Πειρατικό Press * Ενημέρωση χωρις Κατευθύνσεις * Ενημέρωση με Ουσία * peiratiko_press@yahoo.gr * www.sync.gr/Peiratikos*

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Η Εκπαίδευση σε διεθνές επίπεδο-Μέρος Δ'

Αξιολόγηση από ποιον για ποιον;
«Οι τοπικοί εργοδότες και οι φοιτητές είναι εντυπωσιασμένοι από την καταλληλότητα για πρόσληψη (employability) των αποφοίτων, που έχει να κάνει με το πρόγραμμα και το περιεχόμενο των σπουδών και της χρήσιμης διαδικασίας ανατροφοδότησης. Η δυνατότητα εύρεσης εργασίας επικυρώνει τη δέσμευση της ομάδας διδασκαλίας να μεγιστοποιήσουν τις δεξιότητες των σπουδαστών εκθέτοντάς τους σε πραγματικούς χώρους εργασίας, κάτι που εκτιμάται θετικά από τους εργοδότες».
Αυτό είναι ένα απόσπασμα από την έκθεση αξιολόγησης του τμήματος της Τεχνολογίας του Bell College που διεξήγαγε η Quality Assurance Agency (QAA). Η QAA είναι «ανεξάρτητη» αρχή που ιδρύθηκε στην Αγγλία το 1997 και «χρηματοδοτήθηκε από τις συνδρομές από τα βρετανικά πανεπιστήμια και τα κολέγια της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και μέσω των συμβάσεων με τους κύριους χρηματοδοτικούς οργανισμούς βρετανικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης» όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της.
Την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα και σε σχολές των ΤΕΙ, καλούν τους φοιτητές να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια ώστε να κρίνουν τη μεταδοτικότητα των καθηγητών τους, παραμυθιάζοντάς τους ότι αυτή είναι η αξιολόγηση που θέλει να φέρει η κυβέρνηση, χαρακτηριστικό αλλά όχι μοναδικό είναι το παράδειγμα του πώς εφαρμόζεται στην Αγγλία αυτή διαδικασία πραγματικά.
Αξιολόγηση, λοιπόν, με βασικό κριτήριο το αν το περιεχόμενο, το πρόγραμμα σπουδών, η πρακτική άσκηση, το σύνολο των σπουδών που παρέχονται από τα Πανεπιστήμια, ανταποκρίνονται στις ανάγκες των επιχειρήσεων για φθηνούς εργαζομένους πρόχειρα καταρτισμένους με τις απαιτούμενες δεξιότητες.


Ερευνα… για το ΝΑΤΟ και το κεφάλαιο
Από τη μία, λοιπόν, αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τη χορήγηση φοιτητοδανείων κρατώντας τους νέους αλυσοδεμένους, υποθηκεύοντας το μέλλον από την αρχή της ζωής τους. Από την άλλη αμερικάνικες πετρελαϊκές, πολυεθνικές φαρμακοβιομηχανίας και βιοτεχνολογίας επενδύουν άμεσα σε σχολές, σε τμήματα ή και ολόκληρα Πανεπιστήμια κατευθύνοντας το προϊόν της έρευνας. Με τη σύμφωνη γνώμη και την ενθάρρυνση από την αγγλική κυβέρνηση, τα Πανεπιστήμια αναγκάζονται όλο και περισσότερο να αποκτούν δεσμούς εξάρτησης με τις τοπικές επιχειρήσεις, παράγοντας έρευνα αποκλειστικά για τις ανάγκες τους. Πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να προσαρμόσουν το αντικείμενο της διπλωματικής τους ώστε να έχει εμπορικό χαρακτήρα και να μπορεί να χρηματοδοτηθεί από κάποιον σπόνσορα. Στην Τουρκία, ακόμα, το ακαδημαϊκό άσυλο ποδοπατάται επί της ουσίας, αφού οι καθηγητές υπό την απειλή της απόλυσης (οι περισσότεροι από τους οποίους εργάζονται ως έκτακτοι και όχι μόνιμοι) υποχρεούνται να διεξάγουν έρευνα για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, της ΕΕ, της Παγκόσμιας Τράπεζας και πολλών επιχειρήσεων ώστε να μπορούν να πάρουν επιχορήγηση.

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΘΡΕΨΕΤΕ ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΚΥΡΙΕ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΕ(Καραμανλή) ΚΑΙ ΚΥΡΙΕ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕ(Παπανδρέου)?

