Αυτό είναι το περιεχόμενο του εθελοντισμού για την ΕΕ: Δεξιότητες, μέσο για τη διά βίου μάθηση, απλήρωτη προϋπηρεσία, και δείγμα «καλής θέλησης», αφοσίωσης στα ιδανικά της ΕΕ. Τελείωσες το σχολείο, το ΙΕΚ, το ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο, και δεν έχεις δουλειά; Κανείς δε σε προσλαμβάνει επειδή δεν έχεις πρακτική εμπειρία; Η λύση της ΕΕ είναι να εργασθείς για λίγο καιρό απλήρωτος και μπορεί αυτό να λειτουργήσει προς όφελός σου. Σίγουρα πάντως ενισχύει «την οικονομική και κοινωνική συνοχή», όπως υπογραμμίζει ο τίτλος της Εκθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.Στο παρών σύστημα η εθελοντική εργασία δεν είναι έκφραση κοινωνικής αλληλεγγύης, δεν την καρπώνεται ο λαός. Δεν είναι τίποτα άλλο παρά απλήρωτη δουλειά, που, σε τελευταία ανάλυση, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα οφέλη της τα καρπώνονται οι λίγοι. Οταν μιλάμε για εθελοντισμό, αφορά σε απλήρωτη εργασία συνήθως σε κοινωνικές υπηρεσίες που το κράτος θα έπρεπε να τις παρέχει αποκλειστικά και δωρεάν με δεδομένο ότι εισπράττει χρήματα από τους εργαζόμενους μέσω φορολογίας από το λαό. Ο εθελοντισμός συμβάλλει έτσι ώστε το κράτος να μειώνει συνεχώς από τον προϋπολογισμό τις δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες και να αυξάνει το μερίδιο εκείνο που δίνει στους κεφαλαιούχους. Και τα ίδια τα εθελοντικά προγράμματα της ΕΕ χρηματοδοτούνται από χρήματα των εργαζομένων των χωρών - μελών της Ενωσης, αλλά την ίδια ώρα υλοποιούνται από εθελοντές εργαζόμενους που δεν πληρώνονται για τη δουλειά τους.
Η διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο υπάρχει στους εργαζόμενους και στους νέους, διότι βλέπουν παντού γύρω τους τις αδικίες και τις ανισότητες να οξύνονται. Αλλωστε, η συμμετοχή στην κοινωνική πάλη, στα σωματεία και τους μαζικούς φορείς, γίνεται εθελοντικά και συνειδητά με σκοπό τη βελτίωση της ζωής του λαού και την κατάργηση της εκμετάλλευσης με την ανατροπή της παρούσας κατάστασης. Ωστόσο, σε μια κοινωνία, όπου μια εκμεταλλεύτρια τάξη ζει σε βάρος των 
εκμεταλλευόμενων τάξεων, ο όρος «κοινωνικό σύνολο» δε «στέκει». Θα «έστεκε» μόνο αν τον παραγόμενο πλούτο καρπωνόταν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το σύνολο της κοινωνίας, αν η ανάπτυξη ήταν σε όφελος του λαού και όχι των κερδών. Αν δηλαδή βελτίωνε αντί να χειροτερεύει τους όρους ζωής της εργατικής τάξης. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Το «κοινωνικό σύνολο» σε μια κοινωνία είναι διαιρεμένο σε τάξεις με ασυμβίβαστες αντιθέσεις και εντελώς αντίθετα συμφέροντα και ως εκ τούτου ο εθελοντισμός που ενισχύει την κοινωνική συνοχή και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου δεν πρέπει να αφορά κανένα νέο, καμιά νέα από τα λαϊκά στρώματα.
Ο εθελοντισμός που οργανώνεται από τα μονοπώλια είναι συνυφασμένος με τη λειτουργία και σε όφελος της κυρίαρχης τάξης. Αλλωστε, μόνο ως εξασφάλιση «δεξιότητας» για την πώληση της εργατικής δύναμης ίσως με καλύτερους όρους μπορεί να λογαριαστεί και να παρουσιαστεί. Αντίθετα, η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων, η αλληλοβοήθεια και συμπαράσταση σε συνδυασμό με την αγωνιστική στάση ζωής είναι τα γνήσια ιδανικά των λαϊκών στρωμάτων. Η ανιδιοτελής προσφορά βρίσκει την πλήρη έκφρασή της σε μια κοινωνία όπου τον πλούτο που παράγεται θα τον καρπώνονται αυτοί που τον παράγουν και η εργασία θα είναι έτσι οργανωμένη ώστε να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες και θα προχωράει μπροστά το σύνολο της κοινωνίας.
τέλος.
Διαβάστε τη συνέχεια...
καταυλισμό της Πάτρας στο στρατόπεδο της πρώην ΜΟΜΑ (περιοχή Ρηγανόκαμπος), επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση, έως ότου υλοποιηθεί η αρχική της απόφαση να δημιουργήσει άλλο «στρατόπεδο» συγκέντρωσης στο Δρέπανο του Ρίου «Κέντρο Υποδοχής και Φιλοξενίας Παράνομων Μεταναστών». 
Αναρτήσεις
