Eνα μικρο αφιέρωμα για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στο Μπασκετ! Β'

Παναθηναϊκός: Μία ΟΜΑΔΑ

Δεν είναι στην καλύτερή του κατάσταση αυτή την περίοδο ο Παναθηναϊκός έχοντας όμως την δικαιολογία των αγώνων χωρίς τρομερή σημασία. Η ήττα στο Βελιγράδι δεν πλήγωσε, ενώ με τη Μάλαγα θα νικούσε εύκολα ή δύσκολα. Κακώς, φάνηκε πως όπως κάποιοι δημοσιογράφοι(ο γράφων περιλαμβάνεται σε αυτούς) πήραν τον αγώνα πολύ ελαφριά με τους Ανδαλουσιανούς, το ίδιο έκαναν όλοι στον Παναθηναϊκό σε ορισμένες στιγμές και ο ίδιος ο Ζοτς. Και δεν είναι δικαιολογία ότι γνώριζαν την διαγραφόμενη ήττα της Παρτιζάν.

Η εικόνα πάντως για 27 λεπτά ήταν κάτι παραπάνω από καλή. Ο Παναθηναϊκός εγκατέλειψε τα πολλά τρίποντα, πλήγωσε τον αντίπαλό του με γρήγορο μπάσκετ και πόντους στη ρακέτα, έπαιξε δυνατή άμυνα, έλεγξε τα ριμπάουντ, ήταν εξαιρετικός. Μετά παρασύρθηκε, έβγαλε τις λίγες αδυναμίες του και παραλίγο να την πληρώσει σε ψυχολογικό επίπεδο.

Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Όταν ο αγώνας γύρισε, οι πράσινοι ήταν όλοι μία γροθιά βασικοί και αναπληρωματικοί. Η εικόνα του Κώστα Τσαρτσαρή, ο οποίος θα είχε όλα τα δίκια του κόσμου να αισθάνεται παραγκωνισμένος φέτος, να έχει ανέβει στις πινακίδες και να φωνάζει στους συμπαίκτες του, η παρουσία του Γιασικεβίτσιους που γενικώς τα βάζει με όλους και όλα. Κυρίως όμως, ο άνθρωπος του οποίου η καριέρα τελειώνει έχοντας απολαύσει τα πάντα, ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, να θυμίζει Αλέκο Σακελλάριο (στην ταινία που ξήλωνε το πουλόβερ του βλέποντας έναν ποδοσφαιρικό αγώνα) που έβαζε κι έβγαζε την μπλούζα από το άγχος καταδεικνύουν ότι ακόμα και στο κακό τους βράδυ, οι πρωταθλητές είναι Ο-Μ-Α-Δ-Α.

Έτσι είναι τα σύνολα. Ο ένας για τον άλλο και το εγώ θαμμένο πολύ κάτω από το εμείς.

Είχαμε γράψει πριν την κλήρωση ότι τα δύσκολα για τον Παναθηναϊκό θα είναι στο σταύρωμα με ή χωρίς αβαντάζ έδρας. Η Σιένα είναι περίεργο φρούτο και θα ήταν πολύ πιο περίεργο με την παρουσία του Λαβρίνοβιτς. Χωρίς τον Λιθουανό, οι πράσινοι παίρνουν ένα τεράστιο προβάδισμα στη ρακέτα αφού από την άμυνα της Σιένα θα απουσιάζει ο ύψους 2,12 πάουερ φόργουορντ και η απώλεια είναι σημαντική. Αν την εκμεταλλευτεί ο Παναθηναϊκός και πείσει τους περιφερειακούς του να μην πάνε τον αγώνα σε κονσέρτο για πολυβόλα με τους Μακιντάιρ, Ντόμερκαντ, Καουκένας, Σάτο, Φίνλεϊ κλπ, τότε όλα θα πάνε καλά και με 3-0 ή 3-1 θα βρεθεί στο Βερολίνο. Σε αντίθετη περίπτωση, η Σιένα με την σκληρή της άμυνα μπορεί να μπει στο παιχνίδι της πρόκρισης και δεν χρειάζεται όλα να κριθούν σε πέμπτο αγώνα.

Όσο για τον τίτλο του κειμένου; Οι αιώνιοι λογικά θα συμμετέχουν στο φάιναλ φορ και θα αγωνιστούν στον ημιτελικό για τρίτη φορά στην ιστορία τους. Μαζί θα βρεθούν και οι γνωστές στρατιές. Άλλο Τελ Αβίβ, άλλο Σαραγόσα και άλλο Βερολίνο. Επειδή η γερμανική αστυνομία έχει βαρύ χέρι, το Βερολίνο ήταν και θα είναι μετά το τριήμερο μία ωραία πόλη.

απο το:Contra

Διαβάστε τη συνέχεια...

Eνα μικρο αφιέρωμα για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στο Μπασκετ!

Ολυμπιακός: Δημοκρατία, τέλος

Σπουδαίες νίκες έχει πάρει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια. Νίκες μεμονωμένες όπως αποδείχθηκαν. Ποτέ όμως δεν κρατούσε την τύχη στα χέρια του, ούτε και πέρυσι όταν έσπασε την έδρα της ΤΣΣΚΑ για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήταν η καλύτερη ομάδα. Τώρα είναι.

Με την Ταού είδαμε έναν άλλο Ολυμπιακό, μία διαφορετική λογική για 35 λεπτά και ο Παναγιώτης Γιαννάκης πρέπει να πάρει ένα μέρος από τα συγχαρητήρια. Την κατάλληλη στιγμή απελευθέρωσε τους παίκτες του, απλοποίησε το επιθετικό παιχνίδι των ερυθρολεύκων και τα αποτελέσματα ήταν τα εκρηκτικά 25 λεπτά στην πιο δύσκολη έδρα της Ευρώπης.

Από το ξεκίνημα της περιόδου το προπονητικό τιμ των ερυθρολεύκων δούλεψε σκληρά για να δείξει διάφορα πράγματα στα παρκέ, ιδιαίτερα πολύπλοκα όπως παραδέχονταν και οι ίδιοι, τα οποία δεν βγήκαν. Το δύσκολο είναι και το απλό. Τον είδαμε επιτέλους να πηγαίνει να σκοράρει, να επιδιώκει να ανοίγει το σκορ και να αξιοποιεί την ποσοτική διαφορά σε ταλέντο με τους «Βάσκους».

Παικταράδες ο Πριτζιόνι, ο Σπλίτερ, ο Ρακόσεβιτς, ο Μάικλ οι αλλαγές τους όμως; Στον πάγκο ο Γιαννάκης κοιτάει και βλέπει τον Παπαλουκά, τον Γκριρ, Τσίλντρες δηλαδή όχι απλά βασικούς παίκτες αλλά σημαντικές προσωπικότητες που ουσιαστικά «καθαρίζουν» μεγάλους αγώνες. Βάλτε και την απουσία του Πρίντεζη για να καταλάβετε την διαφορά ανάμεσα στον Ιλιέφσκι, τον Μακντόναλντ, τον Τελέτοβιτς, τον εξαιρετικό Βιδάλ.

