ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΑΠΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΥ...

Δεν έχουμε φτάσει εκεί ακόμα σ' αυτή τη χώρα.

'Η έτσι ελπίζουμε τουλάχιστον. Από τη Βρετανία έρχεται η είδηση πως η Σκότλαντ Γιαρντ ερευνά καταγγελία δημοσιογράφων της εφημερίδας Guardian πως δημοσιογράφοι των εφημερίδων the Sun και News of the world, ιδιοκτησίας Μέρντοκ, μίσθωναν ιδιωτικούς ντετέκτιβ και παρακολουθούσαν τις τηλεφωνικές επικοινωνίες τουλάχιστον 2.000-3.000 ανθρώπων.Στη λίστα αυτών που παρακολουθούσαν είναι πολιτικοί, καλλιτέχνες, ποδοσφαιριστές κ.ά.

Εννοείται πως το υλικό των ιδιωτικών συνομιλιών μετατρεπόταν σε "αποκλειστικά"ρεπορτάζ που δημοσίευαν οι εφημερίδες του Μέρντοκ για να τον κάνουν ακόμα πλουσιότερο. Αρα υπάρχει ένα σοβαρό ζήτημα, ο εθισμός ενός μεγάλου αριθμού αναγνωστών να διαβάζει τέτοιου είδους πληροφορίες.

Φυσικά ζήτημα σοβαρό υπάρχει όχι μόνο για το υλικό που δημοσιευόταν, αλλά και εκείνο που ποτέ δε θα δει το φως της δημοσιότητας, γιατί εύκολα γίνεται αντικείμενο αγοράς και πώλησης πληροφοριών, παζαριού, ή ακόμα πιο απλά εκβιασμού κ.α. Φυσικά, είναι σίγουρο πως για όλους αυτούς που συμμετείχαν σ' αυτή τη μέθοδο συλλογής "πληροφοριών" δεν θα "κολλούσε μύγα στο σπαθί τους" όσον αφορά τη λεγόμενη "ελευθερία του Τύπου" ή την "αντικειμενική πληροφόρηση".

Πρόκειται για ένα πολύ απλό και μικρό δείγμα για το πού μπορεί να φτάσει ένα μέσο ενημέρωσης που στόχο έχει να βγάλει όσο γίνεται περισσότερο κέρδος και ταυτόχρονα να αποπροσανατολίσει και να χειραγωγήσει την κοινωνική συνείδηση. Πρόκειται για ένα γέννημα θρέμμα του ανταγωνισμού, που ενώ έχει αφετηρία το κέρδος, αντικειμενικά λειτουργεί πολλαπλασιαστικά όσον αφορά τη διάδοση ό,τι πιο βρώμικου, χυδαίου και εγκληματικού παράγει το σύστημα της εκμετάλλευσης.

Είπαμε αρχικά πως ελπίζουμε να μην έχουμε φτάσει σ' αυτό το σημείο σ' αυτή τη χώρα. Πάντως έτσι κι αλλιώς δεν απέχουμε πολύ, γιατί το ίδιο σύστημα το γέννησε και στη Βρετανία.