Πειρατικό Press * Ενημέρωση χωρις Κατευθύνσεις * Ενημέρωση με Ουσία * peiratiko_press@yahoo.gr * www.sync.gr/Peiratikos*

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

ΜΟΝΗ ΤΟΠΛΟΥ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ! μέρος΄δ

Αξίζει να δούμε ένα χρονικό για την παραχώρηση χιλιάδων στρεμμάτων γης, μέσα από σειρά δικαστικών αποφάσεων.

1. Το 1988 το Πολυμελές Πρωτοδικείο Λασιθίου «αναγνωρίζει την Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Παναγία Ακρωτηριανή κυρία συνολικής έκτασης 30.000 περίπου στρ.» με το εξής σκεπτικό:

  • Επικαλείται σιγίλιο (πατριαρχικό έγγραφο) σύμφωνα με το οποίο από το 1704 (επί τουρκοκρατίας, δηλαδή) η Μονή με όλα τα κτήματά της υπάγεται στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης και έχαιρε των προνομίων τα οποία απολάμβανε το Πατριαρχείο. Ενα από αυτά τα προνόμια είναι και η απόκτηση κυριότητας επί ακινήτων, χωρίς να υπόκειται σε καμιά άλλη πνευματική ή διοικητική εξάρτηση ή εποπτεία.
  • Στη Μονή από την εποχή ήδη της Ενετοκρατίας είχαν παραχωρηθεί εκτάσεις ακινήτων για τη συντήρηση των μοναχών, ενώ στη συνέχεια από άτυπες παραχωρήσεις μοναχών, Χριστιανών, περιήλθαν στη νομή και την κατοχή της ενάγουσας ακίνητα, τα οποία λόγω των προνομίων της δεν απαλλοτριώθηκαν από τους Οθωμανούς.
  • Η Μονή έχει εκμισθώσει εκτάσεις σε ιδιώτες από τους οποίους εισέπραττε τα σχετικά μισθώματα.
  • Τέλος, το Ελληνικό Δημόσιο από το 1973 έχει προβεί στην αναγκαστική απαλλοτρίωση εκτάσεων που βρίσκονται στις περιοχές που ανήκουν στη Μονή για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού και έχει καταβάλει στη Μονή αποζημίωση, χωρίς το Δημόσιο να προβάλλει δικαιώματα κυριότητας.

Εν ολίγοις, η Μονή Τοπλού, από το 18ο αιώνα περίπου, είναι κυρία της έκτασης αυτής, παρότι μεσολάβησε η επανάσταση του 1821 και η απελευθέρωση της Κρήτης από τους Τούρκους!

2. Ωστόσο, το 1997 το Εφετείο Κρήτης υποχρεώνει τη Μονή να καταβάλλει στο Δημόσιο 128 εκατ. δρχ., τα οποία είχε εισπράξει η Μονή ως αποζημίωση για απαλλοτρίωση. Πρόεδρος του Δικαστηρίου - και αυτό έχει νομίζουμε τη δική του σημασία - ήταν ο νυν επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης Λέανδρος Ρακιντζής. Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης:

  • Στον Οθωμανικό Αστικό Κώδικα η χρησικτησία (δικαίωμα κυριότητας μετά από κάποια χρόνια χρήσης της γης) δεν αναφέρεται ως τέτοιος τρόπος κτήσης κυριότητας.
  • Σύμφωνα με τον Οθωμανικό Νόμο, η κυριότητα των αγρών που είναι δημόσιες γαίες, ανήκε στο Δημόσιο.
  • Εξάλλου οι βραχώδεις, χορτολιβαδικές, δασικές εκτάσεις καθώς και το Φοινικόδασος Βάι κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αποτελούσαν δημόσιες γαίες, ανήκαν στο Οθωμανικό κράτος και ως τέτοιες περιήλθαν στο Ελληνικό Δημόσιο μετά την απελευθέρωση της Κρήτης.
  • Δεν αποδεικνύεται από την τουρκική νομοθεσία, ότι οι μοναχοί της εναγομένης είχαν δικαίωμα εξουσιάσεως επί τέτοιων εκτάσεων, ούτε ότι οι εκτάσεις αυτές εξουσιάζονταν από τη Μονή. Και τούτο διότι το μεγαλύτερο μέρος τους δεν μπορούσε να εξουσιαστεί από κανένα (απόκρημνο, βραχώδες, άγονο και αδιάβατο από άνθρωπο), ένα άλλο μέρος ήταν δάσος και ένα μικρό μέρος χρησιμοποιούνταν από τη Μονή για βοσκή.

Παρ' όλα αυτά ακολουθούν σειρά δικαστικών αποφάσεων που δικαιώνουν τη Μονή.

3. Το 1998 το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου αναιρεί την απόφαση του Εφετείου Κρήτης και αναπέμπει την υπόθεση ξανά στο Εφετείο Κρήτης.

4. Το 1999 το Εφετείο Κρήτης (με άλλη βέβαια σύνθεση) βγάζει εντελώς αντίθετη απόφαση και αναγνωρίζει εκ νέου τη Μονή κυρία ακινήτου περίπου 30.000 στρεμμάτων!

Το 2002 κατατίθεται διά του ειρηνοδίκη Σητείας προς τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών έγκληση του ηγουμένου της ΙΜ Τοπλού, Φιλοθέου Σπανουδάκη, κατά του αρχιτέκτονα Νικολάου Μαντζάκου. Ο αρχιτέκτονας είχε κατηγορήσει τον ηγούμενο για «απιστία, δωροδοκία, απάτη κατ' επάγγελμα».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

SYNC

Bloggers

GreekBloggers.com