Διαβάστε τη συνέχεια...

Τα ποσοστά ανα εκλογική περιφέρεια

Τα ποσοστά και οι έδρες των κομμάτων ανα νομό και περιφέρεια αντίστοιχα, από το http://dimoskopia.blogspot.com/ για τον μήνα Νοέμβριο.




Διαβάστε τη συνέχεια...

Οι κλιματικές αλλαγές στο επίκεντρο...


Εκπρόσωποι από τις 192 χώρες μέλη του ΟΗΕ ξεκίνησαν τη Δευτέρα στο Πόζναν της Πολωνίας δύσκολες συνομιλίες για την καταπολέμηση των κλιματικών αλλαγών, με την οικονομική κρίση να ρίχνει βαριά τη σκιά της πάνω στα σχέδια για την επίτευξη νέας συμφωνίας.

Η Διάσκεψη του Πόζναν, που πρόκειται να διαρκέσει δύο εβδομάδες, φιλοδοξεί να ενώσει τόσο τις πλούσιες όσο και τις φτωχότερες χώρες κάτω από την ίδια ομπρέλα, με σκοπό την επίτευξη μιας συμφωνίας για την καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου, την οποία θα επικυρώσουν οι ηγέτες των κρατών τον Δεκέμβριο του 2009 στη Δανία.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται πολύ κοντά στην επίτευξη συμφωνίας για τις κλιματικές αλλαγές ενόψει της συνόδου κορυφής των «27» που θα πραγματοποιηθεί στις 11 και 12 Δεκεμβρίου, δήλωσε ο πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ στο Πόζναν, όπου ξεκίνησαν υπό την αιγίδα του ΟΗΕ οι συνομιλίες για μια συνθήκη που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Κιότο.

Η Πολωνία, η οποία εξαρτά σε μεγάλο βαθμό τις ενεργειακές της ανάγκες από τον άνθρακα, επιδιώκει μία συναινετική διαδικασία ενόψει της συνόδου κορυφής, κατά την οποία οι «27» φιλοδοξούν να επεξεργασθούν τις λεπτομέρειες ενός σχεδίου για τη μείωση, ως το 2020, των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κατά 20% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

«Βρισκόμαστε πολύ κοντά στην επίτευξη συμφωνίας», δήλωσε ο Τουσκ όταν ερωτήθηκε για την πορεία των συνομιλιών που διεξάγονται στην πόλη αυτή της δυτικής Πολωνίας.

Ύστερα από την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα στον προεδρικό θώκο των ΗΠΑ, έχει αναπτερωθεί το ηθικό των περιβαλλοντολόγων και αρκετών κυβερνήσεων για μία μεγαλύτερη δραστηριοποίηση της Ουάσινγκτον στις συνομιλίες για την προστασία του πλανήτη από τις κλιματικές αλλαγές, όμως η κατάσταση έχει περιπλεχθεί, ύστερα από τη διαφωνία μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ για την κατανομή των νέων περικοπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Παράλληλα, η βραζιλιανή κυβέρνηση ανακοίνωσε ένα εθνικό σχέδιο για τις κλιματικές αλλαγές και έθεσε ως στόχο της, για πρώτη φορά, το να μειώσει κατά 70% την αποψίλωση των δασών από τώρα και έως το 2018, όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Το σχέδιο, που ανακοινώθηκε από τον πρόεδρο της Βραζιλίας Λουίς Ιγνάσιο Λούλα ντε Σίλβα, θα παρουσιαστεί από τον υπουργό Περιβάλλοντος, Κάρλος Μιντς στο πλαίσιο της διάσκεψης του ΟΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές στο Πόζναν.

Αυτή είναι η πρώτη φορά που οι αρχές της Βραζιλίας, στις οποίες ανήκουν τα μεγαλύτερα τροπικά δάση του κόσμου, γι'Α αυτό και ονομάζεται «ο πνεύμονας της Γης», αποδέχεται να καθορίσει πολύ συγκεκριμένους στόχους για τη μείωση της αποψίλωσης των δασών της.

«Εκτός της μείωσης της αποψίλωσης του Αμαζονίου το σχέδιο της κυβέρνησης της Βραζιλίας προβλέπει μια μείωση κατά 4,8 δισεκατομμύρια τόνους του διοξειδίου του άνθρακα μέχρι το 2018, κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να ακολουθήσουν ως παράδειγμα όλες οι πλούσιες χώρες», δήλωσε ο Βραζιλιάνος υπουργός Περιβάλλοντος μιλώντας στον Τύπο.

