ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ...

Πάλι καλά, που, μέσα στον όλο χαμό, βρέθηκε κι ένας αδιάφθορος να σηκώσει τη χώρα στις πλάτες...

Ε, φυσικά, για τον Γιώργο Παπανδρέου μιλάμε. Ποιος άλλος θα μπορούσε να είναι;

Εκανε, άλλωστε, και την πρόταση που φέρνει τα πάνω - κάτω. Να μαζευτούνε - λέει - όλα τα κόμματα για να λύσουν το πρόβλημα της μίζας στην Ελλάδα!

Ελα, όμως, που η «μίζα» πάει πακέτο με την επιχειρηματική δραστηριότητα! Γιατί αλλιώς ποιο νόημα έχει;

Αρα, μήπως (λέμε, μήπως) τα κόμματα που υποστηρίζουν την επιχειρηματική δραστηριότητα (είτε είναι «φιλελεύθερη», είτε «πράσινη», είτε «κοινωνική», είτε «εθνική») διαιωνίζουν και τη διαφθορά;

Πολύ λογικό συμπέρασμα, σε μια όμως παράλογη εποχή. Που, αν σκέφτεσαι με γνώμονα το συμφέρον του εργαζόμενου, σε θέλουν ...εκτός τόπου και χρόνου.

Σκεφθείτε μόνο πως η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που και οι δύο μαζί πρέπει να έχουν επιδοτήσει τους εφοπλιστές (νόμιμα, παράτυπα ή όπως αλλιώς θέλετε) με ...τρεις προϋπολογισμούς του ελληνικού κράτους, μας μιλάνε για διαφάνεια!

Και ούτε ένα ευρώ από αυτά τα χρήματα να μην πήγε σε μίζα (λέμε τώρα και υποθέσεις εργασίας κάνουμε), πάλι είναι σκάνδαλο ολκής!