
Αναγκάζεται να πάρει "δύσκολες αποφάσεις" για την οικονομία κι αυτό του κοστίζει ψυχολογικά. Στενοχωριέται που πρέπει να κάνει τόσο επώδυνα πράγματα.
Αλλά δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, οφείλει να μας πει την αλήθεια και να πάρει μέτρα όσο σκληρά κι αν είναι για να ορθοποδήσει ο δύσμοιρος αυτός τόπος.
Κι εμείς οι αχάριστοι τι κάνουμε; Αντί να συμμεριστούμε τον πόνο του - όπως και όλης της κυβέρνησης που στενοχωριέται εξίσου - ζητάμε αυξήσεις και διαμαρτυρόμαστε.
Αμα έχεις έναν τέτοιο αγνώμονα λαό να κυβερνήσεις τι να περιμένεις... Θα τα βροντήξει μια μέρα όλα και θα μας φύγει, να το θυμάστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου