ΤΟ ΒΡΕΦΟΣ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ

Τα βρέφη που γεννιούνται με χαμηλό σωματικό βάρος διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο πνευμονικών αδιαθεσιών στους πρώτους 12 μήνες ζωής και σύμφωνα με νέα έρευνα, οι ερεθιστικοί αναπνευστικοί παράγοντες στους εσωτερικούς χώρους, κυρίως η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου και τα εντομοκτόνα εντός του σπιτιού, μπορεί να ευθύνονται εν μέρει γι' αυτό.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Archives of Diseases in Childhood, η Δρ Τζιλ Αλτερμαν και οι συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ στη Νέα Υόρκη έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση 124 πολύ χαμηλού σωματικού βάρους νεογνά και ανέλυσαν την επίπτωση των τροποποιήσιμων εκθέσεων στα αναπνευστικά νοσήματα ένα χρόνο μετά την έξοδο από την μονάδα εντατικής νεογνικής φροντίδας.

Οι αναπνευστικές παθήσεις ήταν πολύ συχνές μεταξύ των πρόωρων νεογνών με πολύ χαμηλό σωματικό βάρος κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής τους. Μάλιστα ένα στα 10 νεογνά είχε ήδη διαγνωστεί με άσθμα, κατά το πρώιμο αυτό στάδιο της ζωής του.

Το 47% των βρεφών είχε χρειαστεί μια ή περισσότερες επισκέψεις για παροχή φροντίδας και το 11% είχε νοσηλευθεί για αναπνευστικό νόσημα.

Το 82% των βρεφών είχε εκτεθεί τουλάχιστον σε έναν περιβαλλοντικό ερεθιστικό παράγοντα εσωτερικού χώρου και το ένα τρίτο ζούσε σε σπίτι με καπνιστή. Τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτι με καπνιστή και αυτά που είχαν εκτεθεί σε εντομοκτόνα ήταν πιθανότερο να χρειαστούν άμεση φροντίδα για αναπνευστικό νόσημα συγκριτικά με εκείνα που δεν είχαν εκτεθεί σε τέτοιους παράγοντες.

Η έκθεση στα εντομοκτόνα στο σπίτι ορίστηκε ως μια θετική απάντηση στην ερώτηση «είχατε ή θελήσατε να φέρετε έναν εξολοθρευτή ή χρησιμοποιήσατε χημικά τον τελευταίο χρόνο για τον έλεγχο των εντόμων;».

Στην ανάλυση που έγινε και έλεγχος διαφόρων σχετικών παραγόντων περιλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού άσθματος ή αλλεργιών, τόσο η συμβίωση με καπνιστή όσο και η έκθεση στα εντομοκτόνα ήταν ανεξαρτήτως σχετικά με την ανάγκη άμεσης θεραπείας για αναπνευστικό νόσημα.

Τα στοιχεία είναι σημαντικά διότι αποδεικνύουν ότι οι τροποποιήσιμες εκθέσεις μπορούν να περιοριστούν και να επιφέρουν σημαντική επίδραση στην βελτίωση της υγείας των πρόωρων βρεφών με χαμηλό σωματικό βάρος γέννησης.