ΑΠΟΧΗ: ΜΕΤΡΟ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ

Αν γυρίσουμε πίσω στις περασμένες ευρωεκλογές του 2004, θα δούμε πως όταν στη νεοεισερχόμενη Σλοβακία ψήφιζε μόλις το 16,7%, στην Πολωνία το 20,4% ή στην Εσθονία το 26,9% του λαού, δεν πιστώθηκε καθόλου στη λαϊκή οργή και δυσαρέσκεια. Στις ευρωεκλογές του 2004, όταν η συμμετοχή στα 18 από τα 25 κράτη - μέλη της ΕΕ δεν ξεπερνούσε το 48%, η ΕΕ, τα κόμματα με τα φερέφωνά τους δεν ήξεραν τι να πρωτοδιαλέξουν από όλες τις ψευτοαιτιολογήσεις που είχε ο μπαξές τους. Τι έλεγαν τότε; Οτι «δεν έχουν εξοικειωθεί οι λαοί με τον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και το ευρωκοινοβούλιο, άρα χρειάζεται περισσότερη ενημέρωση για τα καλά της ΕΕ, πιο πολλές καμπάνιες»... δηλαδή κι άλλες ευρωμισθωμένες ΜΚΟ να προπαγανδίζουν την πολιτική τους, γιατί με την αποχή του ο λαός δήθεν ζήτησε μεγαλύτερη γνώση για την ΕΕ, να μειωθούν οι «αποστάσεις» από τις Βρυξέλλες κ.ά. Η αποχή έτσι βολικά καταγράφηκε ως δήθεν λαϊκό αίτημα για πιο γρήγορες αναδιαρθρώσεις.

Οτιδήποτε άλλο εκτός από την αμφισβήτηση της εφαρμοζόμενης πολιτικής

Αλλά δεν έμειναν μόνο εκεί... «έφταιγε ότι πρόσφατα είχε γίνει δημοψήφισμα για την είσοδο στην ΕΕ και "κουράστηκε" ο κόσμος να πάει να ξαναψηφίσει...», αναφώνησαν τα ευρωεπιτελεία των ιδιοτελών συμφερόντων. Έδωσε και πήρε επίσης η εκδοχή ότι «η ΕΕ δεν έφταιγε, αλλά τα εθνικά κόμματα, που απογοητεύουν και εμποδίζουν το λαό να δει το ευρωπαϊκό όραμα» ...λάδι δηλαδή κι από αυτήν τη σκοπιά η πολιτική της ΕΕ.

Ολα αυτά έγιναν στις περασμένες ευρωεκλογές σε χώρες όταν οι ευρωαυταπάτες δεν έχουν ακόμα ξεφτίσει από τη μαζική φτώχεια, μιας και οι κεφαλαιούχοι και τα κόμματά τους εκεί έχουν επιβάλει ό,τι και οι αντίστοιχοί τους στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, δηλαδή το «κάντε υπομονή και από τις θυσίες θα έχετε κι εσείς, εργάτες και μικρομεσαίοι, συμφέρον εκτός από το κεφάλαιο».

Αλλά και στις «παλιές καραβάνες» κράτη - μέλη της ΕΕ, σε αναπτυγμένες χώρες όπως η Γαλλία ή η Ολλανδία, το 43,1% ή το 39,1% αντίστοιχα της συμμετοχής στις ευρωεκλογές χρεώθηκαν στον εθνικισμό των λαών.

Ολα αυτά στην υπηρεσία των "μεγάλων" για να μην αμφισβητηθεί η μεγάλη λεωφόρος των κερδών τους, η εφαρμοζόμενη πολιτική ΕΕ. Ολα αυτά για να μείνει απείραχτη η βασική γραμμή: Ολα στο κεφάλαιο, θυσίες για τους εργαζόμενους και τη φτωχολογιά, για να εξασφαλιστεί ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση χωρίς αντιδράσεις και μετά την κάλπη.

συνεχίζεται...