Η μεγάλη ομάδα, όπως θέλει να γίνει ο Ολυμπιακός, δείχνει τα δόντια της όταν νικάει κι εκτός ρυθμού. Η Ταού μείωσε, εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία των ερυθρολεύκων να συνεχίσουν να σκοράρουν, εδώ κάπου κόλλησε όλη ομάδα αφού άργησε να επιστρέψει ο Πάργκο, έπεσε πάνω όμως σε έναν... άλλο Ολυμπιακό. Ο ηγέτης του Ολυμπιακού, ο Γιάννης Μπουρούσης πήρε την ομάδα πάνω του όταν η μπάλα δεν σηκωνόταν, ο Παπαλουκάς έδειξε τι θα πει «τους έχω θα νικήσουμε» και ο Βασιλόπουλος συνεχίζει να νικάει τους φόβους. Όλα αυτά οικοδομήθηκαν στην πλάτη του μεγάλου Βούισιτς, του Πάργκο και του Χαλπερίν. Ο Γιαννάκης έκανε μετρημένες αλλαγές αυτή τη φορά, η πολύ δημοκρατία τελείωσε και τώρα η Ρεάλ.

Για ένα σύνολο που βρίσκεται στο δρόμο να ξαναγίνει μεγάλο, αποτελεί παγίδα αυτή η σειρά με αβαντάζ έδρας και δύο αγώνες σε 48 ώρες(2-2-1 η σειρά των πλέι οφ) απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν έχει κανένα άγχος. Θα τα δούμε και τότε, όμως όλα θα κριθούν στις δύο πρώτες αναμετρήσεις στον Πειραιά. Μετά Βερολίνο.

Μία καλή κουβέντα, αμέτρητες για την ακρίβεια, αξίζουν στους αδερφούς Αγγελόπουλους οι οποίοι για την χαρά να κάνουν «ζντο» στο κέντρο του γηπέδου με τους παίκτες, έδωσαν στον Ολυμπιακό το καλύτερο ρόστερ στην ιστορία του, σε ονόματα και αξία παικτών. Πολλοί μιλάμε για υπερβολές ή για κινήσεις εντυπωσιασμού. Όσοι είδαν τον Τσίλντρες και τον Πάργκο καταλαβαίνουν πως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ξέρουν μπάσκετ. Πάνω από όλα αγαπούν το μπάσκετ και καλύτερα που τα χρήματά τους να πηγαίνουν σε παίκτες που φέρνουν τον κόσμο στο γήπεδο παρά σε... αρρωστημένες καταστάσεις.

απο το:Contra

Διαβάστε τη συνέχεια...

ΛΕΗΛΑΣΙΑ...ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΚΗ

Το ΠΑΣΟΚ κατηγορεί τη ΝΔ ότι αυτή φταίει για το μεγάλο δημόσιο χρέος που καλείται να επωμιστεί ο ελληνικός λαός. Από την πλευρά της, η ΝΔ ισχυρίζεται ότι το ΠΑΣΟΚ φταίει γιατί εκείνο ήταν που της παρέδωσε ένα δυσθεώρητο δημόσιο χρέος.

Αλλά τα στοιχεία είναι προσιτά στον καθένα και επιβεβαιώνουν ότι το φαινόμενο είναι διαρκείας. Από τότε που η Ελλάδα μπήκε στην ΕΕ (τότε ΕΟΚ), το δημόσιο χρέος, με όλες τις διαδοχικές δικομματικές κυβερνήσεις, εκτινάχτηκε. Η μια κυβέρνηση το παραλάμβανε «χ» και η επόμενη το παρέδιδε «χ+ψ» για να το ξαναπαραλάβει από την προηγούμενη που το είχε φτάσει στο «χ+ψ+ω».

Για να το κάνουμε λιανά, τα πράγματα έχουν ως εξής:

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πήραν το δημόσιο χρέος στο 30% του ΑΕΠ το 1980 και το έφτασαν σήμερα στο 107% του ΑΕΠ, προς δόξαν της "ευημερίας" που θα εξασφάλιζε στο λαό και στον τόπο τόσο η "χρηστή" τους διαχείριση, όσο και η ένταξη της χώρας στην ΕΕ, στην ΟΝΕ και στην ευρωζώνη.