Επίσης, ο κ. Μιντς ανέφερε ότι η χώρα του έχει και ένα ακόμα σχέδιο, αυτό της ενίσχυσης του αριθμού των συνεισφορών απ'Α ολον τον κόσμο στο Ταμείο για τη σωτηρία του Αμαζόνιου που δημιουργήθηκε από τον πρόεδρο της Βραζιλίας τον περασμένο Αύγουστο.

Διαβάστε τη συνέχεια...

Προκλητικότατος για ακόμη μια φορά ο Υπ. Παιδείας

Δικαίωμα συμμετοχής στους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ και διορισμού στον δημόσιο τομέα θα έχουν και οι απόφοιτοι των κολεγίων όταν θα ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο η κοινοτική οδηγία για την αναγνώριση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων και εφόσον περάσουν τις δοκιμασίες επάρκειας που θα θέσει η χώρα μας, παραδέχθηκε χθες ο υπουργός Παιδείας.

Με άλλα λόγια, ένας σπουδαστής,ο οποίος τελειώνει ένα κολέγιο μέσα σε 3 χρόνια,το οποίο συνεργάζεται με Πανεπιστήμιο του εξωτερικού, θα μπορεί πλέον να διεκδικήσει τις ίδιες ευκαιρίες για πρόσληψη στο Δημόσιο, με κάποιον φοιτητή,ο οποίος έκανε 4-6 χρόνια, για να τελειώσει την αντίστοιχη ειδικότητα, σε κάποιο Δημόσιο ΑΕΙ ή ΤΕΙ...

Πόσο αξιοκρατικό και Δημοκρατικό σας φαίνεται εσάς το παραπάνω μέτρο, το οποίο εφαρμόζει η Ελλάδα, κατ'εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Διαβάστε τη συνέχεια...

Η Εκπαίδευση σε διεθνές επίπεδο-Μέρος Γ'

Λεφτά με το τσουβάλι… για την παιδεία των λίγων
«Η κατάργηση του άρθρου 16 και η λειτουργία ιδιωτικών μη κρατικών -μη κερδοσκοπικών- Πανεπιστημίων δεν θα επηρεάσει διόλου τη λειτουργία των δημόσιων Πανεπιστημίων». Κάπως έτσι είναι η φράση που χρησιμοποιούν πολύ συχνά τα γαλαζοπράσινα στελέχη όλων των ηλικιών.
Η ίδρυση ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην Ευρώπη, ο ανταγωνισμός με τα δημόσια αλλά και η όλο και πιο μειωμένη κρατική χρηματοδότηση, αναγκάζει ωστόσο τα “δημόσια” πανεπιστήμια να αυξάνουν ολοένα τα ποσά που απαιτούνται για να αγοράσει ένας φοιτητής το πτυχίο του.
Στην Ουγγαρία, για παράδειγμα, ενώ ο βασικός μισθός είναι 250 ευρώ, από το Σεπτέμβρη του 2007, τα δίδακτρα κυμαίνονται στα 420-600 ευρώ. Τα ουγγρικά πανεπιστήμια έχουν ωστόσο τη δυνατότητα να αυξομειώσουν την ταρίφα των διδάκτρων πάνω κάτω 50%, που σημαίνει ότι αυτά μπορεί να αγγίζουν σε κάποια πανεπιστήμια και τα 900 ευρώ το χρόνο. Συνολικά η τριτοβάθμια εκπαίδευση αποτελεί όνειρο για τα παιδιά της εργατικής τάξης και για το σύνολο των παιδιών από την επαρχία, αφού ακόμα και ένα δωμάτιο των 30 τ.μ σε εστία κοστίζει το μήνα όσο ο βασικός μισθός, ενώ τόσο κοστίζουν και τα φοιτητικά εισιτήρια ενός χρόνου. Στην αντίστοιχη Φιλοσοφική σχολή της Ουγγαρίας τα συγγράμματα ενός έτους κοστίζουν περίπου 400 ευρώ, ενώ η κρατική χρηματοδότηση που δίνεται γιÕ αυτά αγγίζει το αστρονομικό ποσό των 4 ευρώ το χρόνο για κάθε φοιτητή!
Αντίστοιχα στο Βέλγιο, μια από τις προτεραιότητες του νόμου-πλαισίου "Plan VDB" είναι να αυξήσει τα δίδακτρα των δημοσίων Πανεπιστημίων στα 1.000 ευρώ το χρόνο, ενώ σε περίπτωση που ο φοιτητής δεν καταφέρει να πάρει πτυχίο στο χρονικό πλαίσιο που ορίζεται θα πρέπει να πληρώσει το διπλάσιο της αξίας των διδάκτρων. Η κρατική χρηματοδότηση θα χορηγείται σύμφωνα με τον αριθμό των φοιτητών που καταφέρνουν να αποφοιτήσουν και όχι σύμφωνα με το πόσοι εγγράφονται στο Πανεπιστήμιο.
Στη Ρωσία o νόμος 122 είναι αυτός που έφερε στη Ρωσία την ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης. Μόνο 100 από τα Πανεπιστήμια λαμβάνουν έστω και την ελλιπή κρατική χρηματοδότηση, κάτι που μεθοδευμένα έχει βάλει τις εταιρείες μέσα στις σχολές. Οι φοιτητικές εκπτώσεις που ίσχυαν στα μέσα μεταφοράς έχουν περικοπεί. Πανεπιστήμια και δημόσιες βιβλιοθήκες έχουν βάλει λουκέτο, περιορίστηκε σε μεγάλο βαθμό το διδακτικό προσωπικό, οι μισθοί των καθηγητών έπεσαν κατακόρυφα και η υλικοτεχνική υποδομή των Πανεπιστημίων παραμένει ακόμα η ίδια με αυτήν που υπήρχε πριν την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.

Περιεχόμενο ταιριαστό… στις ανάγκες των εταιρειών
Σε ολόκληρη την Ευρώπη, μέσω της εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης, διαμορφώνονται προγράμματα σπουδών που να εξυπηρετούν πραγματικά τις “ανάγκες της αγοράς”. Τι σημαίνει αυτό; Τα τρίχρονα προγράμματα σπουδών διαμορφώνονται έτσι ώστε να δίνουν τις ελάχιστες γνώσεις, αποσπασματικές και ληξιπρόθεσμες, που χρειάζονται οι επιχειρήσεις για να χρησιμοποιήσουν τον απόφοιτο στην παραγωγική διαδικασία, ενώ στο δεύτερο κύκλο, τα δίχρονα Master, συνεχίζουν όσοι έχουν τα φόντα. Οποιο παράδειγμα και να αναφέρουμε θα είναι χαρακτηριστικό αφού αυτό συμβαίνει κατά κανόνα σε όλες τις χώρες. Στην Ισπανία, ας πούμε, μπορείς να γίνεις Μηχανολόγος σε τρία χρόνια αποκτώντας το αντίστοιχο Grado (προπτυχιακός τίτλος) την ώρα που στην Ελλάδα η αντίστοιχη σχολή έχει διάρκεια σπουδών 5 χρόνια. Το κόλπο είναι γνωστό. Διασπούν την ολοκληρωμένη γνώση της επιστήμης σε κομμάτια, αφαιρούν μαθήματα και εργαστήρια από το πτυχίο και φτιάχνουν ξεχωριστό μεταπτυχιακό από αυτά.
Ο LOU (Ley Organica de Universidades) είναι ο νόμος που ήρθε να εναρμονίσει τη λειτουργία των ισπανικών Πανεπιστημίων σύμφωνα με τις αρχές που βάζουν οι διακηρύξεις της Μπολόνια και της Λισαβόνας για τον «Ενιαίο Ευρωπαϊκό Χώρο Ανώτατης Εκπαίδευσης». Ο απόφοιτος του Grado θα πρέπει να συγκεντρώνει 240 ECTS πιστωτικές μονάδες τις οποίες καλείται να συλλέξει αγοράζοντας στην ουσία πακέτα “γνώσης” από όπου μπορεί. Οι πιστωτικές αυτές μονάδες απεικονίζουν σε αριθμούς το φόρτο εργασίας του κάθε φοιτητή (μαθήματα, πρακτική, σεμινάρια που μπορεί να παρακολούθησε κτλ.), χωρίζουν δηλαδή τη μόρφωση σε εμπορεύσιμα πακέτα τα οποία καλείται να αγοράζει ο εργαζόμενος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανάλογα με τις εναλλασσόμενες ανάγκες των επιχειρήσεων (βλέπε Ινστιτούτα δια βίου εκπαίδευσης»).
Το μίνιμουμ των συνολικών πιστωτικών μονάδων που απαιτούνται για το πτυχίο, εμποδίζει σε πολλές περιπτώσεις τους Γερμανούς φοιτητές να αποφοιτήσουν αφού ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα Πανεπιστήμιά τους είναι ότι είναι υπερπληθή. Ετσι, υπάρχουν τεράστιες λίστες αναμονής σε πολλά από τα μαθήματα επιλογής, ενώ δύσκολη καθίσταται και η παρακολούθηση μαθημάτων στα οποία οι φοιτητές μπορεί να φτάσουν και τους 1.000 την ώρα της διδασκαλίας. Η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση των σπουδών τους, από πάνω, κοστίζει για τους γερμανούς φοιτητές το τριπλάσιο του κόστους των διδάκτρων, δηλαδή 1.500 ευρώ.

