10 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ -β'-

Ακόμα, επισημαίνεται ότι «στο πλαίσιο της δημόσιας ευθύνης, διαβεβαιώνουμε ότι η δημόσια χρηματοδότηση παραμένει η κύρια προτεραιότητα για την εγγύηση της ισότιμης πρόσβασης και την περαιτέρω ανάπτυξη της αυτονομίας των ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης. «Μεγαλύτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην αναζήτηση νέων και διαφοροποιημένων πηγών και μεθόδων χρηματοδότησης». Αλλωστε, η δημόσια χρηματοδότηση που δίνεται στα ιδρύματα ακριβώς για την ενίσχυση της αυτονομίας τους υπόκειται στους κανόνες της αγοράς: Δίνεται μεγαλύτερη χρηματοδότηση στα ιδρύματα εκείνα που είναι πιο ανταγωνιστικά, που πετυχαίνουν τους στόχους τους. Ταυτόχρονα, κομβικό στοιχείο της πολιτικής της ΕΕ στην ανώτατη εκπαίδευση είναι να αναζητούν τα «αυτόνομα» ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα μόνα τους τις πηγές χρηματοδότησής τους, να στρέφονται δηλαδή σε επιχειρήσεις για χορηγίες και να προσβλέπουν στα δίδακτρα των φοιτητών τους...

Οτι ο στόχος της ενίσχυσης της απασχολησιμότητας των πτυχιούχων περνάει μέσα από την υποβάθμιση των σπουδών και τη μετατροπή τους σε «σούπα» σκόρπιων δεξιοτήτων φαίνεται καθαρά στα ιδιαίτερα σημεία που αφιερώνει το ανακοινωθέν στην απασχολησιμότητα: «Η απασχολησιμότητα ενδυναμώνει το άτομο να μεγεθύνει τις ευκαιρίες σε αγορές εργασίας που αλλάζουν. Προσδοκούμε στην αύξηση των τυπικών προσόντων (σ.σ. επικοινωνία στη μητρική και ξένες γλώσσες, αριθμητική, στοιχεία επιστημών κ.λπ.) καθώς και διατήρηση και ανανέωση ενός καταρτισμένου εργατικού δυναμικού μέσα από στενή συνεργασία ανάμεσα σε επιχειρήσεις, ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης, κοινωνικούς εταίρους και φοιτητές. Αυτό θα επιτρέψει στα ιδρύματα να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες των εργοδοτών και στους εργοδότες να έχουν μεγαλύτερη κατανόηση της εκπαιδευτικής προοπτικής».

Ενώ για τη διά βίου μάθηση, το ανακοινωθέν τονίζει πως «η εφαρμογή των πολιτικών διά βίου μάθησης απαιτεί δυνατές συνεργασίες ανάμεσα στις κρατικές αρχές, τα ιδρύματα ανώτατης εκπαίδευσης, τους φοιτητές, τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους». Αλλωστε, η διά βίου μάθηση είναι μια διαδικασία κομμένη και ραμμένη στις ανάγκες των επιχειρήσεων που θέλουν εργατικό δυναμικό καταρτισμένο με εφήμερες δεξιότητες, το οποίο θα πετιέται από την παραγωγή, θεωρώντας πως είναι δική του ευθύνη η ανεπάρκειά του και θα επανακαταρτίζεται διαρκώς, προκειμένου να παραμένει ανταγωνιστικό και να έχει δικαίωμα να διεκδικεί μια θέση εργασίας...

τέλος.

Διαβάστε τη συνέχεια...

10 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΛΟΝΙΑ

«Οι στόχοι που τέθηκαν στη Διακήρυξη της Μπολόνια και οι πολιτικές που αναπτύχθηκαν τα χρόνια που ακολούθησαν εξακολουθούν να ισχύουν σήμερα. Από τη στιγμή που δεν έχουν ακόμα επιτευχθεί εντελώς όλοι οι στόχοι, η πλήρης και ενδεδειγμένη εφαρμογή αυτών των στόχων σε ευρωπαϊκό, εθνικό επίπεδο και στο επίπεδο των ιδρυμάτων, απαιτεί μια αυξανόμενη ορμή και δέσμευση πέρα από το 2010».

