Την επόμενη μέρα των εκλογών, τους επόμενους μήνες, ενδεχομένως και μέσα στις 100 περίφημες πρώτες μέρες, θα είναι έτοιμη να σκάσει μια μεγάλη ωρολογιακή βόμβα. Και αυτή αφορά το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, πρόνοια, υγεία, συνταξιοδότηση. Καταρχήν η εντολή που υπάρχει και από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς την Ελλάδα αλλά και οι περίφημοι τρεις οίκοι που ασχολούνται και μελετούν τα πράγματα στην Ελλάδα, θεωρούν ότι ανάμεσα στις πρώτες διαρθρωτικές, δηλαδή αντιδραστικές, αντιλαϊκές αλλαγές που πρέπει να γίνουν, αφορούν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης.Ήδη προετοιμάζεται το έδαφος μέσα από το δικομματικό καυγά, ανάμεσα στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Καθόλου δεν είναι τυχαίο ότι το προσφιλές θέμα που συζητάνε μεταξύ τους είναι ότι τα ταμεία είναι άδεια, ότι δεν υπάρχει κρατικό χρήμα, δημόσιο χρήμα όπως το λένε, άρα προετοιμάζουν το έδαφος και ο ένας και ο άλλος όχι μόνο για μια γενική σκληρή πολιτική λιτότητας για τους μισθούς και τις συντάξεις, αλλά και για να χτυπήσουν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, που παρέχει πολύ ψωμί στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στις Τράπεζες, που όπως ξέρετε έχουν και ειδικό κλάδο και υγείας και συνταξιοδότησης.
Επιτρέψτε μου να σχολιάσω καταρχήν αυτό τον καβγά. Η ΝΔ λέει παρέλαβα μεγάλο χρέος. Παρέλαβα ένα σπάταλο κράτος και τα ελλείμματα τροφοδοτούν το δημόσιο χρέος και πάει λέγοντας...
Το ΠΑΣΟΚ κάνει το εξής ερώτημα, ή θα το έλεγα αλλιώς διαπράττει το εξής έγκλημα απέναντι στο λαό. Λέει: μα πού πήγαν τα χρήματα που εισπράξατε από το λαό; Πού πήγαν τα χρήματα του ΕΣΠΑ; Πού πήγε το ένα, που πήγε το άλλο; Τόσα ποσά εισέρρευσαν στα κρατικά ταμεία ή εν πάση περιπτώσει στον κρατικό κορβανά.
Και οι δύο ηθελημένα δεν θέλουν να δουν ένα πράγμα. Να βρουν το χρήμα, στα κέρδη που πραγματοποίησαν εισηγμένες εταιρείες στα Χρηματιστήρια, στα κεφάλαια και στα κέρδη που έφυγαν από την Ελλάδα και δημιούργησαν επενδύσεις, επιχειρήσεις στο εξωτερικό, δεν θέλουν να δουν την κερδοφορία των Τραπεζών ακόμα και σε συνθήκες κρίσης που τάχα λείπει το ρευστό χρήμα. Δεν θέλουν να δουν πόσες φορές ανέβηκε η παραγωγικότητα της εργασίας και πόσο κάτω είναι το εργατικό εισόδημα και οι συντάξεις.
Δεν θέλουν να δουν πόσα πραγματικά δισεκατομμύρια χάνονται από τα ασφαλιστικά ταμεία, από το σύστημα υγείας, αυτό που υπάρχει εν πάση περιπτώσει, σε δοσίματα κυριολεκτικά και σε χρήματα, σε αγορές από τα μονοπώλια που κυριαρχούν στον τομέα της υγείας. Και όλα τα ανάγουν σε θέμα διαφάνειας, σπατάλης και σκανδάλων.
Εμείς σας το λέμε καθαρά. Βεβαίως δεν θέλουμε να υπάρχουν σπατάλες στη δημόσια διοίκηση. Βεβαίως δεν ανεχόμαστε τις μίζες και τα σκάνδαλα, βεβαίως δεν ανεχόμαστε τις ρεμούλες, βεβαίως δεν ανεχόμαστε την κακή διαχείριση. Και αυτά να μην υπήρχαν οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Ευρώπη και που ισχύουν και για την Ελλάδα θα προωθούνται.
