ΤΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΟΥ ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ...

Ο κ. Καραμανλής ήταν αυτός που υποσχόταν ότι θα βάλει τέλος στους «εθνικούς εργολάβους». Τελικά, έγινε το ακριβώς αντίθετο: αφού χώρισε το χάρτη της Ελλάδας σε εθνικούς άξονες, κατόπιν μοίρασε τους εθνικούς άξονες στους εργολάβους. Τώρα, μάλιστα, σχεδιάζει να βάλει διόδια μέχρι και στον Αγιο Στέφανο, μέχρι και στη Βαρυμπόμπη!

Ο κ. Καραμανλής ήταν επίσης αυτός που διακήρυξε ότι θα έρθει σε μετωπική σύγκρουση με τη διαφθορά. Αλλά δεν είναι μόνο εκείνοι οι «κουμπάροι», ούτε μόνο εκείνα τα δομημένα ομόλογα. Είναι και το ότι του πήρε και κανά τεσσάρι μήνες για να αντιληφθεί ότι «κάτι έτρεχε» με τη Βιστωνίδα...

Στα λόγια του κ. Καραμανλή (από το «σεμνότητα και ταπεινότητα» μέχρι τα περί «νταβατζήδων») μπορεί κανείς να δει με ασφάλεια την πολιτική που ακολουθήθηκε στη χώρα την τελευταία πενταετία. Αρκεί, βέβαια, να αναποδογυρίσει τις πρωθυπουργικές διακηρύξεις.

Το μόνο, λοιπόν, που είχε απομείνει μετά από την «επανίδρυση» ήταν εκείνο το «δε συνεργάζομαι με τα άκρα», που είχε διατυπώσει ο κ. Καραμανλής ερωτηθείς, στις προηγούμενες εκλογές, για το ενδεχόμενο συνεργασίας του με τον Καρατζαφέρη.

Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, η φράση αυτή μόνο δειλά επαναλαμβάνεται πλέον από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Την ίδια ώρα σχεδόν οι μισοί καθήμενοι στα υπουργικά έδρανα (μεταξύ αυτών και αρκετοί διακινητές της πομφόλυγας περί του «μεσαίου χώρου») καταβάλλουν ιδιαίτερη προσπάθεια να αυτοσυγκρατηθούν, ώστε να μην απευθύνουν ακόμα και ανοιχτή πρόσκληση συγκυβέρνησης με το ΛΑ.Ο.Σ.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι δικαίωμα της ΝΔ να επιλέγει τα «φλερτ» της και να διαμορφώνει το κλίμα για τις ενδεχόμενες πολιτικές της συμμαχίες. Είναι όμως δικαίωμα και των υπολοίπων να αντλούν συμπεράσματα από τα «παιχνίδια» με τη βαθιά αντίδραση, με το ρατσισμό και τον εθνικιστικό λαϊκισμό.

Εξάλλου, οι δυνάμεις του δικομματισμού, όταν πρόκειται τόσο για την εκπλήρωση του συστημικού τους ρόλου, όσο και για την ικανοποίηση των στενών κομματικών τους σκοπιμοτήτων, έχουν δείξει ότι πρωταγωνιστούν σε τέτοια «παιχνίδια». Αρκεί να θυμηθούμε τα κρυφά «μνημόνια» μεταξύ ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ στις νομαρχιακές του 2006 στην Κέρκυρα, ή την - επί ΠΑΣΟΚ - υπερπροβολή του Καρατζαφέρη από τα ηλεκτρονικά «μέσα» στις νομαρχιακές του 2002.

Σε κάθε περίπτωση, όταν η πολιτική ζυγαριά «γέρνει» (με τη διαρκή βοήθεια των ΜΜΕ που έχουν ανακηρύξει τον Καρατζαφέρη στον πλέον προβεβλημένο «μαϊντανό» τους), αξίζει να θυμόμαστε ότι το έργο ανέβηκε και πριν τρεις δεκαετίες, όταν ανοίχτηκε διάπλατα η πόρτα στην ακροδεξιά. Και την άνοιξε, για ίδιον όφελος, ενόψει της αναρρίχησής του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, ο Καραμανλής. Ο Καραμανλής, ο θείος...