Τα παραπάνω τονίζουν οι υπουργοί Παιδείας των 46 κρατών που συμμετέχουν στη Διαδικασία της Μπολόνια στο ανακοινωθέν τους μετά την υπουργική Σύνοδο στο Βέλγιο που ολοκληρώθηκε χτες. Ετσι, επαναβεβαιώνουν την προσήλωσή τους στη Διαδικασία της Μπολόνια και υπογραμμίζουν την αποφασιστικότητα να εντείνουν την εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, προκειμένου να ...επιτευχθούν οι καθορισμένοι στόχοι για τον Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης: Ανοιγμα της «αγοράς ανώτατης εκπαίδευσης» της Ευρώπης σε φοιτητές που προέρχονται από άλλες ηπείρους, αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων σε σχέση με εκείνα των ΗΠΑ, επιχειρηματική λειτουργία των πανεπιστημίων και προσαρμογή των προγραμμάτων σπουδών και των πτυχιούχων στις ανάγκες της αγοράς.

Το ανακοινωθέν καθορίζει τις προτεραιότητες των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην ανώτατη εκπαίδευση για την επόμενη δεκαετία, οι οποίες ανάμεσα σε άλλα προβλέπουν: Πλήρη εφαρμογή της «αξιολόγησης», αύξηση της κινητικότητας, διά βίου μάθηση, απασχολησιμότητα και συνεργασία με επιχειρήσεις, διεθνείς συνεργασίες, φοιτητοκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα (δηλαδή διαφοροποιήσεις πτυχίων, μετατροπή της Παιδείας από κοινωνικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση)...

συνεχίζεται...

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΜΕΤΡΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΩΝ

Την προώθηση μέτρων για τον περιορισμό των διαδηλώσεων καθώς και συνολικά της ενίσχυσης της κρατικής καταστολής, ανήγγειλε χτες ο υφυπουργός Εσωτερικών Χρήστος Μαρκογιαννάκης, ενημερώνοντας την αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Ο υφυπουργός αποσαφήνισε ότι στόχος της κυβέρνησης είναι ο νομοθετικός περιορισμός των διαδηλώσεων, ζητώντας «να δούμε αν το καθεστώς για τις διαδηλώσεις και τις πορείες στο κέντρο της Αθήνας πρέπει να παραμείνει όπως είναι σήμερα» γιατί «δεν είναι δυνατόν 50 και 100 να κλείνουν το κέντρο της Αθήνας». Μάλιστα, υποστήριξε ότι «βρήκα στα συρτάρια μου δυο σχέδια νόμων άλλων κυβερνήσεων» λέγοντας ότι «είναι ώρα όλοι μαζί να το δούμε το πρόβλημα και να σκεφθούμε αυτούς που δουλεύουν και έχουν επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας». Επίσης, αναφέρθηκε στα μέτρα ενίσχυσης της καταστολής από την πλευρά της αστυνομίας (περιπολίες, επιχειρήσεις «σκούπα» κλπ.) υποστηρίζοντας ότι αποκαθιστούν το «αίσθημα ασφάλειας των πολιτών». Τέλος, ανακοίνωσε ότι «1.500 ειδικοί φρουροί θα προσληφθούν με αντικειμενικά κριτήρια» αφήνοντας ανοιχτό το θέμα της αλλαγής του τρόπου προσλήψεων στην ΕΛ.ΑΣ., τασσόμενος υπέρ της μοριοδότησης όσων υπηρετούν στις ειδικές δυνάμεις.