Και πολύ περισσότερο δεν επρόκειτο να εισπράξει ο λαός την περικοπή της ρεμούλας, της σπατάλης και της λοβιτούρας. Απλώς θα τις έχαναν μερικά τρωκτικά τα οποία είναι πολύ κρίσιμα για την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία και γενικότερα για την εξουσία.
Επομένως αυτά που εμείς θα πούμε αυτή τη στιγμή παίρνουν υπόψη το εξής πράγμα: Ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι υποχρεωμένοι να πληρώσουν ούτε μισό ευρώ. Και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να δεχτούν τη νέα επίθεση που έρχεται στον τομέα αυτό και που έχει χαραχθεί προ κρίσης, -έχει ξεκινήσει προ κρίσης- ξεκινώντας αν θέλετε και ιστορικά στην Ελλάδα από το νόμο Σιούφα με διαδοχή Γιαννίτσης, Ρέππας, Πετραλιά κλπ μέτρα τα οποία άλλωστε παίρνονται και σε ολόκληρη την Ευρώπη και τα οποία υποδεικνύει ο ΣΕΒ και γενικότερα οι κεφαλαιοκράτες.
Ποια είναι η ουσία; Ποια είναι η στόχευση με την αλλαγή του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, πρόνοιας, υγείας, συνταξιοδότησης; Θέλουν να αντιστοιχήσουν πλήρως το ήδη μισογκρεμισμένο κτήριο, να το αντιστοιχήσουν πλήρως στις εργασιακές σχέσεις που υπάρχουν και σε αυτές που θα επικρατήσουν στην πορεία.
Θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα για να μπορούν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις να βγάλουν καινούρια κέρδη, πολύ περισσότερα κέρδη σε αυτό τον τομέα.
Ο ακρογωνιαίος λίθος αυτής της πολιτικής που τον υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι να περικοπούν ή να εξασθενήσουν πλήρως οι κρατικές χρηματοδοτήσεις και οι εισφορές των επιχειρηματιών που δίνουν για την ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση.
Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το γεγονός ότι και επί ΠΑΣΟΚ και τώρα επί ΝΔ και στα προγράμματά τους υπάρχει, προβλέπεται να πάρουν άφθονα χρήματα οι επιχειρηματίες, για να μπορούν να πληρώνουν τις εισφορές. Να προσλαμβάνουν εργαζόμενους και να πληρώνουν τις εισφορές.
Είναι δηλαδή το παράθυρο για να περάσει και απόλυτα και επίσημα η μείωση της εργοδοτικής και κρατικής χρηματοδότησης. Ένα ζήτημα είναι αυτό όπως επίσης και τα επιδόματα ανεργίας που θα εισπράξουν οι βιομήχανοι. Μέτρα τα οποία εφαρμόστηκαν τα προηγούμενα χρόνια μέσω ΟΑΕΔ και δεν δημιούργησαν ούτε περισσότερες θέσεις εργασίας στο όνομα των οποίων δίνονταν τόσα καινούρια προνόμια και κίνητρα στην εργοδοσία.
Τους ενδιαφέρει όμως στρατηγικά, ανεξάρτητα από την κρίση η στρόφιγγα της κρατικής χρηματοδότησης και της εργοδοτικής να μειωθεί. Και μάλιστα ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων λέει, μα έχει την κατάργηση εντελώς των εισφορών και λέει από εκεί και πέρα εμείς θα εφαρμόσουμε ατομικές συμβάσεις και θα εφαρμόσουμε συστήματα ατομικά.
Το δεύτερο μέτρο που έχει ξεκινήσει και κυρίως είναι στην προπαγάνδα και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ -και ύστερα θυμώνουν γιατί τους λέμε ότι είναι ίδιοι- είναι όλη αυτή η συζήτηση, στην οποία έχει μεγάλη συνεισφορά και ο ΣΥΡΙΖΑ για το κατώτατο εγγυημένο εισόδημα, για την κατώτατη εγγυημένη προνοιακή σύνταξη. Για τη σύνταξη της νοικοκυράς. Δηλαδή επιδοτήσεις 300, 400 ευρώ για όσους δεν θα έχουν ασφαλιστικό δικαίωμα.
Υπήρχαν γυναίκες πριν 30, 40 χρόνια, οι οποίες έφτασαν σε μια ηλικία συνταξιοδότησης και οι οποίες δεν μπορούσαν να δουλέψουν είτε γιατί ανεργία υπήρχε, πάντα υπήρχε ανεργία στην Ελλάδα, άλλωστε δεν θα είχαμε και τόση μετανάστευση, άλλες δεν είχαν που να αφήσουν τα παιδιά τους.
Γι΄ αυτές τις γυναίκες εμείς είχαμε προτείνει από το 1990 - ΄91 ότι έπρεπε να προβλεφτεί να πάρουν ένα κοινωνικό επίδομα από το κράτος και δεν θα το λέγαμε ποτέ σύνταξη, γιατί η σύνταξη προϋποθέτει δουλειά ακριβώς για να έχουν και ένα προσωπικό εισόδημα και να μην εξαρτώνται από τον άνδρα, από τα παιδιά κλπ.
Προοπτικά εμείς βλέπαμε ότι έπρεπε φεύγοντας οι παλιότερες γενιές, η νέα γενιά γυναικών και ανδρών να έχει κανονική δουλειά.
Τώρα αυτό το μέτρο γενικεύεται. Ξεκίνησε με τις προνοιακές συντάξεις στους αγρότες, τώρα πάει να γενικευτεί. Εδώ πρόκειται για τη μεγάλη τορπίλη. Διότι στην ουσία θα γίνει το εξής πράγμα. Είτε δουλέψεις λίγο ή πολύ είτε δεν ήσουν άνεργος είτε είχες μερική απασχόληση, σου εξασφαλίζουν να παίρνεις 300- 400 ευρώ το μήνα.
Από εκεί και πέρα εάν η σύνταξη δεν σου φτάνει, μπορείς να συμφωνήσεις με τον εργοδότη να πληρώνεις περισσότερες εισφορές. Και η άλλη πλευρά βέβαια είναι να πας και να κάνεις ιδιωτική ασφάλιση.
Στον τομέα της σύνταξης δηλαδή πάμε για σύνταξη προνοιακή, την οποία ο καθένας μπορεί να την αυξήσει κατά 100, 200 ευρώ, αλλά αυτός που παίρνει σύνταξη πρόνοιας σημαίνει ότι δεν μπορεί να πληρώσει και παραπάνω, γιατί η σύνταξη πρόνοιας βασίζεται σε έναν εξαιρετικά χαμηλό μισθό.
Το ίδιο πράγμα θέλουν να κάνουν και στην υγεία. Δηλαδή λένε το εξής πράγμα: να αποδεσμευτεί ο τομέας της υγείας από τον τομέα της Ασφάλισης. Και εμείς το λέμε αυτό, αλλά ξεκινώντας από ριζικά διαφορετική αφετηρία και οπωσδήποτε έχοντας ένα διαφορετικό δρόμο αντιμετώπισης και σκοπό σ' αυτό το θέμα.
Η αποδέσμευση που επιδιώκει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχει τον εξής σκοπό. Να διαμορφωθεί ένα σύστημα εν πάση περιπτώσει το οποίο το λένε δημόσιο, το οποίο παρέχει υπηρεσίες υγείας, όπου πραγματικά δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν στις πραγματικές ανάγκες και μάλιστα στις ανάγκες των λαϊκών ανθρώπων, της φτωχολογιάς, των νέων ανθρώπων που δουλεύουν με τα προγράμματα STAGE, τα οποία ούτε και πρόκειται να τα καταργήσουν, θα τους αλλάξουν το όνομα ή δεν ξέρω με οποιονδήποτε άλλο τρόπο.
Από εκεί και πέρα βεβαίως σου λέει, υπάρχει λύση, πλήρωνε παραπάνω εισφορές υγείας για να έχεις κίνητρο. Πληρώνεις - παίρνεις, θα πάμε δηλαδή σε πλήρη ανταποδοτικότητα.