Εδώ το καλό χωράφι…
Η διεύρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσα στα Πανεπιστήμια δίνει το δικαίωμα στον κάθε “επενδυτή-σπόνσορα” να έχει λόγο και να παρεμβαίνει σε κάθε τομέα λειτουργίας τους. Στην Τουρκία το 70% των εσόδων των Πανεπιστημίων προέρχεται από χορηγίες. Ετσι οι σπόνσορες έχουν τη δυνατότητα να παρεμβαίνουν στην έρευνα, στη διοίκηση, διεξάγουν τα προγράμματα πιστοποίησης, τους ανήκουν τα εστιατόρια, οι εστίες και οι φοιτητικές λέσχες, ενώ μπορούν να χρησιμοποιούν τους χώρους των πανεπιστημίων για συνέδρια και σαν διαφημιστικό χώρο. Ακόμα τα 3 ιδιωτικά που υπήρχαν το `92, έφτασαν τα 25 το 2006.
Επιπλέον, τα περιβόητα φοιτητοδάνεια στην Τουρκία έχει αναλάβει η IDB (Islamic Development Bank), γνωστά ως ΜoU (Memorandum of understanding) που ο φοιτητής καλείται να αρχίσει να ξεπληρώνει με το που πιάσει δουλιά. Στην ίδια λογική κινούνται τα κρατικά δάνεια με μεγάλους τόκους.
Εδώ μας έχουν πάρει τα αυτιά για την «ελευθερία του φοιτητή να δανείζεται και να επενδύει στις σπουδές του» (βλ. ΔΑΠ-ΝΔΦΚ) και μάλιστα «άτοκα», ενώ στην Ουγγαρία το κυβερνητικό πρόγραμμα υποτροφίας διεξάγεται σε συνεργασία με την Postabank και χορηγεί 120 ευρώ το μήνα στους φοιτητές. Με τόκο 9,5 %, που σημαίνει περίπου 8.000 ευρώ χρέος, το οποίο καλείται ο νέος εργαζόμενος να ξεπληρώσει.
Με παρόμοιο τρόπο στην Αγγλία η Student Loans Company είναι η κρατική εταιρεία που χορηγεί τα φοιτητοδάνεια σχεδόν στην πλειοψηφία των Αγγλων φοιτητών. Ακόμα και φοιτητές που μένουν με τις οικογένειές τους αναγκάζονται να προμηθευτούν ένα τέτοιο δάνειο για να αντεπεξέλθουν στο κόστος των σπουδών τους. Τα δάνεια αυτά καλούνται να τα ξεπληρώσουν με το που θα πιάσουν μια δουλιά που θα τους επιφέρει ετήσιο εισόδημα πάνω από 15.000 λίρες. Με το που ολοκληρώνουν, λοιπόν, τις σπουδές τους οι απόφοιτοι βρίσκονται χρεωμένοι μέχρι το λαιμό με χρέη άνω των 30.000 ευρώ αφού το φοιτητοδάνειο έχει και τόκο
(4,8 % για το 2007/08)! Γι αυτό πολλοί από τους απόφοιτους, προς τέρψη των εργοδοτών προτιμούν τις δουλιές με μικρότερο μεροκάματο ώστε να καταφέρνουν να αναβάλουν την αποπληρωμή του δανείου!

Διαβάστε τη συνέχεια...

SYNC

Bloggers

GreekBloggers.com