Πειρατικό Press * Ενημέρωση χωρις Κατευθύνσεις * Ενημέρωση με Ουσία * peiratiko_press@yahoo.gr * www.sync.gr/Peiratikos*

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΛΑ!

Πριν από ακριβώς 20 χρόνια το πολιτικό τους σύστημα, με τον ένα «κόρακα» να κλείνει το μάτι στον άλλον «κόρακα», επέλεξε να λύσει τις εσωτερικές του αντιθέσεις καταβυθίζοντας τη χώρα στον απόπατο των «πάμπερς» του Κοσκωτά.

Κατάντια, ξετσιπωσιά και κατρακύλα...

Το 1993, οι ίδιοι πρωταγωνιστές, διευθέτησαν τις υποθέσεις τους καθιστώντας κεντρικό ζήτημα του δημόσιου βίου τους «λογαριασμούς του Παντσαβόλτα» και τις «υποκλοπές του Μαυρίκη».

Ψέμα, κοροϊδία και σαπίλα...

Το 1996 η αναμέτρηση του «φωτός» με το «σκότος» κατέληξε σε νέες κάλπες, αφού πρώτα οι εκπρόσωποί τους είχαν επιδοθεί σε αβρότητες γύρω από τα χρηστά ήθη που ακολουθήθηκαν στις χορηγήσεις αδειών λειτουργίας καζίνο στους ενδιαφερόμενους «επενδυτές».

Θράσος, κιτρινίλα και υποκρισία...

Το 2000, μας πήγαν στις εκλογές με τις «φούσκες» της Σοφοκλέους και με τα λαμόγια να πίνουν στην υγειά των ξεπουπουλιασμένων του χρηματιστηρίου.

Ρεμούλα, παρακμή και παρασιτισμός...

Στις εκλογές του 2004, οι «σωτήρες του Εθνους» έπαιξαν τα ρέστα τους στα περί το «Πόρτο Καρράς», στα περί το C4i και στα περί τους TOR-M1 θρυλούμενα, στα κηρύγματα περί «εθνικών εργολάβων» και «εθνικών προμηθευτών», στις «μονομαχίες» για το ποιος είναι ο φίλος των «μονοπύθμενων» και ποιος ο εκλεκτός των «διπύθμενων» συμφερόντων.

Διαφθορά, διαπλοκή και ευτέλεια...

Το 2007 το «ρεπερτόριο» εμπλουτίστηκε με «κουμπάρους» και (ξανά) με υποκλοπές, με δομημένα ομόλογα και με «καρτέλ», έως ότου ήρθαν οι φωτιές και τα έκαναν όλα στάχτη και μπούρμπερη.

Αγυρτεία, δυσωδία και διαφθορά...

Ετσι πορευτήκαμε τις τελευταίες δύο (τουλάχιστον) δεκαετίες. Με τα «κότερα» του ενός και με τους «Πανάγους» του άλλου. Με συμψηφισμούς, με κουκουλώματα, με παραγραφές, με μπόχα που πάνω της προστέθηκε όλο και περισσότερη μπόχα.

Φτάσαμε πλέον στο σωτήριο 2009. Και πράγματι τα «κατάφεραν»! Το «νέφος» με το οποίο έχουν καταπλακώσει τον τόπο οι «γαλάζιοι» και οι «πράσινοι» έχει πια κατακάτσει παντού! Ο «μπαξές» διαθέτει τα πάντα: Και Παυλίδη, και Βατοπέδι, και «Ζήμενς», και (ξανά) χρηματιστήριο, και (ξανά) C4i, και «Γερμανός» και «Πάτριοτ» και κάθε λογής σκάνδαλο.

Σκάνδαλα που τα θυμούνται προεκλογικά, αλλά μετεκλογικά «πάνε γι' άλλα»! Σκάνδαλα που όχι μόνο τα διαπράττουν αλλά μετά τα ενσωματώνουν κιόλας στην ψηφοθηρική τους προπαγάνδα! Σκάνδαλα που τα υποβιβάζουν και τα υποβαθμίζουν στο επίπεδο της αποπροσανατολιστικής σκανδαλολογίας ώστε να μένουν στο απυρόβλητο οι αιτίες που τα γεννούν και να διατηρούνται στον αφρό οι πολιτικές και οι πολιτικοί που τα εκτρέφουν.

Σήψη, εξαχρείωση και εκφυλισμός...

Με μια λέξη: Δικομματισμός.

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΜΕΓΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ -Γ'-

Αγώνες με επιμονή και διάρκεια

Τα κοινωνικα Συνδικάτα δίνουν μάχες και αποσπούν κατακτήσεις, την ώρα που η ΓΣΕΕ σχεδιάζει τη μετάλλαξή της σε Μη Κυβερνητική Οργάνωση και ετοιμάζεται να δραστηριοποιηθεί στο καταναλωτικό κίνημα, κρύβοντας το γεγονός ότι για τη μειωμένη αγοραστική δύναμη ευθύνονται, κατά κύριο λόγο, οι αυξήσεις του ενός ευρώ τη μέρα που υπογράφει κάθε διετία με τους βιομήχανους.

Οι εργαζόμενοι στο Καζίνο της Πάρνηθας βρίσκονται εδώ και μέρες σε διαδοχικές απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις, με τελευταία αυτήν της Παρασκευής και επόμενη αυτήν της Δευτέρας, απαιτώντας ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, παλεύοντας ενάντια στις απολύσεις. Η προκλητικότητα της εργοδοσίας φτάνει σε σημείο τέτοιο, που να προτείνει 1,5% αύξηση στους μισθούς και μάλιστα από 1/5/2009! Ανάλογη μάχη δίνουν για τρίτη βδομάδα και οι εργαζόμενοι του Παπουτσάνη, παλεύοντας παράλληλα να ματαιώσουν τα εργοδοτικά σχέδια για απολύσεις, με στάσεις εργασίας ανά βάρδια που συνεχίζονται την Τρίτη.

Και στους οικοδόμους η μάχη κλιμακώνεται. Η μαζική συμμετοχή των οικοδόμων στις κινητοποιήσεις που έγιναν, η καλύτερη οργάνωση στα γιαπιά και τα εργοτάξια, έφερε άρον άρον τους κατασκευαστές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όταν μέχρι πριν λίγους μήνες έστελναν υπαλλήλους τους να διαπραγματευτούν με την Ομοσπονδία.Ο δρόμος για την υπογραφή ικανοποιητικής κλαδικής Σύμβασης είναι μακρύς και δύσκολος.

Κατακτήσεις με γενικότερη σημασία

Σε άλλους κλάδους, η οργανωμένη πάλη με το πλαίσιο των ταξικών Συνδικάτων έχει ήδη αποφέρει σημαντικές κατακτήσεις για τους εργαζόμενους, όπως για παράδειγμα στους αμμοβολιστές, βαφείς και καθαριστές της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης. Στις αρχές του Απρίλη, η Πανελλήνια Ενωση Αμμοβολιστών υπέγραψε Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αυξήσεις στο μεροκάματο που ξεκινάνε από 7,6% και φτάνουν στο ποσοστό του 9,7%, ανάλογα με την ειδικότητα.

Σαν αποτέλεσμα, το μεροκάματο στις ειδικότητες των αμμοβολιστών, βαφέων, υδροβολιστών και στοκαδόρων διαμορφώνεται στα 85 ευρώ από 79 ευρώ που ήταν πριν, δηλαδή καταγράφεται αύξηση 7,6%. Ανάλογη κλιμάκωση έχουν και τα μεροκάματα των υπόλοιπων ειδικοτήτων. Μάλιστα, στους βοηθούς που μπαίνουν για πρώτη φορά στη δουλειά, από 62 ευρώ που ήταν το μεροκάματο, διαμορφώνεται στα 68 ευρώ (αύξηση 9,7%).

Στην ίδια κατεύθυνση και οι μεταλλεργάτες του Πειραιά κερδίζουν βήμα βήμα μιαν ακόμα Σύμβαση με ικανοποιητικές αυξήσεις. Οι αυξήσεις στο μεροκάματο που έχουν πετύχει μέχρι τώρα σε 50 και πλέον επιχειρήσεις της Ζώνης φτάνουν το 12%, ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται η μάχη για την υπογραφή της Συλλογικής Σύμβασης με την Ενωση των εργοδοτών.

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΜΕΓΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ -Β'-

Επίθεση με γερές πλάτες

Κοινό στοιχείο στους κλάδους που έχουν ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις για τη Σύμβαση, είναι το γεγονός ότι οι εργοδότες εμφανίζονται πιο επιθετικοί από κάθε άλλη φορά. Και έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, αν συνυπολογίσει κανείς τη στήριξη που τους παρέχουν στο όνομα της κρίσης η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τόσο με το φιλεργοδοτικό νομικό πλαίσιο που έχουν δημιουργήσει (νόμοι για την εκ περιτροπής εργασίας, τις απολύσεις κ.ά.), όσο και με την έκτακτη οικονομική στήριξη (τράπεζες, μεγαλοξενοδόχοι) που αθροίζεται στα υπερπρονόμια που απολαμβάνει διαχρονικά οι κεφαλαιούχοι και στη χώρα μας, είτε σε περίοδο κρίσης, είτε σε περίοδο οικονομικής μεγέθυνσης.

Η στήριξη του κεφαλαιούχων από τον δικομματισμο, σε συνδυασμό με τη στρατηγική της ενσωμάτωσης του συνδικαλιστικού κινήματος στις ανάγκες της υπερκερδοσκοπικής ανταγωνιστικότητας, έχουν βάλει στην κυριολεξία το πιστόλι στον κρόταφο των εργαζομένων. Μέσα σ' αυτό το κλίμα συναίνεσης και εκφυλισμού, που επιδιώκει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και τα στελέχη της στους κλάδους και τις επιχειρήσεις, βρίσκουν το έδαφος επιχειρήσεις, όπως η πολυεθνική «Αλουμίνιον» (Hellenic Steel) στη Θεσσαλονίκη, να βάλουν θέμα μη καταβολής ακόμα και της πενιχρής αύξησης που προβλέπει η επιχειρησιακή Σύμβαση από 1/5/2009.

Επί της ουσίας, είναι η επιχείρηση που σέρνει το χορό στην προσπάθεια της εργοδοσίας να αποδεσμευτεί μια και καλή από τις Συλλογικές Συμβάσεις και να επιβάλει τις ατομικές διαπραγματεύσεις. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι σε όσες κλαδικές ή επιχειρησιακές διαπραγματεύσεις έχουν γίνει μέχρι σήμερα, οι εργοδότες έρχονται εξοπλισμένοι με το επιχείρημα ότι η κατάπτυστη Σύμβαση του ενός ευρώ που υπέγραψε η ΓΣΕΕ δεν μπορεί παρά να αποτελεί το ταβάνι στην όποια αύξηση. Αλλο ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της ζημιάς που κάνει, η ξεπουλημενη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, στους εργαζόμενους και τους διεκδικητικούς αγώνες τους.

συνεχίζεται...

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: ΜΕΓΑΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥΣ

Σημαντικοί αγώνες, βρίσκονται αυτήν την περίοδο σε εξέλιξη, με αιχμή τις κλαδικές ή επιχειρησιακές Συμβάσεις. Αυτός ο αγώνας δένεται αναπόφευκτα με την προετοιμασία της πρωτομαγιάτικης απεργίας, αλλά και τη συνολικότερη προσπάθεια που κάνει το κοικωνικο, συνδικαλιστικό κίνημα να δημιουργήσει ισχυρές και οργανωμένες αντιστάσεις στην επέλαση που έχουν κηρύξει οι εργοδότες και τα κόμματά τους στο όνομα της οικονομικής κρίσης. Από αυτήν την άποψη και με δεδομένη την προσπάθεια της εργοδοσίας να μειώσει περαιτέρω, αντί να αυξήσει, τους μισθούς, η φετινή μάχη των Συμβάσεων έχει ξεχωριστή σημασία, είναι ακόμα πιο σύνθετη και απαιτητική.

Ποια είναι τα βασικά στοιχεία, που χαρακτηρίζουν τη μέχρι τώρα κατάσταση; Σε πολλούς κλάδους, όπου το 2008 είχε υπογραφεί μονοετής Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, όπως για παράδειγμα στο Φάρμακο, παρά το γεγονός ότι βρισκόμαστε στα μέσα σχεδόν του Απρίλη, η εργοδοσία δεν έχει κάτσει ακόμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Ομοσπονδία. Διαμηνύει, ωστόσο, ότι στο όνομα της κρίσης προτίθεται να δώσει «αυξήσεις» στα όρια του πληθωρισμού. Και μιλάμε για έναν κλάδο που τα προηγούμενα χρόνια παρουσίασε και συνεχίζει να έχει τεράστια κερδοφορία.

Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι οι 10 φαρμακοβιομηχανίες με την πιο θεματική αύξηση κερδών μεταξύ του 2006 και του 2007, κατέγραψαν το 2007 κέρδη της τάξης των 79.381.902 ευρώ, αυξημένα σε ορισμένες επιχειρήσεις μέχρι και κατά 664,4% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά! Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι η κρίση, πέρα από τις όποιες διαστάσεις της, αποτελεί το καλύτερο άλλοθι για να επιβάλει το κεφάλαιο ακόμα μεγαλύτερη μείωση στην τιμή στην οποία αγοράζει την εργατική δύναμη.

συνεχίζεται...

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΤΟ ΚΥΜΑ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΗ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ

Αλλη μια μελανή σελίδα στην επιχείρηση «παράδοση των ακτών» της χώρας μας σε ιδώτες - όσων βέβαια είχαν απομείνει ακόμη ελεύθερες - κατέγραψε η προχτεσινή κοινή υπουργική απόφαση, με την οποία παραχωρούνται στους δήμους ο αιγιαλός και οι παραλίες και μέσω αυτών σε διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ο λαός έτσι και οι εργαζόμενοι χάνουν και τα τελευταία περιθώρια ελεύθερης και δωρεάν πρόσβασης στις ακτές, παρότι είναι λαϊκή περιουσία!

