν είναι μόνο οι παραγωγοί γάλακτος που κερδίζουν ελάχιστα σε σχέση με τις τιμές καταναλωτή. Ανάλογη κατάσταση επικρατεί και στους τομείς του ψωμιού. Οταν η τιμή των σιτηρών ανέβηκε την περασμένη χρονιά, με αποτέλεσμα και την αύξηση της τιμής του ψωμιού, αναρωτήθηκα δημόσια γιατί η τιμή του ψωμιού παρέμενε υψηλή όταν οι τιμές των σιτηρών μειώθηκαν. Η απάντηση που πήρα από τη βιομηχανία ήταν ότι μπορεί τα σιτηρά να μειώθηκαν, όμως οι τιμές των καυσίμων που ήταν υψηλές αποτελούν σημαντικό παράγοντα. Σήμερα, που και οι τιμές των σιτηρών αλλά και οι τιμές της ενέργειας μειώθηκαν δραματικά, δικαιούμαι να αναρωτηθώ και πάλι γιατί και οι τιμές του ψωμιού δεν καταγράφουν ανάλογη μείωση;»...
Οι παραπάνω «απορίες» καταγράφονται στην προσωπική ιστοσελίδα της επιτρόπου Γεωργίας της ΕΕ Μ. Φ. Μπόουλ, η οποία, όπως εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς, σαν να μην ξέρει τίποτα για το... φόνο, απευθύνει αφελείς ερωτήσεις προς τα μονοπώλια των τροφίμων.
ΟΥΤΕ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ!
Σύμφωνα, λοιπόν, με τις πρώτες και μάλλον μετριοπαθείς εκτιμήσεις του υπουργείου Οικονομίας, τα δημόσια ταμεία θα χάσουν 300 - 400 εκατ. ευρώ από τη μείωση των τελών ταξινόμησης, που βοήθησαν τους μεγαλοεισαγωγείς ΙΧ να ξεφορτωθούν το απόθεμα των πολυτελών αυτοκινήτων. Επίσης, από την κατάργηση των τελών αδείας και μεταβίβασης, σύμφωνα με τους μέχρι τώρα υπολογισμούς, οι νομαρχίες χάνουν πόρους ύψους 120 εκατ. ευρώ. Δεν μπορεί βέβαια να ξεχαστεί ότι τα δημόσια έσοδα υπέστησαν γερή αφαίμαξη ύψους 3,5 δισ. ευρώ από τις δύο κυβερνητικές αποφάσεις περαίωσης εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων 40.000 επιχειρήσεων με τζίρο από 1 έως 9 εκατ. ευρώ. Επίσης, απώλειες εσόδων ύψους 5,1 δισ. ευρώ καταγράφονται από τη σταδιακή μείωση του συντελεστή φορολογίας των κερδών των επιχειρήσεων από 35% στο 25% στην τετραετία 2005 - 2008. Δε μιλάμε βέβαια για το πακέτο των 28 δισ. ευρώ που χαρίζεται στις τράπεζες, και τα άλλα πακέτα που κατευθύνονται στους επιχειρηματίες διαφόρων «ευάλωτων» κλάδων (τουρισμός, κατασκευές, κ.ά.) ή το πακέτο για την επιδότηση της απασχόλησης. Ας σταματήσει, λοιπόν, το παραμύθι. Για το έλλειμμα δε φταίνε και δεν πρέπει να δεχτούν να πληρώσουν ούτε ένα ευρώ οι εργαζόμενοι.