ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΝΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΟΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΙ!

Ο φόβος για μια μεγάλης έκτασης, ανεξέλεγκτη, κοινωνική κρίση απασχολεί τους ιθύνοντες των διεθνών οργανισμών και προσπαθούν να την αποτρέψουν με κάθε μέσο. Παραπλανώντας, αποπροσανατολίζοντας, απειλώντας και εκβιάζοντας τους εργαζόμενους.

Αυτό το φόβο εκφράζει και ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), με την πρόσφατη έκθεσή του για την ανασφάλιστη και χωρίς συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ο Οργανισμός εκπέμπει σήμα κινδύνου προς τις κυβερνήσεις και τις καλεί να προβούν άμεσα στη λήψη μέτρων, ακόμη και «μη συμβατικών μέτρων» για την αντιμετώπιση της κατάστασης. «Διαφορετικά», δήλωσε ο πρόεδρος του ΟΟΣΑ Ανχέλ Γκουρία, «σύντομα η οικονομική κρίση θα μετατραπεί σε κοινωνική κρίση».

Σύμφωνα, λοιπόν, με την έκθεση του ΟΟΣΑ περισσότεροι από ένα στους δύο εργαζόμενοι παγκοσμίως, δηλαδή 1,8 δισεκατομμύρια άνθρωποι, εργάζονται σήμερα χωρίς σύμβαση εργασίας και χωρίς οποιασδήποτε μορφής Ασφάλιση.

Οι συντάκτες της έκθεσης σημειώνουν ότι «εν μέσω μαζικών απολύσεων ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι δέχονται να απασχολούνται υπό αυτές τις συνθήκες». Υπολογίζουν, μάλιστα, ότι έως το 2020 περίπου τα 2/3 του εργατικού δυναμικού θα εργάζονται χωρίς συμβάσεις και Κοινωνική Ασφάλιση. Κάτι που μεταφράζεται σε χαμηλότατους μισθούς, κακές εργασιακές συνθήκες και έντονη ανασφάλεια. Η κατάσταση αυτή, σύμφωνα με την έκθεση του ΟΟΣΑ, επηρεάζει πρωταρχικά τις γυναίκες, αλλά και τους νέους, ιδιαίτερα στις φτωχότερες χώρες του πλανήτη.

Μιλώντας στη Σύνοδο των υπουργών Εργασίας του G8 (των οκτώ πλουσιότερων χωρών του κόσμου) ο κ. Γκουρία χαρακτήρισε «θλιβερή» την προοπτική της διεθνούς αγοράς εργασίας. Προέβλεψε ότι το 2010 το ποσοστό της ανεργίας στις χώρες - μέλη του ΟΟΣΑ θα ξεπεράσει το 10%, ενώ το 2007 ήταν 5,7%. «Οδεύουμε προς μια απώλεια 8 έως 10 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας στη ζώνη του ΟΟΣΑ και 20 έως 25 εκατομμυρίων σ' όλο τον κόσμο έως το 2010», δήλωσε ο Ανχελ Γκουρία. Κατηγόρησε, μάλιστα,τις κυβερνήσεις των οκτώ πλουσιότερων χωρών του κόσμου ότι δίνουν πολύ λίγα για την απασχόληση σε σχέση με αυτά που δίνουν για τη στήριξη των τραπεζών και των επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικά, αναφέρθηκε στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Γαλλίας, στα «πακέτα βοηθείας» των οποίων, τα κονδύλια για την απασχόληση δεν ξεπερνούν το 10% του συνόλου, ενώ το υπόλοιπο 90% διατίθεται για τη στήριξη της «ρευστότητας» των τραπεζών και των επιχειρήσεων.

Ξεχνά, βέβαια, ο κ. Γκουρία ότι ο ΟΟΣΑ, του οποίου προΐσταται, είναι ο αρχιτέκτονας της «μεταρρύθμισης» της αγοράς εργασίας στην κατεύθυνση της πλήρους αποδιάρθρωσης (δηλαδή, της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων) και της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους εργασίας», δηλαδή την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης.