Γενικεύεται η λίστα συγγραμμάτων.

Επιτακτική ανάγκη να διεκδικήσουν οι φοιτητές όλα τα απαραίτητα συγγράμματα να διανέμονται δωρεάν σε όλους τους φοιτητές

Στη μια μετά την άλλη τις σχολές και τα Τμήματα, σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, μπαίνει σε εφαρμογή η ρύθμιση του αντιδραστικού νόμου-πλαισίου, για την επιλογή ενός δωρεάν συγγράμματος από λίστα προτεινόμενων συγγραμμάτων.

Με αυτόν τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος για την περικοπή της δωρεάν διανομής των συγγραμμάτων, καθώς από έναν κατάλογο δυο ή περισσοτέρων συγγραμμάτων ο φοιτητής λαμβάνει δωρεάν μόνο το ένα. Ταυτόχρονα, μπαίνει ένα ακόμα λιθαράκι στη μετατροπή των σπουδών σε συρραφή δεξιοτήτων, καθώς φοιτητές του ίδιου τμήματος θα διδάσκονται τελικά διαφορετικά πράγματα, ανάλογα με το συγγραφέα του βιβλίου που επιλέγουν. Στο όνομα της «ελεύθερης επιλογής» χάνεται δηλαδή η ουσία της επιστημονικής γνώσης, ότι αλήθεια είναι μόνο μία και αυτή την αλήθεια πρέπει να μπορούν να την κατακτούν όλοι οι φοιτητές, χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις.

Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις υποστηρικτών της κυβερνητικής πολιτικής, που αφού προηγουμένως εκφράσουν τη συμφωνία τους με το σύστημα της επιλογής συγγραμμάτων, σημειώνουν ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει σωστά (!) γιατί, όπως σημειώνει ο Χρ. Κίττας, πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών («Απογευματινή», 29/9/2008), «στην πράξη τα δυο συγγράμματα θα γίνουν ένα, διότι οι φοιτητές στη συντριπτική πλειονότητά τους θα επιλέξουν το σύγγραμμα από το οποίο γίνεται η διδασκαλία». Ενώ ο Α. Μάνθος, πρύτανης του ΑΠΘ σημειώνει πως «υπάρχει βεβαίως ένα κύριο βιβλίο, το οποίο είναι ο βασικός μοχλός της διδασκαλίας. Εάν όλοι οι φοιτητές επιλέξουν αυτό, τότε είναι πιθανό να γυρίσουμε πάλι στην ίδια κατάσταση του μοναδικού συγγράμματος»! Είναι φανερό, ότι το σύστημα της επιλογής συγγραμμάτων οδηγεί τους φοιτητές να βάλουν το χέρι στην τσέπη, καθώς οι φοιτητές εκείνοι που θα επιλέξουν άλλο σύγγραμμα πέραν του «βασικού», θα αναγκαστούν τελικά να αγοράσουν και το «βασικό σύγγραμμα»...

Η προώθηση της περικοπής της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, έχει φυσικά και χειροκροτητές. Πρώτα και κύρια τη ΔΑΠ, που σαν τον χαμαιλέοντα αλλάζει και ρεπερτόριο: Εκεί που εφαρμόζεται το νέο σύστημα διανομής συγγραμμάτων (π.χ. Τοπογράφοι Θεσ/νίκης) υποστηρίζει ότι ο νόμος-πλαίσιο είναι νόμος του κράτους και δεν μπορεί να γίνει κάτι. Εκεί που γίνονται κινητοποιήσεις ενάντια στην περικοπή (π.χ. Σχολές του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων) υποστηρίζει ότι εξαιτίας των κινητοποιήσεων οι φοιτητές δε θα πάρουν ούτε αυτό το ένα σύγγραμμα. Ενώ εκεί που ακόμα συζητιέται η λίστα συγγραμμάτων (π.χ. Φιλολογικές Θεσ/νίκης) υποστηρίζει ότι... ότι οι παρατάξεις που αντιτίθενται στο νόμο κινδυνολογούν και δεν περικόπτονται τα συγγράμματα! Από την άλλη μεριά, η ΠΑΣΠ ψελλίζει ότι η νέα ρύθμιση αποτελεί νόμο του κράτους και... «τι να κάνουμε», αποκρύπτοντας ότι η λίστα συγγραμμάτων αποτελεί και δική της πρόταση, ενώ ο Γ. Παπανδρέου έχει πρωτοστατήσει στην «επιλογή» συγγραμμάτων!
Αναδεικνύεται λοιπόν, οτι οι φοιτητές πρεπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους, και να διεκδικήσουν να διανέμονται δωρεάν όλα τα απαραίτητα συγγράμματα σε όλους ανεξαιρέτως τους φοιτητές.