Για εμάς, χρειάζεται αναπροσανατολισμός της αστυνομίας, επίσης σε διεθνές επίπεδο «είναι σταθερή η προσπάθεια της ενίσχυσης της κρατικής καταστολής στο όνομα της αντιμετώπισης της τρομοκρατίας και η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση από αυτό, έτσι πολλές από τις ενέργειες της αστυνομίας σπρώχνουν στο να συκοφαντηθεί το άσυλο, ενώ μεγεθύνεται και από την αστυνομία το πρόβλημα του αποκλεισμού των δρόμων στις περιπτώσεις των διαδηλώσεων. Διαβάστε τη συνέχεια...

«ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ» 5000 ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΕΣ

Στον αέρα βρίσκονται περίπου 5.000 καθαριστές και καθαρίστριες που εργάζονται αυτή τη στιγμή στα δημόσια σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ φρόντισε να απαλλαγεί από την υποχρέωσή της για σταθερή δουλειά με πλήρη εργασιακά δικαιώματα για όλους και «πετάει» πλέον την ευθύνη στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων, ο οποίος «αναγκάζει» με τη σειρά του τις Σχολικές Επιτροπές, σε ρόλο «εργολάβου», να αναθέτουν την καθαριότητα ακόμα και σε ιδιωτικά συνεργεία καθαρισμού ή εργολάβους καθαριότητας!

Υπενθυμίζεται ότι το περασμένο καλοκαίρι, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε τροπολογία σε νομοσχέδιο για την «Ειδική Αγωγή» με την οποία προβλέπεται η εισαγωγή και με νομοθετική βούλα ιδιωτικών εταιρείων και συνεργείων καθαρισμού στα σχολεία! Ως εποπτεύοντα οργανισμό (δηλαδή εργολάβο) για αυτή τη διαδικασία το υπουργείο Παιδείας όρισε τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων ΑΕ, ο οποίος, βάσει νόμου πλέον, θα συνάπτει συμβάσεις με τις σχολικές επιτροπές για το έργο του καθαρισμού. Σύμφωνα λοιπόν με μια τέτοια σύμβαση προβλέπεται ότι οι σχολικές επιτροπές, ως ανάδοχοι εργολάβοι, με ένα συγκεκριμένο κονδύλι που θα τους δίνει ο ΟΣΚ ΑΕ θα αναθέτουν την καθαριότητα των σχολείων «όπου τις συμφέρει».

Η σύμβαση δεν υποχρεώνει σε καμία περίπτωση τις σχολικές επιτροπές να απασχολήσουν τους 5.000 εργαζόμενους. Παράλληλα, η σύμβαση αυτή θα ισχύει από τις 17/2/2009 έως τις 30/6/2009. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για τους μήνες από το Σεπτέμβρη του 2008 μέχρι και το Φλεβάρη του 2009 οι καθαρίστριες μένουν στον αέρα μισθολογικά και ασφαλιστικά αφού πουθενά δεν προβλέπεται η πληρωμή τους και η ασφαλιστική τους κάλυψη! Επιπλέον ακόμα και αν οι σχολικές επιτροπές κρατήσουν τις καθαρίστριες, υποχρεώνονται από τη σύμβαση να τις πληρώνουν με «μπλοκάκι», δηλαδή με δελτίο παροχής υπηρεσιών, κάνοντας έτσι ακόμα χειρότερους τους όρους απασχόλησης των εργαζομένων!

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ μέρος Β΄

Απολύσεις σε Λάρισα και Ηγουμενίτσα

Απολύσεις, τρομοκρατία, παραβίαση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας του κλάδου τους, είναι ορισμένα από όσα αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και στο εργοστάσιο πλαστικών ΚΑΡΑΤΖΙΣ ΑΕ στη Λάρισα. Ανάμεσα στα άλλα αντεργασιακά μέτρα, η εταιρεία «τρώει» λεφτά από τα δεδουλευμένα, πληρώνοντας τους εργαζόμενους με βάση την Εθνική Συλλογική Σύμβαση και όχι τη Σύμβαση του κλάδου τους. Ενώ για να τους τρομοκρατήσει απέλυσε και δύο εργαζόμενους.

Αλλοι πέντε εργαζόμενοι απολύθηκαν και στο εργοτάξιο κατασκευής του νέου λιμανιού στην Ηγουμενίτσα από την εταιρεία «ΕΛΤΕΡ», ανεβάζοντας τον αριθμό των απολυμένων εργαζομένων από τις αρχές Απρίλη σε 16. Η εταιρεία επικαλείται κονδύλια που δε δίνονται και τα οποία δήθεν βάζουν «φρένο» στη συνέχιση των εργασιών για το επόμενο τουλάχιστον τρίμηνο, αφήνοντας ουσιαστικά ανοιχτό το ενδεχόμενο να μείνουν άνεργοι και άλλοι εργαζόμενοι το επόμενο διάστημα.

Η εργοδοσία οφείλει δεδουλευμένα Μάρτη και Απρίλη και δώρο Πάσχα, παραβιάζει τα προβλεπόμενα για το ωράριο, την εργασία με βάση την ειδικότητα, τον αναγκαίο αριθμό των εργαζομένων. Προβλήματα που αναδείχτηκαν έγκαιρα από το Εργατικό Κέντρο Θεσπρωτίας και καταγράφηκαν ύστερα από παρέμβασή του από την Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία ωστόσο μέχρι και σήμερα τηρεί σιγή ιχθύος για την εργοδοτική ασυδοσία και αυθαιρεσία.

Εκβιασμοί μπροστά στην Πρωτομαγιά

Μαζί με τις απολύσεις πάνε και οι απόπειρες τρομοκράτησης των εργαζομένων. Σκηνικό απεργοσπασίας φαίνεται ότι επιχειρεί να στήσει η εργοδοσία στα εργοστάσια στην ευρύτερη περιοχή των Οινοφύτων. Σύμφωνα με καταγγελίες συνδικαλιστών στην περιοχή, η εργοδοσία με πρώτο και καλύτερο τον «Ομιλο Στασινόπουλου» (ΕΛΒΑΛ, ΧΑΛΚΟΡ, κ.λπ.) βάζει τα «παλικάρια» της να ενημερώνουν τους εργαζόμενους ότι την Παρασκευή θα δουλέψουν κανονικά.

Το «κυνήγι» των εργατών είναι ανελέητο. Αρκεί να αναφερθεί ότι ο όμιλος του Στασινόπουλου έχει εξαπολύσει μια άγρια επίθεση σε βάρος των εργαζομένων με εκατοντάδες απολύσεις μόνο το τελευταίο εξάμηνο (συμβασιούχους, εργαζόμενους εργολαβιών, κλπ.).

Τέλος, δεδουλευμένα 2 και 3 μηνών οφείλει σε 22 εργαζόμενους και η εργοδοσία της επιχείρησης «ΑΚΜΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΑΕ» στα Γιάννενα.

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Με ένταση των απολύσεων και άλλων αντεργατικών μέτρων, έχοντας για στήριγμα τα κόμματα εξουσίας, οι εργοδότες επιχειρούν να διασφαλίσουν την κερδοφορία τους, καθώς βαθαίνει η οικονομική κρίση. Σύμφωνα με τα - υποτιμημένα - στοιχεία που δημοσιοποίησε προχτες το ΙΝΕ/ΓΣΕΕ, τον Απρίλη του 2009 καταγράφηκαν 1.298 απολύσεις και 169 διαθεσιμότητες. Επιπλέον, ανακοινώθηκαν προγράμματα «εθελούσιας εξόδου» που θα επηρεάσουν 1.000 ακόμα εργαζόμενους.

