Eνα μικρο αφιέρωμα για Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στο Μπασκετ!

Ολυμπιακός: Δημοκρατία, τέλος

Σπουδαίες νίκες έχει πάρει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια. Νίκες μεμονωμένες όπως αποδείχθηκαν. Ποτέ όμως δεν κρατούσε την τύχη στα χέρια του, ούτε και πέρυσι όταν έσπασε την έδρα της ΤΣΣΚΑ για τον απλούστατο λόγο ότι δεν ήταν η καλύτερη ομάδα. Τώρα είναι.

Με την Ταού είδαμε έναν άλλο Ολυμπιακό, μία διαφορετική λογική για 35 λεπτά και ο Παναγιώτης Γιαννάκης πρέπει να πάρει ένα μέρος από τα συγχαρητήρια. Την κατάλληλη στιγμή απελευθέρωσε τους παίκτες του, απλοποίησε το επιθετικό παιχνίδι των ερυθρολεύκων και τα αποτελέσματα ήταν τα εκρηκτικά 25 λεπτά στην πιο δύσκολη έδρα της Ευρώπης.

Από το ξεκίνημα της περιόδου το προπονητικό τιμ των ερυθρολεύκων δούλεψε σκληρά για να δείξει διάφορα πράγματα στα παρκέ, ιδιαίτερα πολύπλοκα όπως παραδέχονταν και οι ίδιοι, τα οποία δεν βγήκαν. Το δύσκολο είναι και το απλό. Τον είδαμε επιτέλους να πηγαίνει να σκοράρει, να επιδιώκει να ανοίγει το σκορ και να αξιοποιεί την ποσοτική διαφορά σε ταλέντο με τους «Βάσκους».

Παικταράδες ο Πριτζιόνι, ο Σπλίτερ, ο Ρακόσεβιτς, ο Μάικλ οι αλλαγές τους όμως; Στον πάγκο ο Γιαννάκης κοιτάει και βλέπει τον Παπαλουκά, τον Γκριρ, Τσίλντρες δηλαδή όχι απλά βασικούς παίκτες αλλά σημαντικές προσωπικότητες που ουσιαστικά «καθαρίζουν» μεγάλους αγώνες. Βάλτε και την απουσία του Πρίντεζη για να καταλάβετε την διαφορά ανάμεσα στον Ιλιέφσκι, τον Μακντόναλντ, τον Τελέτοβιτς, τον εξαιρετικό Βιδάλ.

Η μεγάλη ομάδα, όπως θέλει να γίνει ο Ολυμπιακός, δείχνει τα δόντια της όταν νικάει κι εκτός ρυθμού. Η Ταού μείωσε, εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία των ερυθρολεύκων να συνεχίσουν να σκοράρουν, εδώ κάπου κόλλησε όλη ομάδα αφού άργησε να επιστρέψει ο Πάργκο, έπεσε πάνω όμως σε έναν... άλλο Ολυμπιακό. Ο ηγέτης του Ολυμπιακού, ο Γιάννης Μπουρούσης πήρε την ομάδα πάνω του όταν η μπάλα δεν σηκωνόταν, ο Παπαλουκάς έδειξε τι θα πει «τους έχω θα νικήσουμε» και ο Βασιλόπουλος συνεχίζει να νικάει τους φόβους. Όλα αυτά οικοδομήθηκαν στην πλάτη του μεγάλου Βούισιτς, του Πάργκο και του Χαλπερίν. Ο Γιαννάκης έκανε μετρημένες αλλαγές αυτή τη φορά, η πολύ δημοκρατία τελείωσε και τώρα η Ρεάλ.

Για ένα σύνολο που βρίσκεται στο δρόμο να ξαναγίνει μεγάλο, αποτελεί παγίδα αυτή η σειρά με αβαντάζ έδρας και δύο αγώνες σε 48 ώρες(2-2-1 η σειρά των πλέι οφ) απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν έχει κανένα άγχος. Θα τα δούμε και τότε, όμως όλα θα κριθούν στις δύο πρώτες αναμετρήσεις στον Πειραιά. Μετά Βερολίνο.

Μία καλή κουβέντα, αμέτρητες για την ακρίβεια, αξίζουν στους αδερφούς Αγγελόπουλους οι οποίοι για την χαρά να κάνουν «ζντο» στο κέντρο του γηπέδου με τους παίκτες, έδωσαν στον Ολυμπιακό το καλύτερο ρόστερ στην ιστορία του, σε ονόματα και αξία παικτών. Πολλοί μιλάμε για υπερβολές ή για κινήσεις εντυπωσιασμού. Όσοι είδαν τον Τσίλντρες και τον Πάργκο καταλαβαίνουν πως οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ξέρουν μπάσκετ. Πάνω από όλα αγαπούν το μπάσκετ και καλύτερα που τα χρήματά τους να πηγαίνουν σε παίκτες που φέρνουν τον κόσμο στο γήπεδο παρά σε... αρρωστημένες καταστάσεις.

απο το:Contra