Το έργο της παράδοσης των ακτών, όμως, σε ιδιώτες έχει την ιστορία του:

  • Προηγήθηκε ο νόμος 2971/2001 (ΠΑΣΟΚ), τον οποίο επικαλείται και η προχτεσινή απόφαση, ο οποίος επιτρέπει την τσιμεντοποίηση του αιγιαλού και των παραλιών ή την παραχώρησή τους για αποκλειστική χρήση από επιχειρηματίες έναντι ...ενοικίου!
  • Ακολούθησε ο νόμος 3105/2003 (πάλι ΠΑΣΟΚ) που επέτρεψε στην «Εταιρεία Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ» να άρει την προστασία μεγάλων τμημάτων του αιγιαλού γύρω από τις τουριστικές μονάδες του ΕΟΤ και να τις παραδώσει στο μεγάλο κεφάλαιο.
  • Ακολούθησε ο νόμος 3342/2005 (ΝΔ) για την «αξιοποίηση» των Ολυμπιακών Ακινήτων, με βάση τον οποίο εκχωρήθηκαν οι ακτές του Σαρωνικού σε μεγαλοεπιχειρηματίες για ξενοδοχεία, μαρίνες και άλλες εγκαταστάσεις.

Το αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής και των δύο κομμάτων είναι οι εργαζόμενοι, για να κάνουν το καλοκαίρι ένα μπάνιο, να πληρώνουν ακόμη και ένα ...μεροκάματο!

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑΚΙΑ

Αντιμετωπίσαμε κάποια προβληματάκια με την σύνδεση μας στο internet και μείναμε λιγάκι πίσω, αλλά επανερχόμαστε άμεσα...! Διαβάστε τη συνέχεια...

ΣΚΑΝΔΑΛΟ Η ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Οι επιδοτήσεις και οι κόντρα επιδοτήσεις, τα 250 εκατομμύρια ευρώ ζεστό χρήμα μέσα σε οχτώ χρόνια για τους ακτοπλόους με τα υπερτριακονταετή «σαπάκια» τους. Αυτό είναι το σκάνδαλο που αναδύεται από την «υπόθεση Παυλίδη». Κι αυτό δεν πρόκειται να το ακουμπήσουν.

Το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, η εμπορευματοποίηση της γης, η εκποίηση της λαϊκής περιουσίας, που κάθε φορά συνοδεύεται από κηρύγματα για «λαγούς και πετραχήλια». Αυτό είναι το σκάνδαλο που αναδύεται από την «υπόθεση Βατοπέδι». Γι' αυτό το σκάνδαλο δεν τολμούν να πουν κουβέντα.

Ο «νόμος» της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των πολυεθνικών, η ικανοποίηση των απαιτήσεων των μονοπωλίων, η εκπλήρωση των ετεροβαρών για τον τόπο υποσχέσεων που παρέχονται στις εταιρείες των «συμμάχων», το κέρδος που μέσα στο καζάνι του βουτάει το δάχτυλο για να γλείψει λίγο από το «μέλι». Αυτό είναι το σκάνδαλο της «υπόθεσης Ζήμενς». Αλλά πώς να βγάλουν έστω και ένα «κιχ», όταν αυτό το σκάνδαλο είναι η ίδια τους η πολιτική;

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΟΤΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΔΕ ΛΕΝΕ ΚΟΥΒΕΝΤΑ

«Χειραγωγεί» τη Δικαιοσύνη η κυβέρνηση, κατά το ΠΑΣΟΚ, την «απειλεί» η αξιωματική αντιπολίτευση, κατά τη Νέα Δημοκρατία! Και οι δύο μαζί τι της κάνουν, άραγε;

Στα σίγουρα, πάντως, δεν ενισχύουν το κύρος, την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά της. Τουλάχιστον όχι όσον αφορά τα σκάνδαλα, που εσκεμμένα μονοπωλούν τον όποιο πολιτικό διάλογο.

Πάντως, όταν οι δικαστικοί λειτουργοί (και ιδίως οι ανώτατοι) δίνουν κατευθύνσεις ενάντια στους εργατικούς αγώνες, ή θωρακίζουν, νομικά, υπονόμευση εργασιακών δικαιωμάτων, εκεί κανείς τους δεν λέει κουβέντα.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, απλά η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της και επιτελεί το έργο της, οπότε κανείς δε δικαιούται να μιλάει.

Και φυσικά, μέσα στον όλο χαμό, κανείς δεν αναφέρεται στην ουσία: Στο ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι θέμα χειρισμών, πρακτικών και κανονισμών, αλλά ...περιεχομένου.

Ετσι, όταν οι μηχανισμοί της Δικαιοσύνης κατά βάση καλούνται να εφαρμόσουν αντιλαϊκούς νόμους, τότε είναι ...μονόδρομος το αποτέλεσμα.

Διαβάστε τη συνέχεια...

SYNC

Bloggers

GreekBloggers.com