Η ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" ΤΟΥΣ

Στη «Δημοκρατία» τους (στοιχείο κι αυτό της λαϊκής επιδοκιμασίας που έχουν κερδίσει με τις πολιτικές τους) η πλειοψηφία δεν υπακούει στον κανόνα του «50 + 1». Υπακούει σε άλλους - δικομματικούς - κανόνες.

Ετσι, αν πρόκειται για δήμους και νομαρχίες, "πλειοψηφία" είναι το 42%. Αλλά τι είδους «Δημοκρατία» είναι αυτή που επιβάλλει με το έτσι θέλω ότι το 42 είναι «μεγαλύτερο» από το 58; Οταν πρόκειται για τη Βουλή, "πλειοψηφία" σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ είναι το 41%, "πλειοψηφία" για τη ΝΔ είναι το 39%. Αλλά τι είδους "Δημοκρατία" είναι αυτή που αναγορεύει με νόμο ότι το 41 είναι "μεγαλύτερο" από το 59 και ότι το 39 είναι "μεγαλύτερο" από το 61;...

Μιλούν για «σταθερές κυβερνήσεις». Εκείνο που εννοούν είναι η "σταθερή κλοπή"!

Μιλούν για «σταθερό μοντέλο διακυβέρνησης». Η μόνη "σταθερά" στο μοντέλο τους είναι η μόνιμη και διαρκής διαρπαγή, μεταξύ των δικομματικών εταίρων, των ψήφων που δεν τους ανήκουν. Είναι η ανακύκλωση των αντιδραστικών θεωριών περί «χαμένης ψήφου», η διατήρηση ενός πολιτικού κλίματος ευεπίφορου στην τακτική της πόλωσης και, τελικά, η «κατοχύρωση» των εκλογικών εκβιασμών, αφού το δικαίωμα της «ίσης ψήφου» κατακρημνίζεται στον Καιάδα της «σεμνότητας και της ταπεινότητας», όπως χτες κατακρημνιζόταν στον Καιάδα του «εκσυγχρονισμού».

Οι τερατολόγοι, που διακινούν την καταστροφολογία περί «πολιτικής ανωμαλίας» που θα επέλθει εφόσον δεν καταστούν οι ίδιοι (και παρά την εκλογική αποδοκιμασία τους) σε δερβέναγες του λαού, μην ξεχνάμε ότι είναι οι ίδιοι που κυβερνούν «σταθερά και αδιατάρακτα» όλα αυτά τα χρόνια της λιτότητας και της φτώχειας. Στηριγμένοι, πάντα, σε δοτές "πλειοψηφίες".

Είναι τόσα τα καλά που έχουν κάνει, ώστε το «δικαίωμά τους» να κυβερνούν το στηρίζουν στο "δικαίωμά τους" προεκλογικά να γίνονται δημαγωγοί και μετεκλογικά κλέφτες ψήφων που δεν τους ανήκουν.

Στο σικέ τους παιχνίδι συμμετέχουν όλοι. Κι αυτοί που τάσσονται υπέρ της διεξαγωγής των επόμενων εκλογών με το νόμο Παυλόπουλου (που κλέβει 50 έδρες), και οι άλλοι που τάσσονται υπέρ της διεξαγωγής των εκλογών με το νόμο Σκανδαλίδη (που κλέβει 40 έδρες), και εκείνοι που τάσσονται, ταυτόχρονα , και υπέρ και κατά και του ενός και του άλλου νόμου.