Εντούτοις, οι Ελληνες πολίτες, σύμφωνα με τα επιτελεία της Ρηγίλλης και της Χαριλάου Τρικούπη, δυο επιλογές έχουν: ΄Η θα επιδοκιμάσουν το ΠΑΣΟΚ που επί των ημερών του κάθε Ελληνας (στοιχεία 2004) έφτασε να χρωστά 23.000 ευρώ ή θα επιδοκιμάσουν τη ΝΔ που επί των δικών της ημερών (στοιχεία 2008) κάθε Ελληνας χρωστά 28.000 ευρώ...

Με άλλα λόγια, η "αντιπαράθεση" μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (την ώρα που και οι δυο μαζί «γλείφουν» τον Αλμούνια) διεξάγεται στο γνωστό επίπεδο της εφηρμοσμένης δημοκοπίας: «Αν δεν ήμουν εγώ - λένε στον φεσωμένο Ελληνα ψηφοφόρο - θα χρώσταγες περισσότερα» (ΝΔ), «αν ήμουν εγώ θα χρώσταγες λιγότερα» (ΠΑΣΟΚ).

Απ' ό,τι φαίνεται από το μυαλό των "σωτήρων του έθνους" δεν τους περνάει καθόλου η σκέψη ο Ελληνας εργαζόμενος να μη γουστάρει να σηκώνει στην καμπούρα του ούτε τα κεσάτια του ενός, ούτε του άλλου, τα οποία παρεμπιπτόντως ισοδυναμούν με θαλασσοδάνεια, επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και "κίνητρα προς τους ευυπόληπτους καταθέτες των ελβετικών τραπεζών.

Μήπως λοιπόν, ενόψει και των ευρωεκλογών, αντί επιλογής ψήφου ανάμεσα στους "λογιστάκους" και στους υπολοίπους θιασώτες της διαχρονικής λεηλασίας που έχει υποστεί η Ελλάδα, οι ψηφοφόροι να επιλέξουν να τους στείλουν το "λογαριασμό";

Διαβάστε τη συνέχεια...

Η ΚΟΡΟΪΔΙΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ

Θυμηδία προκαλεί ο τρόπος και τα επιχειρήματα με τα οποία τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να πείσουν την «κοινή γνώμη» ότι το πακέτο των 28 δισ. ευρώ διοχετεύεται στα νοικοκυριά και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και δε χαρίστηκε στις τράπεζες. Μη έχοντας κάποια συγκεκριμένα στοιχεία που να στηρίζουν τους ισχυρισμούς τους - και πώς να είχαν; - είτε αναπαράγουν τα αστεία επιχειρήματα των τραπεζιτών περί «απροθυμίας των νοικοκυριών να δανειστούν» είτε επιδίδονται εκ νέου σε φραστικούς λεονταρισμούς. «Τις τράπεζες τις πιέζουμε με τον πιο ασφυκτικό τρόπο», ξεσπάθωσε, για πολλοστή φορά χτες, ο Λ. Ζαγορίτης, δίχως βέβαια να αναφέρει κάποιο ασφυκτικό μέτρο πίεσης. Η διέξοδος βρέθηκε πάλι στα αναθέματα και στις κατάρες κατά των γκόλντεν μπόις: «Τους καλούμε να αφήσουνε τα κόλπα, να αφήσουν τις πολιτικές των μπόνους και των χαριστικών κινήσεων στον εαυτό τους, στα στελέχη τους», συνέχισε ο γραμματέας της ΚΕ της ΝΔ. Ηδη όμως οι τράπεζες έχουν «ξεκοκαλίσει» τα 9 από τα 28 δισ. ευρώ, αλλά οι χορηγήσεις δανείων στα νοικοκυριά διαρκώς μειώνονται. Επίσης, ενώ τα ευρωεπιτόκια πέφτουν, οι δόσεις των στεγαστικών και καταναλωτικών δανείων παραμένουν σταθερές...

Η κοροϊδία λοιπόν έχει και τα όριά της, πολύ περισσότερο όταν η πλειοψηφία του λαού βιώνει την οδυνηρή πραγματικότητα στο πετσί της... Διαβάστε τη συνέχεια...

"ΔΙΑΧΥΤΗ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ"

Διαδόθηκε προχτές ότι ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Θ. Ρεντζεπέρης είπε αυτολεξεί ότι «την επόμενη φορά θα τους πυροβολήσουμε», δίνοντας «οδηγίες» στους «ράμπο» των Ειδικών Δυνάμεων του Λιμενικού για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους εργάτες της Ζώνης, όταν αυτοί διαδηλώσουν ξανά στο ΥΕΝ. Φέρεται να ξεστόμισε τη φράση αυτή λίγη ώρα μετά την απρόκλητη επίθεση που εξαπέλυσαν οι «βατραχάνθρωποι» του Λιμενικού, με ρόπαλα και χημικά, σε βάρος των εργατών που συγκεντρώθηκαν στο υπουργείο, για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στο μεροκάματο, τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας τους, την ουσιαστική προστασία των χιλιάδων ανέργων.

Ο αρχηγός του Λιμενικού, μέχρι και χτες το πρωί, δεν είχε διαψεύσει αυτήν την απαράδεκτη και επικίνδυνη φράση. Τελικά, μέσω του Γραφείου Τύπου του ΥΕΝ δόθηκε η εξής απάντηση: «Η θέση του αρχηγού του ΛΣ Σώματος αποτυπώθηκε στη διάρκεια δηλώσεών του στις τηλεοπτικές κάμερες και των δημοσιογράφων, από τις οποίες δηλώσεις κατέστη σαφέστατο ότι οι εντολές που είχαν δοθεί ήταν στη λογική της αποκλιμάκωσης και της μη χρήσης βίας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο αρχηγός συνεχάρη στελέχη του ΛΣ για την ψυχραιμία που επέδειξαν, αν και προκλήθηκαν, καθώς και το γεγονός ότι με δική του πρωτοβουλία προγραμματίστηκε η συνάντηση της αντιπροσωπείας των εργαζομένων και του υπουργού». Γιατί δε διαψεύδει το ΥΕΝ; Ο καθένας να βγάλει τα συμπεράσματά του.

Διαβάστε τη συνέχεια...

"ΜΕΓΑΛΕΣ" ΔΙΑΦΟΡΕΣ...

Αν καταλάβαμε καλά από τη συζήτηση στη Βουλή για την εξωτερική πολιτική συμβαίνουν τα εξής:

Η Νέα Δημοκρατία έχει πολιτική «υπεύθυνη», «σοβαρή», «ουσιαστική», «προσεκτική», «αποφασιστική» και «σύγχρονη».

Το ΠΑΣΟΚ πάλι έχει πολιτική «αισιόδοξη», «δημιουργική», «πρωτοβουλιακή», «ολοκληρωμένη» και «ξεκάθαρη».

Θα συμφωνήσουμε ότι ανάμεσά τους υπάρχουν αβυσσαλέες διαφορές όσον αφορά ...στα επίθετα. Το θέμα όμως είναι πως υπάρχει απόλυτη σύμπλευση ως προς ...τα ουσιαστικά.

Δηλαδή, την εναρμόνιση της χώρας με όσα θέλουν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ και φυσικά την προάσπιση των συμφερόντων των μονοπωλίων παντού στον πλανήτη.

Γιατί με όποιο επίθετο κι αν στέλνεις στρατιώτες στο Αφγανιστάν ή στα Βαλκάνια, τις ίδιες ακριβώς επιδιώξεις εξυπηρετείς, που καμία φυσικά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού ή οποιουδήποτε άλλου λαού.

Αλλο που τα πάντα γίνονται στο όνομα της ...λαϊκής κυριαρχίας και ευημερίας. Εως και για δημοκρατικούς βομβαρδισμούς έχουμε ακούσει.

Διαβάστε τη συνέχεια...