Εμείς λέμε το εξής πράγμα: βεβαίως να διαχωριστεί. Δεν μπορούμε να λέμε Εθνικό Σύστημα Υγείας Δημόσιο. Όταν λέμε Εθνικό Σύστημα Υγείας ή όπως θέλετε πέστε το και δημόσιο, σημαίνει το εξής πράγμα: Κατάργηση των εισφορών στον τομέα της υγείας και για τις υπηρεσίες υγείας και για τα φάρμακα και για τις γέννες και για όλα. Ίσες παροχές για όλους είτε δουλεύουν, είτε δεν δουλεύουν και δεν υπάρχει εθελοντική τεμπελιά, είτε είναι στην πόλη ή στο χωριό, είτε δουλεύουν στο δημόσιο ή στον ημιδημόσιο, είτε στον ιδιωτικό τομέα. Διότι στο θέμα της υγείας δεν μπορεί να έχεις διαφορετικές παροχές ανάμεσα στους εργαζόμενους. Άλλο πράγμα είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, εκεί θα υπάρχουν διαφορές, αρκεί να μην αποθεώνουμε το επίπεδο φτώχειας.
Όταν λέμε Δημόσιο Σύστημα Υγείας δεν θεωρούμε ότι μπορεί να έχει ειρηνική συνύπαρξη με τον ιδιωτικό. Και ο ιδιωτικός τομέας τώρα δεν είναι ο γιατρός με το ιατρείο του στη γειτονιά. Κατ' αρχήν ο ιδιωτικός τομέας έχει να κάνει με τις πολυεθνικές, με τις εταιρείες που προμηθεύουν τα μηχανήματα. Βεβαίως, για να μπορέσεις να μειώσεις την εξάρτηση απ' αυτές τις φαρμακοβιομηχανίες και από αυτές τις άλλες εταιρείες, πρέπει να δημιουργήσεις σε εθνικό επίπεδο κρατική φαρμακοβιομηχανία και βεβαίως εμείς δεν ονειρευόμαστε ό,τι λέγονταν κρατικό μέχρι τώρα.
Αυτή είναι η γενική μας φιλοσοφία. Αλλά από εκεί και πέρα υπάρχει το εξής ζήτημα, συντάξεις. Όταν έχεις μισθούς των 700,00 € και των 600,00 € και των 800,00 €, ανάλογες θα είναι και οι συντάξεις.
Λοιπόν, εμείς δεν βγάζουμε την ευθύνη μας από το να διατυπώσουμε ένα αίτημα για κατώτατη σύνταξη και λέμε 1.120,00 € με τα σημερινά δεδομένα, στη βάση 1.400,00 € μισθός. Γιατί μας λένε, ότι δεν ψηφίζουμε τα κατώτατα εγγυημένα εισοδήματα, όχι δεν ψηφίζουμε τα προνοιακά, γιατί είναι και η Κερκόπορτα για νέες διαρθρωτικές αντιδραστικές αλλαγές, είναι κι αυτό.
Και όταν λέμε ισότιμες υπηρεσίες, όχι μόνο για τους εργατοϋπάλληλους, για τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους εμπόρους, για την αγροτιά καμία διάκριση, για όλους. Μιλάμε επίσης για την επιδότηση των ανέργων στο 80% με οπωσδήποτε πολύ ανεβασμένα εισοδήματα με βάση αυτή την αντίληψη που έχουμε το 1.400,00 €. Μιλάμε ότι ο άνεργος πρέπει να έχει πλήρη ασφάλιση, η ανεργία να εντάσσεται μέσα, να μην χάνεις ένσημα ασφαλιστικά από τη στιγμή που είναι άνεργος.
Και η βασική μας αν θέλετε αφετηριακή θέση είναι ότι ο πλούτος παράγεται από τον εργαζόμενο και ότι οι μισθοί που εισπράττουν οι εργαζόμενοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είναι μισθοί, οι οποίοι δεν αντιστοιχούν στην προσφορά του στην εργασία. Αμείβονται για μόνο ένα μέρος του εργάσιμου χρόνου που έχουν καταναλώσει. Είναι αυτό που εμείς λέμε, όπως και οι θεωρητικοί μας έλεγαν υπεραξία.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου