ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΕ

Όπως από χθες σας προετοιμάσαμε, σήμερα θα σας παρουσιάσουμε, αναλυτικά, τα συμπεράσματα του Συμβουλίου των υπουργών Απασχόλησης (8 και 9 του Ιούνη στο Λουξεμβούργο).

Ξεκινούμε λοιπόν την ανάλυση των πρώτων σημείων απο το πρώτο εκ των δυο υπογεγραμμένων κειμένων:

1. Να βοηθιούνται οι επιχειρήσεις ώστε, αντί να κάνουν απολύσεις, να επιλέγουν "εναλλακτικές λύσεις", όπως το να επιβάλλουν «εύκαμπτα μοντέλα εργασίας και προσωρινή ρύθμιση του χρόνου απασχόλησης, ενδεχομένως και άλλες μορφές ευελιξίας μέσα στις επιχειρήσεις». Τέτοια μέτρα, σημειώνεται χαρακτηριστικά, «πρέπει να συνδυαστούν με δράσεις για την ενίσχυση της καταλληλότητας για απασχόληση, ώστε το εργατικό δυναμικό να κατευθύνεται σε νέες θέσεις και να ενθαρρύνονται οι εργαζόμενοι να εκμεταλλευτούν τις νέες ευκαιρίες» όσο διαρκεί η οικονομική κρίση. Συστήνουν ακόμα στα κράτη - μέλη να αποφεύγουν μέτρα που αποτρέπουν τη «δομική αλλαγή» ξεπερασμένων κλάδων και τομέων δουλειάς. Σύμφωνα με το Συμβούλιο, όλα τα μέτρα πρέπει να συντονιστούν, ώστε να αποφευχθούν αρνητικές συνέπειες «στην κινητικότητα της αγοράς εργασίας, την ανταγωνιστικότητα, την μακροοικονομική σταθερότητα». Δηλαδή: Οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι ενθαρρύνουν τη γενικευμένη εφαρμογή της εκ περιτροπής εργασίας, της κατάρτισης και επανακατάρτισης, καθώς και κάθε άλλης μορφής ελαστικής απασχόλησης. Ο ομολογημένος στόχος είναι να ενισχυθεί η κινητικότητα από τη μια δουλειά στην άλλη και να μην πληγεί η ανταγωνιστικότητα.

2. Τη δημιουργία μιας αγοράς εργασίας όπου θα κυριαρχεί η "ευελφάλεια", μέσω της παροχής κινήτρων για την εργασία, τον καθορισμό «κατάλληλων επιπέδων» στις δαπάνες που αφορούν στο «μη μισθολογικό κόστος της εργασίας, ειδικά για τους εργαζόμενους με λίγα προσόντα και τις άλλες ευάλωτες ομάδες εργαζομένων». Συστήνεται ακόμα στα κράτη - μέλη να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην επίτευξη «φιλικού προς την απασχόληση κόστους εργασίας», ενθαρρύνοντας τους «κοινωνικούς εταίρους να θέτουν το σωστό πλαίσιο διαπραγματεύσεων, στο οποίο θα αντανακλώνται όλες οι προκλήσεις της αγοράς εργασίας και με στόχο να εξασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα για βιώσιμη ανάπτυξη και για να μην πληρώνει η μια γενιά για την άλλη». Δηλαδή: Οι εργοδότες ενθαρρύνονται να μειώσουν με κάθε μέσο το μισθολογικό και μη μισθολογικό "κόστος" της εργασίας, πετυχαίνοντας ακόμα χαμηλότερους μισθούς και περικόπτοντας δαπάνες που σχετίζονται με την Κοινωνική Ασφάλιση. Σ' αυτή την κατεύθυνση ενθαρρύνονται να αξιοποιήσουν πιο αποτελεσματικά και τα κοινωνικοεταιρικά τους εργαλεία, όπως για παράδειγμα τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες μας(συνδικαλιστές).

3. Την παροχή «επαρκούς εισοδηματικής υποστήριξης και πρόσβασης σε ποιοτικές υπηρεσίες για τους ανθρώπους εκείνους που χτυπιούνται από τις επιδράσεις της κρίσης, μέσω της χρησιμοποίησης των σύγχρονων συστημάτων κοινωνικής προστασίας, σύμφωνα με την αρχή της "ευελφάλειας", σε συνδυασμό με την αρχή της επικουρικότητας των δημόσιων οικονομικών». Σημειώνεται ακόμα ότι είναι απαραίτητο «να κρατηθούν οι εργαζόμενοι που έχασαν τη δουλειά τους σε στενή επαφή με την αγορά εργασίας, μέσω της κατάρτισης και άλλων μέτρων, προκειμένου να αποτραπεί η επιδείνωση των δεξιοτήτων τους και (η απαξίωση) του ανθρώπινου κεφαλαίου και για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά τους στην αγορά εργασίας». Δηλαδή: Με αδρή χρηματοδότηση, επιδιώκουν τη δημιουργία ενός δικτύου για την παροχή στοιχειώδους κοινωνικής προστασίας, ώστε αυτοί που θα χτυπηθούν πιο έντονα από την κρίση να μην οδηγηθούν στην απόλυτη εξαθλίωση και να συγκαλυφθεί και η ανεργία.

συνεχίζεται...