Συνολικά από το μήνα Νοέμβρη μέχρι σήμερα, χάθηκαν 18.559 θέσεις εργασίας και έγιναν 2.617 διαθεσιμότητες. Στα παραπάνω έρχονται να προστεθούν και οι εκβιαστικές προβλέψεις, όπως αυτές που κάνει η έρευνα του Ιδρύματος Τουριστικών Ερευνών, η οποία εκτιμά ότι αν η μείωση των αφίξεων κυμανθεί από 5% έως 15% θα χαθούν από 69.000 έως 144.000 θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, στον κλάδο του επαγγελματικού γιότ έγιναν 470 απολύσεις μόνιμου προσωπικού και εκτιμάται ότι κατά τη θερινή περίοδο δε θα προσληφθούν 5.000 εποχικοί εργαζόμενοι. Είναι αυτονόητο ότι έρευνες σαν την παραπάνω, πέρα από την περιγραφή μιας ενδεχόμενης κατάστασης, αξιοποιούνται και για την απόσπαση επιδοτήσεων και άλλων προνομίων για τους μεγαλοεργοδότες των κλάδων, στο όνομα τού να σώσουν δήθεν τις θέσεις εργασίας.

Προκαλούν οι μεγαλοκατασκευαστές

Το φάσμα της ανεργίας, ωστόσο, δείχνει να απειλεί ολοένα και περισσότερους εργαζόμενους και μάλιστα σε εταιρείες που γνώρισαν τα προηγούμενα χρόνια και συνεχίζουν να καταγράφουν τεράστια κερδοφορία. Μια από αυτές τις εταιρείες, ο κατασκευαστικός όμιλος ΕΛΑΚΤΩΡ (του μεγαλομετόχου Μπόμπολα), έχει προχωρήσει σε δεκάδες απολύσεις και προβλέπεται να συνεχίσει με ακόμα περισσότερες. Τις τελευταίες μέρες, σύμφωνα με πληροφορίες, απολύθηκαν 40 εργαζόμενοι. Διαρρέεται, επίσης, ότι μέχρι σήμερα θα έχουν πραγματοποιηθεί άλλες 70. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, επίκειται κύμα απολύσεων μέχρι το Σεπτέμβρη. Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλοί εργαζόμενοι δεν ήξεραν, καν, ότι έχουν γίνει οι απολύσεις των συναδέλφων τους.

Διαβάστε τη συνέχεια...

Η ΠΙΟ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

1944

Ηταν Πρωτομαγιά του 1944. Η Καισαριανή βάφεται στο αίμα 200 παλικαριών, αγωνιστών. «Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος». Μ' αυτά τα λόγια ένας απ' τους 200 εκτελεσθέντες κομμουνιστές στην Καισαριανή, ο Νίκος Μαριακάκης, έδειξε το δρόμο. Η ζωή του, όπως και των υπόλοιπων συντρόφων του, φόρος αίματος για τη λευτεριά. Η θυσία τους λίπασμα ζωής για την «επόμενη» μέρα. Για έναν κόσμο, έτσι όπως τον ονειρεύονταν. Λεύτερο και δίκαιο.

Οι γερμανοφασίστες κατακτητές μετέφεραν πρωί πρωί τα παλικάρια φορτωμένα σε φορτηγά στην Καισαριανή. Ανά 20 τους στήνουν στο απόσπασμα. Η 1η Μάη του 1944 καταγράφεται ως η πιο ματοβαμμένη. Ο ελληνικός λαός έπρεπε να πληρώσει το αντίτιμο για έναν Γερμανό στρατηγό που σκοτώθηκε σε μάχη στους Μολάους στη Σπάρτη, στις 27/4/1944.

Εγκλημα πέρα από κάθε λογική και φαντασία. Διακόσιοι αγωνιστές για τη λευτεριά της πατρίδας, που παρέδωσε η χούντα του Μεταξά στους κατακτητές, έπρεπε να πληρώσουν με τη ζωή τους τον στρατηγό. Στο προσκλητήριο της Κυριακής κανείς δε φανταζόταν τι θα γίνει. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι δε θα τους δολοφονούσαν εκείνη τη μέρα. Κυριακή δε γίνονταν εκτελέσεις.

Κανείς δε λύγισε. Ενας ένας, όσοι άκουγαν το όνομά τους στο προσκλητήριο εκείνης της Κυριακής, ήξεραν τι τους περιμένει. Θάνατος, φόρος αίματος για τη λευτεριά. Στο άκουσμα κάθε ονόματος, ρίγη σεβασμού για τον ήρωα που θα περνούσε στην ιστορία. «Γεια σας αδέρφια! Εκδίκηση!», τα λόγια του αποχαιρετισμού. Κανείς δε φοβήθηκε. Κανείς δε λύγισε. Κανείς δε ζήτησε να του χαριστεί η ζωή. Γιατί η ζωή κατακτάται και ζωή σημαίνει ελευθερία.

Και το προσκλητήριο τελείωσε. Συμπληρώθηκαν οι 200 που «χρωστούσαμε» για να πληρωθεί το «γραμμάτιο» του στρατηγού. Ξημέρωσε η Δευτέρα της Πρωτομαγιάς του 1944. Δέκα φορτηγά χρειάστηκαν να πάνε τους μελλοθάνατους στην Καισαριανή. Ο δρόμος προς το Σκοπευτήριο γέμισε ρούχα και σημειώματα των παλικαριών προς αυτούς που άφηναν πίσω, στο πόδι τους, να συνεχίσουν. Ολα τα σημειώματα, όλες οι κουβέντες τους αποπνέουν περηφάνια, λεβεντιά. Τίποτα δε δείχνει φόβο, μόνο την ανάγκη να πουν «αντίο». Να δείξουν σ' αυτούς που παραμένουν στη ζωή πως ο αγώνας δεν πρέπει να σβήσει, πρέπει να συνεχιστεί και να δυναμώσει. «Φάρος» η ζωή τους για τις μελλοντικές γενιές. Μέχρι σήμερα...

«Πατερούλη, πάω για εκτέλεση, να 'σαι περήφανος για τον μονάκριβο γιο σου. Ν' αγαπάς και να λατρεύεις την κορούλα σου και την αδερφούλα μου, κι οι δυο μεγάλοι άνθρωποι. Γεια, γεια πατερούλη. ΝΑΠΟΛΕΩΝ ΣΟΥΚΑΤΖΙΔΗΣ».

«Δε σας ξέχασα ποτές. Για σας και για τον ελληνικό λαό έδωσα τη ζωή μου. Σήμερα, 1η Μάη 1944, σας φιλώ για τελευταία φορά», γράφει ένας απ' τους εκτελεσθέντες που δεν αφήνει καν το όνομά του. Μόνο το αρχίγραμμα «Α».

«Αγαπημένοι μου, ο θάνατός μου δε θα πρέπει να σας λυπήσει, αλλά να σας ατσαλώσει πιο πολύ για την πάλη που διεξάγετε. Σφίξτε τις καρδιές σας και βγείτε παλικάρια απ' τη νέα δοκιμασία. Ετσι θα μας τιμήσετε καλύτερα. Οταν ο άνθρωπος δίνει τη ζωή του για ανώτερα ιδανικά δεν πεθαίνει ποτέ. Με πολλή αγάπη. Σας φιλώ Μήτσος ΡΕΜΠΟΥΤΣΙΚΑΣ».

Στο πέρασμα των παλικαριών, των αγωνιστών λένε οι μαρτυρίες ότι οι άντρες έβγαζαν τα καπέλα τους και οι γυναίκες έρραναν με λουλούδια. Ολοι υποκλίνονταν στο μεγαλείο εκείνων που με ψηλά το κεφάλι έζησαν και στάθηκαν απέναντι απ' το απόσπασμα, διατρανώνοντας ως την τελευταία τους στιγμή μία και μόνο επιθυμία. Την επιθυμία τους για Ελλάδα λεύτερη, ανεξάρτητη, για Ελλάδα του λαού της.

Ενα είναι βέβαιο. Κανείς τους δεν έφυγε πραγματικά. Εξακολουθούν να συντροφεύουν τις ψυχές, τις καρδιές, τα οράματά μας, τους αγώνες μας. Ολοι τους κοσμούν το πάνθεον των ηρώων της πατρίδας, του λαϊκού κινήματος.

Διαβάστε τη συνέχεια...